چرا زیارت عاشورا در منابع حدیثی ذکر نشده است؟

زیارت عاشورا فــراتــر از شبــهــه

  يكى از زيارات مشهوره كه علمای بزرگ به آن توجه خاص داشته‌اند و در كتب خود، متن كامل زيارت، همراه با فضایل آن زيارت شريفه را، نقل نموده‌اند، زيارت مباركه عاشورا مى‌باشد. بزرگانى چون: شيخ طوسى رحمة‌الله‌علیه در مصباح المتهجد، ابن‌قولويه قمى(قدس‌سره) در كتاب كامل‌الزيارات، مرحوم كفعمى در كتاب بلدالامين، مرحوم ابن‌طاووس قدس‌سره در مصباح‌الزائر و شهيد اول در مزار و... تمام فرازهاى زيارت و فضایل آن‌را ذكر كرده‌اند و جزو زيارات مشهور و مجرب است كه علمای بزرگ در قرون متماديه بر آن تأكيد كرده‌اند. 

 مجامع حدیثی شیعه به‌عنوان منابع مورد مراجعه كلیه افراد، حتی عامه بوده است و مبنای محدثان بزرگ اجتناب از ذكر احادیثی بوده كه با تقیه سازگاری ندارد، از این‌رو مشاهده می‌شود كه این زیارت شریفه در منابع حدیثی ذكر نشده است. پس عدم ذكر زیارت عاشورا در منابع اولیه شیعه، حاكی از آن نیست كه این زیارت قبلاً نبوده و بعد پدید گشته است، بلكه دستگاه ظلم بعد از رحلت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم با تكیه بر اریكه قدرت، قرن‌ها نگذاشت شیعه به راحتی رأی و معتقدات خود را منتشر كنند و بارها كتابخانه‌های شیعی به‌واسطه مخالفین مورد هجوم قرار گرفته و به آتش كشیده شد.

پس‌از بنى‌اميه، بنى‌عباس - لعنةالله‌عليهم‌- با شعار دروغين، با افكار پليد و منحرف خود، هر آن‌چه توانستند به سر شيعيان آوردند، زيرا از حقانيت و قدرت گرفتن شيعيان هراس داشتند و ائمه اطهار علیهم‌السلام را با بهانه‌هاى پوچ و بى اساس يا مسموم و يا شهيد نمودند و اصحاب راستين آنان را زندانى، تبعيد و يا به شهادت رساندند، اين روش خصمانه در قرون متمادى ادامه داشت و حكام جور هرچه از آثار شيعى به دستشان مى‌رسيد از بين مى‌بردند. لكن اين مذهب با فداكارى علمای بزرگ و حاميان دين، توانست پا برجا بماند، ولو با اندك مبانى كه على‌رغم تقيه و فشار تدوين شده است و همواره علمای طایفه سعى كرده‌اند، طورى حركت كنند كه به دست مخالفين بهانه ندهند و عدم ذكر مثل زيارت عاشورا كه با تقيه سازگارى ندارد، از همين‌رو است، به‌همين خاطر زيارت عاشورا را فقط در كتبى كه مورد مراجعه شيعه بوده، ثبت و ضبط نموده‌اند. اين زيارت شريفه عمدتاً در كتب ادعيه‌اى، كه به كتب مزار علما معروف است، ذكر شده است.

*اختلاف نسخ در متن زیارت عاشورا

لذا اگر به بعضی نسخ خطی مراجعه كنید، پی می‌برید كه آن‌ها مجبور بودند بعضی از فقرات ادعیه را حذف یا محو كنند تا بتوانند به دیگران برسانند. زیارت عاشورای مشهور، ثابت است و آن‌چه از نظر اختلاف بین نسخ وجود دارد، به آن تزویر گفته نمی‌شود. نسخه‌ای كه از نظر سند و متن ثابت است و زمان آن به شیخ طوسی قدس‌سره برمی‌گردد و شامل تمام فقرات زیارت می‌باشد را مشاهده كردم و جای شكی در آن نیست.

این زیارت شریفه به نص حضرت امام محمدباقر و امام صادق؟علیهماالسلام؟ وارد شده است و از مصادیق زیارت سیدالشهدا علیه‌السلام مى‌باشد، که طبق روایات وارده، اجر و ثواب فراوانى دارد و اثر معنوى عجیبى در زندگى انسان بر جاى مى‌گذارد. که فى‌الجمله، به بعضى از آن‌ها اشاره مى‌نماییم:

*اجر و ثواب مادی ومعنوی زیارت عاشورا

حفظ عرض و اموال، لقاءالله، دفع پریشانى و قضای حوایج، طول عمر و افزایش رزق و روزى، آمرزش معاصى، ایام زیارت جزو عمر حساب نمى‌شود، دفع بلایا، اعطا خیر و برکات، اعطا ثواب حج، رفع عقوبت عالم قبر و قیامت و مأواى او بهشت واز آثار و خواص زیارت عاشورا است.

پی نوشت:

كتاب زیارت عاشورا فراتر از شبهه