۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۲ : ۲۲
آداب و دعاهای استفاده از تربت امام حسین
روایات در مورد آداب و دعاهایی که موقع برداشتن تربت از زمین کربلا یا موقع خوردن آن وارد شده متعدد و مختلف است.
عقیق:روایات در مورد آداب و دعاهایی که موقع برداشتن تربت از زمین کربلا یا موقع
خوردن آن وارد شده متعدد و مختلف است، که چون از امور مستحبی به شمار می
رود عمل کردن به هر یک بلا مانع است. در این بخش به برخی از این روایت‌ها
اشاره می‌کنیم.
امام صادق(ع) فرمود: خدای تبارک و تعالی تربت امام حسین (ع) را شفای هر دردی و امان از هر ترسی قرار داده است. پس هرگاه کسی خواست آن را بردارد آن را بوسیده بر دیدگانش بگذارد و بر بدن خویش مالیده بگوید:
اللهم بحق هذه التربة و بحق من حل بها و ثوی فیها و بحق أبیه و امه و أخیه و الأئمة من ولده و بحق الملائکة الحافین به إلا جعلتها شفاء من کل داء و بزءاٌ من کل مرض و نجاة من کل افة و حزراً مما أخاف وأحذر؛
خداوندا به حق این تربت و به حق این عزیزی که در او جای گرفته و به خاک سپرده شده است، و به حق پدر و مادر و برادر و فرزندانش و به حق فرشتگانی که گرد او حلقه زده اند تو را سوگند می دهم که این تربت را شفا از هر بیماری، بهبودی از هر مرض، نجات و خلاصی از هر آفت، و پناه من از هر چیزی که از آن ترسناک هستم و حذر می کنم قرار دهی.
پس از آن از تربت استفاده کند. راوی گوید: «من در تمام عمر همان گونه که حضرت فرمودند عمل کردم و خدا را شکر می کنم که هیچ مشکلی برایم پیش آمد نکرد».
بر تو لازم است که از تربت امام حسین(ع) استفاده کنی
جابر جعفی گوید: حضور امام پنجم حضرت باقر العلوم(ع) شرفیاب شده و از دردها و بیماریهای مختلف شکایت کردم و عرض کردم هر گاه بعضی مداوا می کنم به بعضی دیگر ضرر می رسد. حضرت فرمود: «علیک بتربة الحسین بن علی (ع)؛ بر تو لازم است که از تربت امام حسین(ع) استفاده کنی.
عرض کردم: بسیار مصرف کرده‌ام، ولی نتیجه نگرفته‌ام.
جابر گوید: دیدم غضب در چهره مولایم نمودار شد. عرض کردم به خدا پناه می برم از غضب شما! حضرت با عصبانیت بلند شده و به اندازه یک حبه (خاک) در دست گرفته و عنایت فرمود و سپس فرمود: «از این استفاده کن».
جابر گوید: به مجرد استعمال آن عافیت یافته و بهبودی کامل برایم حاصل شد. عرض کردم: این چه بود که به این سرعت مرا شفا داد؟
فرمود: «این همان چیزی است که تو می گویی از آن سودی نبرده ای».
عرض کردم: ای سرور من، دروغ نگفتم بلکه مقصودم این بود که شاید مطلبی نزد شما باشد تا یاد بگیرم که (تعلم در محضر شما) از آنچه خورشید بر آن می تابد نزد من محبوبتر است.
حضرت فرمودند: هرگاه خواستی تربت را ( از زمین کربلا) برداری در آخر شب این کار را انجام بده. به آب خالص غسل کن و پاکترین لباسهایت را بپوش و خود را با سعد خوشبو کن. سپس داخل حرم مطهر شده، نزد سر مبارک آن حضرت ایستاده و چهار رکعت نماز بخوان. که در رکعت اول سوره حمد و یازده مرتبه سوره کافرون، و در رکعت دوم سوره حمد و یازده مرتبه سوره قدر را بخوان و در قنوت بگو:
لا اله الا الله حقاً حقاً، لا اله الا الله عبودیه و رقاً، لا اله الا الله وحده وحده، أنجز وعده و نصر عبده و هزم الأحزاب وحده. سبحان الله مالک السماوات و ما فیهن و ما بینهن، سبحان الله ذی العرش العظیم و الحمد لله رب العالمین.
