به بهانه آغاز دهه امامت و ولایت؛
بزرگ‌ترین قصور ما به عنوان شیعه نخواندن، ندانستن و نگفتن معارف و سخنان علی(ع) است. قصوری که به خاطر آن شایسته مجازات هستیم.
عقیق:«سپاس خداوندى را كه سخنوران از ستودن او عاجزند، و حسابگران از شمارش
نعمت‌هاى او ناتوان، و تلاشگران از اداى حق او درمانده‌اند. خدايى كه افكار
ژرف انديش، ذات او را درك نمى‌كنند و دست غواصان درياى علوم به او
نخواهدرسيد. پروردگارى كه براى صفات او حدّ و مرزى وجود ندارد و تعريف
كاملى نمى‌توان يافت و براى خدا وقتى معين، و سر آمدى مشخص نمى‌توان تعيين
كرد. مخلوقات را با قدرت خود آفريد، و با رحمت خود بادها را به حركت درآورد
و به وسيله كوه‌ها اضطراب و لرزش زمين را به آرامش تبديل كرد».
«سر آغاز دين، خداشناسى است و كمال شناخت خدا، باور داشتن او، و كمال باور داشتن خدا، شهادت به يگانگى اوست و كمال توحيد (شهادت بر يگانگى خدا)اخلاص، و كمال اخلاص، خدا را از صفات مخلوقات جدا كردن است، زيرا هر صفتى نشان مى‌دهد كه غير از موصوف، و هر موصوفى گواهى مى‌دهد كه غير از صفت است، پس كسى كه خدا را با صفت مخلوقات تعريف كند او را به چيزى نزديك كرده، و با نزديك كردن خدا به چيزى، دو خدا مطرح شده و با طرح شدن دو خدا، اجزايى براى او تصور نموده و با تصور اجزا براى خدا، او را نشناخته است.
و كسى كه خدا را نشناسد به سوى او اشاره مى‌كند و هر كس به سوى خدا اشاره كند، او را محدود كرده، به شمارش آورده و آن كس كه بگويد «خدا در چيست» او را در چيز ديگرى پنداشته است، و كسى كه بپرسد «خدا بر روى چه چيزى قرار دارد» به تحقيق جايى را خالى از او در نظر گرفته است، در صورتى كه خدا همواره بوده، و از چيزى به وجود نيامده است.
با همه چيز هست، نه اينكه همنشين آنان باشد، و با همه چيز فرق دارد نه اينكه از آنان جدا و بيگانه باشد. انجام دهنده همه كارهاست، بدون حركت و ابزار و وسيله، بيناست حتى در آن هنگام كه پديده‌اى وجود نداشت، يگانه و تنهاست، زيرا كسى نبوده تا با او انس گيرد، و يا از فقدانش وحشت كند».
مطلب بالا چهار پاراگراف از اولین خطبه‌ای بود که در نهج‌البلاغه از حضرت علی(علیه السلام) نقل شده است. اما این سخنان قصار و بی‌نظیر در کدام کتاب درسی، کدام منبر، کدام مسجد، کدام رسانه، از طریق کدام ابزار ارتباطی سنتی و مدرن به مردم گفته شده است؟ بزرگ‌ترین قصور ما به عنوان شیعه نخواندن، ندانستن و نگفتن این معارف و سخنان است. قصوری که به خاطر آن شایسته مجازات هستیم.
امام رضا (علیه السلام) فرمود: خدا رحمت کند کسی را که این امر ولایت ما را زنده می‌سازد پرسیده شد امر شما چگونه زنده می‌شود فرمود علوم و معارف و احادیث ما را فرا گرفته و به دیگران بیاموزد زیرا مردم اگر با زیبایی‌های سخنان ما آشنا گردند از ما پیروی خواهند‌نمود.(بحارالانوار جلد 2 صفحه 30 )
اگر مردم با زیبایی سخنان ائمه(علیهم السلام) آشنا شوند از آنها پیروی می‌کنند و اینکه مردم ایران بیشتر شیعه هستند به این دلیل است که سخن ائمه(علیهم السلام) را از طریق امامزادگان و فرستادگان ائمه(علیهم السلام) به ویژه با حضور امام رضا(علیه السلام) در میان خودشان، شنیده‌اند.
