عقیق: این روزها فضای مجازی پر شده از قسمتهای مختلف مناظره دو روحانی در خصوص شهادت حضرت فاطمه (س)؛ مناظرهای که در آن حجتالاسلام کاشانی با مجاهدت علمی و با استناد محکم و براهین مستدل، غیرت مذهبی شیعه واقعی را نشان داد.
اما بخشی از حرفهای این روحانی غیور بارهاوبارها در فضای مجازی بازنشر شد؛ جملهای که هم مرهم است و هم زخم. آنجا که حاجآقا کاشانی گفتند: « مسئله حضرت زهرا (س) برای ما ناموسی است. داروندار شیعه است.»
حاجآقا شجاعی جان کلام را میگوید؛ اینکه این موضوع یک بحث تاریخی نیست؛ ناموس ماست، غیرت ماست، ریشه ایمان ماست. ما هم در میان این موجها و صداها، بیاختیار دنبال نشانههایی گشتیم که یکبار دیگر ثابت کند این عشق فقط در حرف و زبانها باقی نمانده؛ ریشه در عمق باورهای ما دارد. ما بچه شیعهها سالهاست دلهایمان را در همان کوچه، جلوی در خانه حضرت مادر جا گذاشتهایم. عمری است برای غریبی مادر سادات گریه کردهایم.
قصه موقوفه معروف فاطمی
این روزها یکی از نشانههای عمق این ارادت را میتوان در قصه یک موقوفه قدیمی جستوجو کرد؛ موقوفهای در شهر قم که حال و هوای این روزها بهانهای شد تا قصهاش را از لابهلای اسناد قدیمی بیرون بکشیم. برکت این موقوفه سالهاست در زندگی مردم شهر جاری و ساری است. ماجرا از دهه ۲۰ آغاز شد. از خانه «سید باقر روحنی» معروف به حاج میرزا باقر؛ روحانی شریفی که شهره بود به دست به خیری و به ارادت خاصی که به مادر سادات داشت و این ارادت آنقدر در عمق جانش ریشه دوانده بود که تصمیم گرفت بخش عمدهای از ثروتش را وقف عزاداری حضرت فاطمه (س) و ذریه پاکش امام حسین (ع) کند که تا دنیا دنیاست روضه غریبی و مظلومیت مادر سادات در مساجد و روضههای خانگی بپیچد.
وقتی ثروت حاج میرزا وقف عزای مادر سادات شد
اینطور شد که در نوزدهم اسفند ۱۳۲۲، با دست خطش سهم مشاع خود از کاروانسرای حاج عباسقلی و تیمچه بزرگ بازار قم و چهار قطعه زمین کشاورزی در حومه قم را برای برگزاری عزای حضرت فاطمه زهرا (س) و سیدالشهدا (ع) وقف کرد. حاج میرزا چراغی را روشن کرد که تا امروز خاموش نشده. از آن روز، دههها گذشته، خیابانها عوض شدهاند، نسلها از دنیا رفتهاند. اما هنوز در گذر قلعه، در همان خانه قدیمی، هر سال در ایام فاطمیه و در دهه آخر ماه صفر چراغ عزای اهل بیت روشن میشود.
نوادگان با امانت فاطمی حاج میرزا چه کردند؟
موقوفه حاج میرزا سالهاست به واسطهای معنوی میان مردم و حضرت زهرا (س) تبدیل شده است. طبق وصیت حاج میرزا باقر، اداره موقوفه به دست فرزندان و نوادگان دختری و پسری اوست. نسلها عوض شدهاند؛ اما نوادگانش هنوز این امانت را با همان وسواس و دقت نگه میدارند و هر سال در ایام محرم و فاطمیه، درآمد موقوفه را بیکموکاست صرف برگزاری مراسم عزاداری میکنند. ماجرای این موقوفه را باید با چشم دل دید تا عمقش را فهمید. اینکه چطور یک موقوفه قدیمی که روی کاغذ فقط چند ملک و چند امضا است، تبدیل شده به واسطهای میان مردم و بانوی نور؛ واسطهای که کمک کرده نام حضرت زهرا (س) نه در کتابها، نه فقط در سخنرانیها، بلکه در کوچهپسکوچههای قم، در صدای روضههای شبانه، در پارچهنوشتههای کوچک و در دلهای مردم جاری بماند.
درآمد موقوفه حاج میرزا باقر چه شد؟
آن طور که مسئولان اوقاف شهر قم میگویند امسال، در ایام فاطمیه از محل درآمد موقوفه حاج میرزا باقر بیش از پانصد میلیون تومان صرف برپایی عزای حضرت زهرا (س) شد. مبلغی که تبدیل شد به چراغهای کوچک در مساجد و حسینیهها؛ به صدای روضهخوانهایی که در میان جمعهای کوچک یا بزرگ، از غربت صدیقه طاهره (س) گفتند؛ به سینیهای چای داغی که بین مردم چرخید؛ به پارچههای سیاهی که سردر خانهها و تکایا و امامزادهها نصب شد؛ و مهمتر از همه، تبدیل شد به حدود هشتاد مجلس روضه برای بانوی دو عالم در کوچه پسکوچههای شهر و هر کدام از این مجالس خودش یک روایت ناب است و برکت همان موقوفهای که حاج میرزا در سالهای دور برای احیای نام حضرت فاطمه (س) بنا گذاشته بود.
هنر بزرگ روحانی معروف قم
و زیباترین بخش داستان همین است؛ اینکه یک موقوفه، یک تصمیم، یک نیت خالص، تبدیل شده به جریان نوری که هرسال در شهر جان میگیرد و شاید هنر بزرگ حاج میرزا باقر همین بود: او یاد حضرت زهرا (س) را شبیع یک بذر در دلها کاشت؛ و این بذر، سالها بعد، هنوز میوه میدهد. میوهاش هم اشکی است که از چشم عزاداری میریزد. موقوفه حاج میرزا فقط یک مجموعه دارایی نیست؛ شهادتی است بر اینکه عشق به اهلبیت ریشهدار است؛ ریشهای محکم که گذر قرن ها از عمق آن نمیکاهد.
منبع:فارس
