ثمرات شهادت علی اصغر(ع)درکلام امام حسین
هنگامی که حضرت علی اصغر(ع) در آغوش امام حسین(ع) به شهادت رسیدند، حضرت کف دستها را زیر گلوى آن خردسال شهید گرفت تا از خون، لبریز شد و آنگاه خونها را به سوى آسمان ریختند که میتوان ثمرات این شهادت را در آن جستجو کرد.
عقیق:عبدالله ابن حسین معروف به علی اصغر(ع) کوچکترین فرزند امام حسین(ع) که
مادر ایشان حضرت رباب(س) است و در 10 ماه رجب 60 هجری در مدینه متولد شد.
تاکنون درباره شخصیت علیاصغر(ع) مطالب مختلفی نقل شده که بیشتر درباره
کیفیت حضور وی در صحنه نبرد توسط امام حسین(ع) و نحوه شهادت ایشان و یا
اشاره به لبیک گفتن به یاری طلبی امام حسین(ع) در گهواره بوده است. نقل است
هنگامی که امام(ع) فریاد «هَلْ مِنْ مُعِین؛ آیا یاریرسانی است؟»
زدند، حضرت علیاصغر(ع) با یک تکانی ابراز حضور و وجود کرد. «زندگانی ابا
عبدالله الحسین علیهالسلام حسین عماد زاده اصفهانی»
در این زمینه
نیاز است جملاتی که درباره حضرت علی اصغر(ع) از معصومان(ع) نقل شده است را
مورد بازخوانی قرار دهیم. در کتاب مثیرالأحزان ابن نمای حلی نقل شده است
هنگامی که حضرت علی اصغر(ع) در آغوش امام حسین(ع) به شهادت رسیدند، حضرت کف
دستها را زیر گلوى آن خردسال شهید گرفت تا از خون، لبریز شد و آنگاه خونها
را به سوى آسمان ریختند و رو به خدا فرمودند: «رَبِّ إِنْ کُنْتَ
حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ مِنَ السَّمَاءِ فَاجْعَلْ ذَلِکَ لِمَا هُوَ
خَیْرٌ وَ انْتَقِمْ لَنَا مِنْ هَؤُلَاءِ الظَّالِمِین؛
پروردگارا اگر تو یاری و نصر از آسمان را بر من بستی، پس آن (خون علی
اصغر(ع)) را مقدمه خیر قرار بده و انتقام ما را از این ظالمان بگیر».
بنابراین ثمرات ریخته شدن خون حضرت علیاصغر(ع) را خداوند متعال از جانب
امامحسین علیهالسلام در دو مقوله قرار داد؛ اول اینکه بهتر از آن (خون یا
شهادت علی اصغر(ع)) را قرار بده که در اینجا نیاز هست مصداق خیریت را یافت
و دیگر اینکه به واسطه ریخته شدن خون حضرت علی اصغر(ع) از ظالمان انتقام
بگیر که هر کدام از اینها جایگاه خاص خودش را در برنامههای الهی دارد.
نکته حائز اهمیت اینجاست که طبق روایات، اوج انتقام از ظالمان و غاصبان حق
اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را در دوران ظهور امام زمان(عج) شاهد هستیم.
امامحسین علیهالسلام در این فراز دو فضیلت از فضایل و ثمرهای از ثمرات
شهادت حضرت علی اصغر(ع) را اینگونه طرح کردند، بنابراین در خیلی موارد نیاز
نیست به دنبال تأویل باشیم.
منبع:تسنیم