آیهها و آینهها؛
میرزای شیرازی در حال احتضار فرع فقهی را پاسخ داد!
از دیرباز تاکنون مسئله علماندوزی و تلاش برای یادگیری و کشف علوم جدید، از فضایل اخلاقی محسوب میشده و همگان برای دانشمندان احترام خاصی قائل بودند و این اهمیت تعلم و احترام به عالم از مباحث مورد تأکید اسلام است.
عقیق:آیه:
خداوند متعال در قرآن میفرماید:
وَ الَّذينَ اُوتُوا العِلْمَ دَرَجاتٍ مجادله/11
و عالمان را بر ديگران به درجاتي برتري داده است.
آینه:
حکایت؛ آیتالله آقای حاج سید رضی شیرازی میفرمودند: هنگامیکه میرزای شیرازی در حال احتضار بود و معلوم نبود در حال اغماست یا حادثهای دیگر پیشآمده است، از مرحوم آقا میرزاعلی (فرزند میرزا) پرسیدند: از کجا معلوم که ایشان در حال اغما است؟ وی چارهای اندیشیده و گفت: یک مسئله فقهی عنوان کنید، اگر او در حال اغما نباشد، جواب میدهد، لذا از همدیگر پرسیدند: آیا خوردن سوختههای نان جایز است یا نه؟ میرزا با سختی جواب میدهد: به نظر میرسد چون از خباثت است خوردنش جایز نباشد.
مرحوم میرزا علاوه بر عنایات کامل به آموزش و پیشرفت علمی، توجه شاگردانش را به مسائل عرفی جامعه و معاشرت و برخورد شایسته با مردم جلب میکرد و خصوصیات اجتماعی و عرفی لازم را برای یک دانشمند مذهبی در کنار تخصصهای علمی بیان میکرد و این خصوصیات را در شخصیت شاگردانش به وجود آورده و پرورش میداد.1
در مسیر زندگى هرگز نمى افتد به چاه با چراغ دین و دانش گر بشر بیناشود
پی نوشت:
1.با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل
منبع:حوزه