ترویج دین و محبت اهل بیت(علیهم السلام) کار سختی نیست فقط باید سخنان و معارف ائمه (علیهم السلام) به جای تعریف کردن خواب، گفتن داستان‌هایی که در صحت آنها شک وجود دارد، استفاده ابزاری از منبر و حضور مردم در مراسم مذهبی، تهمت زدن به دیگران و ... برای مردم گفته شود.
منبع:ایکنا
«سر آغاز دين، خداشناسى است و كمال شناخت خدا، باور داشتن او، و كمال باور داشتن خدا، شهادت به يگانگى اوست و كمال توحيد (شهادت بر يگانگى خدا)اخلاص، و كمال اخلاص، خدا را از صفات مخلوقات جدا كردن است، زيرا هر صفتى نشان مى‌دهد كه غير از موصوف، و هر موصوفى گواهى مى‌دهد كه غير از صفت است، پس كسى كه خدا را با صفت مخلوقات تعريف كند او را به چيزى نزديك كرده، و با نزديك كردن خدا به چيزى، دو خدا مطرح شده و با طرح شدن دو خدا، اجزايى براى او تصور نموده و با تصور اجزا براى خدا، او را نشناخته است.
و كسى كه خدا را نشناسد به سوى او اشاره مى‌كند و هر كس به سوى خدا اشاره كند، او را محدود كرده، به شمارش آورده و آن كس كه بگويد «خدا در چيست» او را در چيز ديگرى پنداشته است، و كسى كه بپرسد «خدا بر روى چه چيزى قرار دارد» به تحقيق جايى را خالى از او در نظر گرفته است، در صورتى كه خدا همواره بوده، و از چيزى به وجود نيامده است.
با همه چيز هست، نه اينكه همنشين آنان باشد، و با همه چيز فرق دارد نه اينكه از آنان جدا و بيگانه باشد. انجام دهنده همه كارهاست، بدون حركت و ابزار و وسيله، بيناست حتى در آن هنگام كه پديده‌اى وجود نداشت، يگانه و تنهاست، زيرا كسى نبوده تا با او انس گيرد، و يا از فقدانش وحشت كند».
مطلب بالا چهار پاراگراف از اولین خطبه‌ای بود که در نهج‌البلاغه از حضرت علی(علیه السلام) نقل شده است. اما این سخنان قصار و بی‌نظیر در کدام کتاب درسی، کدام منبر، کدام مسجد، کدام رسانه، از طریق کدام ابزار ارتباطی سنتی و مدرن به مردم گفته شده است؟ بزرگ‌ترین قصور ما به عنوان شیعه نخواندن، ندانستن و نگفتن این معارف و سخنان است. قصوری که به خاطر آن شایسته مجازات هستیم.
امام رضا (علیه السلام) فرمود: خدا رحمت کند کسی را که این امر ولایت ما را زنده می‌سازد پرسیده شد امر شما چگونه زنده می‌شود فرمود علوم و معارف و احادیث ما را فرا گرفته و به دیگران بیاموزد زیرا مردم اگر با زیبایی‌های سخنان ما آشنا گردند از ما پیروی خواهند‌نمود.(بحارالانوار جلد 2 صفحه 30 )
اگر مردم با زیبایی سخنان ائمه(علیهم السلام) آشنا شوند از آنها پیروی می‌کنند و اینکه مردم ایران بیشتر شیعه هستند به این دلیل است که سخن ائمه(علیهم السلام) را از طریق امامزادگان و فرستادگان ائمه(علیهم السلام) به ویژه با حضور امام رضا(علیه السلام) در میان خودشان، شنیده‌اند.
ترویج دین و محبت اهل بیت(علیهم السلام) کار سختی نیست فقط باید سخنان و معارف ائمه (علیهم السلام) به جای تعریف کردن خواب، گفتن داستان‌هایی که در صحت آنها شک وجود دارد، استفاده ابزاری از منبر و حضور مردم در مراسم مذهبی، تهمت زدن به دیگران و ... برای مردم گفته شود.
منبع:ایکنا
