آیه ها و آینه ها؛
اگر کسی برای خدا کار کند، کارش می گیرد و چون رضای خدا در آن است، سالها و قرنها کار او در ذهن و خاطر مردم نسل بعد از نسل می ماند و می چرخد.
عقیق:آیه:«قُلْ إِنَّ صَلاتي وَ نُسُكي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمين» (انعام، 162)
بگو به درستی نماز و عبادات و زندگی و مرگ من برای پروردگار جهانیان است.
آینه:
حکایت؛ آیت الله العظمی شبیری زنجانی نقل می کند من اين قضيه را از آقاى واله، از منبرى هاى متّقى مشهد شنيدم. او مى گفت: بعضى از كتاب فروش ها با مرحوم حاج ميرزا على محدّث زاده [فرزند مرحوم شیخ عباس قمی] قرار گذاشته بودند كه بعضى از نواقص مفاتيح الجنان را تكميل كنند. (در ذهنم هست كه آقاى واله، کتاب مفاتيح را می گفت، ولى از شخص ديگرى شنيدم كه کتاب منتهى الآمال را گفت.)
براى مثال اگر شعرى نوشته شده، ولى اسم شاعرش ذكر نشده است، اسم شاعر ذكر شود يا اگر در جايى گفته: «براى اين مطلب به اقبال رجوع شود»، همان جا دعا نقل شود تا نيازى به مراجعه نباشد؛ چون همۀ اشخاص به اين كتاب ها دسترسى ندارند. آقاى حاج ميرزا على هم قبول كرد.
حاج ميرزا على شب، خوابِ پدرش را مى بيند. مرحوم شيخ عباس قمی به وى مىگويد: اين كار را نكن. من عمداً اين كار را كرده ام.
اينكه من اسم آن شاعر را ذكر نكردم و فقط به نقل شعر بسنده كردم، بدان جهت بود كه شعرش خوب بود، ولى شاعر، درويش و صوفى يا منحرف بود. خوب بودن شعر، مصحّح اين نيست كه از شاعر ترويج كنم؛ لذا عمداً نخواستم اسم شاعر مطرح شود.
علت عدم نقل كامل آن دعاها اين است كه صاحبان كتب دعا، برگردن ما حق دارند و بايد حقوق آنها محفوظ بماند. من حس كردم اگر اين كتاب منتشر شود، ممكن است آن كتب ادعيه به انزوا كشيده شود و كم كم منسوخ شوند. لذا عمداً اين كار را كردم تا اگر كسى دسترسى داشت، به آن كتب مراجعه كند.
علت اينكه كتاب هاى مرحوم شيخ عباس قمی شيوع پيدا كرده است، اخلاص ايشان و مراعات كردن اين نكات است.
رضوان الله علیه.
پی نوشت:
با اقتباس و ویراست از کتاب «جرعه ای از دریا»
منبع:حوزه