به درستی و راستی و حقیقت اعتراف می کنم که جز خدای یکتا خدایی نیست، از( سر اخلاص و) بندگی و عبودیت اقرار می کنم که جز خدای یکتا خدایی نیست.( وباز تکرار می کنم) جز خدای یکتا خدایی نیست، یکتای یکتا. وعده خویش را عملی کرد، و بنده خویش یعنی پیامبر(ص) را یاری کرد و به تنهایی احزاب دشمن را شکست داد. منزه است خدای تعالی مالک آسمانها و آنچه در آسمانها و بین آنهاست. منزه است خدای تعالی که صاحب عرش با عظمت است، و حمد مخصوص خدای تعالی است که پروردگار جهانیان است.»
سپس رکوع و سجود به جا آورده (و این دو رکعت را تمام می کنی و سلام می دهی)، پس از آن دو رکعت دیگر می خوانی.که در رکعت اول سوره حمد و یازده مرتبه سوره توحید و در رکعت دوم سوره حمد و یازده مرتبه سوره فتح و در قنوت نیز همان ذکری که در قنوت نماز پیشین گفته شده را می خوانی. پس از تمام شدن نماز، سر به سجده گذاشته و هزار مرتبه می گویی: شکراً. پس از آن بلند می شوی و به قبر چسبیده می گویی:
یا مولای، یا بن رسول الله إنی اخذ من تربتک بإذنک، اللهم اجعلها شفاء من کل داءٍ و عزاً من کل ذلٍ، و امنا من کل خوفٍ، و عنی کل فقرٍ لی و لجمیع المؤمنین و المؤمنات.
ای آقای من! ای فرزند پیامبر! با اجازه شما قدری از تربت شما برمی دارم. خداوندا! تربتی که برداشتم شفای از هر درد، عزت و سربلندی از هر خواری وذلت، امنیت از هر ترس و بی نیازی از هر فقر قرار بده، برای من و برای همه مردان و زنان با ایمان» .
و با سر انگشت سه مرتبه خاک برداشته و در پارچه پاکی یا شیشه ای گذاشته و آن را با انگشتر عقیقی که بر آن نوشته باشد: ماشاء الله لا قوة إلا بالله أستغفر الله، مهر می کنی . اگر خدای تعالی بداند که در نیت خویش صادق هستی در این سه مرتبه بیش از هفت مثقال نمی توانی برداری، و این داروی هر دردی خواهد بود، چنان که دیدی.
مناسب است هنگام استفاده از تربت یکی از دعاهای آن خوانده شود.
در این جا به چند روایت از امام صادق(ع) بسنده می کنیم:
«اللهم إنی أسألک بحق الملک الذی قبضها و بحق النبی الذی خزنها و بحق الوصی الذی هو فیها أن تصلی علی محمد و آل محمد و أن تجعل لی فیها شفاء من کل داءٍ و عافیةً من کل بلاءٍ و أماناً من کل خوفٍ، برحمتک یا ارحم الراحمین و صلی الله علی محمد و آله و سلم».
بار الها! به حق فرشته ای که از این تربت برداشت، و به حق پیامبری که آن را نگهداری کرد، و به حق آن وصی که در او ( به خاک سپرده شده) است از تو درخواست می کنم بر حضرت محمد و آل محمد درود فرست و این تربت را برای من شفای از هر درد، عافیت از هر بلا و امنیت از هر ترس قرار ده، به رحمت و مهر با نیت ای مهربانترین مهربانان، درود و سلام خداوند بر محمد و آلش باد».
«اللهم إنی أشهد أن هذه التربة، تربة ولیک صلی الله علیه و أشهد أنها شفاءٍ من کل داءٍ و أمان من کل خوفٍ لمن شئت من خلقک و لی برحمتک، و أشهد أن کل ما قیل فیهم و فیها هو الحقٌ من عندک و صدق المرسلون»
خداوندا! تو را گواه می گیرم که این تربت، تربت ولی توست. درود خداوند بر او باد_ و شهادت می هم که این تربت شفای هر درد و امان از هر ترس است برای کسی که تو بخواهی از بندگانت، و برای من به رحمت تو. شهادت می دهم فضائلی که درباره آنها( که در او به خاک سپرده شده اند) و درباره خود تربت گفته شده حق است و فرستادگان خداوند راست گفته اند» .
«بسم الله و بالله اجعله رزقاً واسعاً و علماً نافعاً و شفاءً من داءٍ إنک علی کل شیءٍ قدیر».
«بنام خدا و به (یاری) خدا. خدایا! این تربت را روزی وسیع، علمی سودمند و شفای همه دردها قرار بده البته که تو بر هر کاری قدرت داری».
