سبد کالایی که منافقان خریده اند!

«أُولئِكَ الَّذينَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى‏ فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ وَ ما كانُوا مُهْتَدين‏» (بقره، 16)

ترجمه: آنان (منافقان) كسانى هستند كه ضلالت و گمراهى را به بهاىِ (از دست دادن) هدایت خریدند، ولى در این تجارت و داد و ستد، سود نبردند و آنان هدایت نیافته ‏اند.

دنیا، همچون یك بازار است، و همه ما فروشندگانى كه به ناچار باید سرمایه ‏هاى خود را به فروش برسانیم، سرمایه عمر و جوانى، سرمایه عقل و فطرت، علم و قدرت و همه استعدادهاى خدادادى.

در این بازار، گروهى سود مى ‏برند و به سعادت مى ‏رسند و گروهى نه تنها سودى نمى ‏برند، بلكه اصل سرمایه را نیز از دست مى ‏دهند. همچون یخ فروشى كه اگر جنس خود را نفروشد، نه تنها سود نمى ‏برد بلكه اصل سرمایه ‏اش نیز آب مى ‏شود و از دست مى ‏رود.

این آیه، منافقان را فروشندگانى معرفى كرده، كه هدایت فطرى خود را فروخته و گمراهى خریده ‏اند. آنان فطرت پاك الهى را كه زمینه هدایت است، با عادت كردن به گناه و نفاق، از دست داده، و در این تجارت، نه تنها سودى كسب نكرده ‏اند، بلكه به اهداف شوم خود هم نرسیده، و اسلام روز به روز پیشرفت كرده و آنان رسواتر شده ‏اند.

 از این آیه مى ‏آموزیم كه:

 * فقط به فكر كسبِ سود در تجارتِ اموال نباشیم، بلكه ببینیم جان و دل ‏مان را به چه مى ‏فروشیم؟، چه به دست مى ‏آوریم؟ و حاصل این كسب و تجارت، هدایت و سعادت است، یا گمراهى و شقاوت؟

 * نفاق، سرانجامى جز گمراهى و زیانكارى ندارد، برخلاف ایمان كه انسان را به سعادت مى ‏رساند.