عقیق: میلاد عرفان‌پور شاعر جوان متولد ۱۳۶۷ در شیراز است؛ از او تاکنون مجموعه شعرهای چون «از شرم برادرم»، «پاییز بهاری‌ست که عاشق شده است» «پادشهر»، «جشن فراموشی‌ها»، «چاره‌ها» (گزیده رباعی معاصر) منتشر شده است.
عرفان‌پور این غزل را سال گذشته برای شهادت امام هادی(ع) سروده است؛
گفت:« سُرّ من رَای»*، ترجمان «سامرا»ست
من ولی دلم گرفت... این حرم چه آشناست
چون نجف شکوهمند، چون مدینه رازدار
داستان آن ولی داستان کربلاست
ماهِ تا ابد تمام! السلام یا امام!
ذکر ما علی الدّوام ، گریه‌های بی‌صداست
آنچه بر زبان ماست ، نام مهربان توست
آنچه بر زبان توست ، اسم اعظم خداست
از زمان کودکی، در پی‌ات دویده‌ایم
از همه شنیده‌ایم، گرد راه تو شفاست
باغ‌هایی از بهشت ، گوشه‌ی عبای توست
این عبای مصطفی(ص)، این عبای مرتضی(ع) ست
مجلس شراب را چشم تو به هم زده ست
چشم تو هنوز هم ، مستی مدام ماست
ما شهید می‌شویم، روسفید می‌شویم
روزگار، بی وفا ... عاشق تو باوفا ست
ای هدایت نجیب! آسمانی غریب!
مضطریم و منتظر ، یادگار تو کجاست؟
*ریشه ی کلمه ی سامرا، عبارت «سرّ من رای» -با یاء ناخوانا- بوده است. یعنی هرکه این شهر را دیده مسرور شده است!
منبع:فرهنگ
211008