تذکر: گرچه ظاهر این گونه روایت‌ها دخیل بودن ادعیه و امور مذکور در شفاء یافتن است، ولی بسیاری از عالمان و بزرگان با توجه به اطلاق نصوص فرموده اند: «اینها باعث تکمیل فضیلت و سرعت تأثیر و زیادتی بهبودی و مانند آن است».
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
امام صادق(ع) فرمود: خدای تبارک و تعالی تربت امام حسین (ع) را شفای هر دردی و امان از هر ترسی قرار داده است. پس هرگاه کسی خواست آن را بردارد آن را بوسیده بر دیدگانش بگذارد و بر بدن خویش مالیده بگوید:
اللهم بحق هذه التربة و بحق من حل بها و ثوی فیها و بحق أبیه و امه و أخیه و الأئمة من ولده و بحق الملائکة الحافین به إلا جعلتها شفاء من کل داء و بزءاٌ من کل مرض و نجاة من کل افة و حزراً مما أخاف وأحذر؛
خداوندا به حق این تربت و به حق این عزیزی که در او جای گرفته و به خاک سپرده شده است، و به حق پدر و مادر و برادر و فرزندانش و به حق فرشتگانی که گرد او حلقه زده اند تو را سوگند می دهم که این تربت را شفا از هر بیماری، بهبودی از هر مرض، نجات و خلاصی از هر آفت، و پناه من از هر چیزی که از آن ترسناک هستم و حذر می کنم قرار دهی.
پس از آن از تربت استفاده کند. راوی گوید: «من در تمام عمر همان گونه که حضرت فرمودند عمل کردم و خدا را شکر می کنم که هیچ مشکلی برایم پیش آمد نکرد».
بر تو لازم است که از تربت امام حسین(ع) استفاده کنی
جابر جعفی گوید: حضور امام پنجم حضرت باقر العلوم(ع) شرفیاب شده و از دردها و بیماریهای مختلف شکایت کردم و عرض کردم هر گاه بعضی مداوا می کنم به بعضی دیگر ضرر می رسد. حضرت فرمود: «علیک بتربة الحسین بن علی (ع)؛ بر تو لازم است که از تربت امام حسین(ع) استفاده کنی.
عرض کردم: بسیار مصرف کرده‌ام، ولی نتیجه نگرفته‌ام.
جابر گوید: دیدم غضب در چهره مولایم نمودار شد. عرض کردم به خدا پناه می برم از غضب شما! حضرت با عصبانیت بلند شده و به اندازه یک حبه (خاک) در دست گرفته و عنایت فرمود و سپس فرمود: «از این استفاده کن».
جابر گوید: به مجرد استعمال آن عافیت یافته و بهبودی کامل برایم حاصل شد. عرض کردم: این چه بود که به این سرعت مرا شفا داد؟
فرمود: «این همان چیزی است که تو می گویی از آن سودی نبرده ای».
عرض کردم: ای سرور من، دروغ نگفتم بلکه مقصودم این بود که شاید مطلبی نزد شما باشد تا یاد بگیرم که (تعلم در محضر شما) از آنچه خورشید بر آن می تابد نزد من محبوبتر است.
حضرت فرمودند: هرگاه خواستی تربت را ( از زمین کربلا) برداری در آخر شب این کار را انجام بده. به آب خالص غسل کن و پاکترین لباسهایت را بپوش و خود را با سعد خوشبو کن. سپس داخل حرم مطهر شده، نزد سر مبارک آن حضرت ایستاده و چهار رکعت نماز بخوان. که در رکعت اول سوره حمد و یازده مرتبه سوره کافرون، و در رکعت دوم سوره حمد و یازده مرتبه سوره قدر را بخوان و در قنوت بگو:
لا اله الا الله حقاً حقاً، لا اله الا الله عبودیه و رقاً، لا اله الا الله وحده وحده، أنجز وعده و نصر عبده و هزم الأحزاب وحده. سبحان الله مالک السماوات و ما فیهن و ما بینهن، سبحان الله ذی العرش العظیم و الحمد لله رب العالمین.
به درستی و راستی و حقیقت اعتراف می کنم که جز خدای یکتا خدایی نیست، از( سر اخلاص و) بندگی و عبودیت اقرار می کنم که جز خدای یکتا خدایی نیست.( وباز تکرار می کنم) جز خدای یکتا خدایی نیست، یکتای یکتا. وعده خویش را عملی کرد، و بنده خویش یعنی پیامبر(ص) را یاری کرد و به تنهایی احزاب دشمن را شکست داد. منزه است خدای تعالی مالک آسمانها و آنچه در آسمانها و بین آنهاست. منزه است خدای تعالی که صاحب عرش با عظمت است، و حمد مخصوص خدای تعالی است که پروردگار جهانیان است.»
سپس رکوع و سجود به جا آورده (و این دو رکعت را تمام می کنی و سلام می دهی)، پس از آن دو رکعت دیگر می خوانی.که در رکعت اول سوره حمد و یازده مرتبه سوره توحید و در رکعت دوم سوره حمد و یازده مرتبه سوره فتح و در قنوت نیز همان ذکری که در قنوت نماز پیشین گفته شده را می خوانی. پس از تمام شدن نماز، سر به سجده گذاشته و هزار مرتبه می گویی: شکراً. پس از آن بلند می شوی و به قبر چسبیده می گویی:
یا مولای، یا بن رسول الله إنی اخذ من تربتک بإذنک، اللهم اجعلها شفاء من کل داءٍ و عزاً من کل ذلٍ، و امنا من کل خوفٍ، و عنی کل فقرٍ لی و لجمیع المؤمنین و المؤمنات.
ای آقای من! ای فرزند پیامبر! با اجازه شما قدری از تربت شما برمی دارم. خداوندا! تربتی که برداشتم شفای از هر درد، عزت و سربلندی از هر خواری وذلت، امنیت از هر ترس و بی نیازی از هر فقر قرار بده، برای من و برای همه مردان و زنان با ایمان» .
و با سر انگشت سه مرتبه خاک برداشته و در پارچه پاکی یا شیشه ای گذاشته و آن را با انگشتر عقیقی که بر آن نوشته باشد: ماشاء الله لا قوة إلا بالله أستغفر الله، مهر می کنی . اگر خدای تعالی بداند که در نیت خویش صادق هستی در این سه مرتبه بیش از هفت مثقال نمی توانی برداری، و این داروی هر دردی خواهد بود، چنان که دیدی.
مناسب است هنگام استفاده از تربت یکی از دعاهای آن خوانده شود.
در این جا به چند روایت از امام صادق(ع) بسنده می کنیم:
«اللهم إنی أسألک بحق الملک الذی قبضها و بحق النبی الذی خزنها و بحق الوصی الذی هو فیها أن تصلی علی محمد و آل محمد و أن تجعل لی فیها شفاء من کل داءٍ و عافیةً من کل بلاءٍ و أماناً من کل خوفٍ، برحمتک یا ارحم الراحمین و صلی الله علی محمد و آله و سلم».
بار الها! به حق فرشته ای که از این تربت برداشت، و به حق پیامبری که آن را نگهداری کرد، و به حق آن وصی که در او ( به خاک سپرده شده) است از تو درخواست می کنم بر حضرت محمد و آل محمد درود فرست و این تربت را برای من شفای از هر درد، عافیت از هر بلا و امنیت از هر ترس قرار ده، به رحمت و مهر با نیت ای مهربانترین مهربانان، درود و سلام خداوند بر محمد و آلش باد».
«اللهم إنی أشهد أن هذه التربة، تربة ولیک صلی الله علیه و أشهد أنها شفاءٍ من کل داءٍ و أمان من کل خوفٍ لمن شئت من خلقک و لی برحمتک، و أشهد أن کل ما قیل فیهم و فیها هو الحقٌ من عندک و صدق المرسلون»
خداوندا! تو را گواه می گیرم که این تربت، تربت ولی توست. درود خداوند بر او باد_ و شهادت می هم که این تربت شفای هر درد و امان از هر ترس است برای کسی که تو بخواهی از بندگانت، و برای من به رحمت تو. شهادت می دهم فضائلی که درباره آنها( که در او به خاک سپرده شده اند) و درباره خود تربت گفته شده حق است و فرستادگان خداوند راست گفته اند» .
«بسم الله و بالله اجعله رزقاً واسعاً و علماً نافعاً و شفاءً من داءٍ إنک علی کل شیءٍ قدیر».
«بنام خدا و به (یاری) خدا. خدایا! این تربت را روزی وسیع، علمی سودمند و شفای همه دردها قرار بده البته که تو بر هر کاری قدرت داری».
تذکر: گرچه ظاهر این گونه روایت‌ها دخیل بودن ادعیه و امور مذکور در شفاء یافتن است، ولی بسیاری از عالمان و بزرگان با توجه به اطلاق نصوص فرموده اند: «اینها باعث تکمیل فضیلت و سرعت تأثیر و زیادتی بهبودی و مانند آن است».
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
گزارش خطا
