۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۹ : ۱۹
چرا امام هشتم «رضا» نامیده شد؟
ابونصر بزنطى میگوید: به امام جواد (ع) عرض کردم: قومى از مخالفان شما مىگویند: پدرت را مأمون، رضا لقب داد که به ولایتعهدى راضى شد، فرمود: به خدا قسم، دروغ گفته و گناهکار شدهاند.
عقیق:وقتی به سیر زندگی اهلبیت (ع) کمی دقت میکنیم، در مییابیم که چه
قدر خداوند زیبا و هنرمندانه به تدبیر امورات عالم و عالمیان پرداخته است،
به راستی که خدا خوب خدایی میکند، او صاحب تمام صفات و اسمای نیکوست (و
لله الأسماء الحسنی) و خلفای خود بر روی زمین را نیز از این ویژگیها
بیبهره نگذاشته و بهترینها را به آنان عطا کرده است، بر اساس روایات، خدا
کلمات و اسمائی را به ائمه (ع) اختصاص داده است که اگر کمی تأمل کنیم،
زیبایی این کلمات را در سیرۀ عملی و رفتاری آن بزرگواران به وضوح حس
میکنیم، امام رضا (ع) با کلمۀ «رضا، رئوف و ...»، رسول‌الله (ص) با کلمۀ «رحمت» که طبق بیان قرآن و عترت ایشان «رحمةللعالمین» هستند و برای دیگر اهلبیت (ع) نیز چنین است.
اما در این میان شاهدیم که عدهای جاهل در صدد ایجاد شک و شبه در این زمینهاند که به راستی کارشان به نتیجه نخواهد رسید، چراکه کسی دیگر است که امورات را به دست دارد و پیش میبرد. درست است که تمام ائمه (ع)، صادق، کاظم، رضا، جواد و... هستند، اما براى هر یک از آن بزرگواران لقبی ویژه از سوی خداوند تعیین شده و از آنجایی که خدا هیچ کاری را بیهوده و بیهدف انجام نمیدهد، بیتردید بر اساس برنامهای الهی بوده است.
ابونصر بزنطى میگوید: به امام جواد (ع) عرض کردم: قومى از مخالفان شما مىگویند: پدرت را مأمون، رضا لقب داد که به ولایتعهدى راضى شد، فرمود: به خدا قسم، دروغ گفته و گناهکار شدهاند. پدرم را خداى تعالى «رضا» لقب داده است، زیرا که به خداوندى خدا در آسمانش و به رسالت رسول‌الله و ائمه در زمینش راضى بود.
گفتم: مگر همه پدرانت چنین نبودند؟ فرمود: آرى. گفتم: پس چرا فقط پدرت به این لقب ملقب شدند؟ فرمود: چون مخالفان از دشمنانش مانند موافقان از دوستانش از وى راضى شدند و چنین چیزى براى پدرانش به وجود نیامد، لذا از میان همه به رضا ملقب شد.
متن نورانی حدیث امام جواد (ع):
«قَالَ قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی ع إِنَّ قَوْماً مِنْ مُخَالِفِیکُمْ یَزْعُمُونَ أَنَّ أَبَاکَ ص إِنَّمَا سَمَّاهُ الْمَأْمُونُ الرِّضَا لَمَّا رَضِیَهُ لِوِلَایَةِ عَهْدِهِ فَقَالَ کَذَبُوا وَ اللَّهِ وَ فَجَرُوا بَلِ اللَّهُ تَعَالَى سَمَّاهُ الرِّضَا لِأَنَّهُ کَانَ ع رِضًى لِلَّهِ تَعَالَى ذِکْرُهُ فِی سَمَائِهِ وَ رِضًى لِرَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ بَعْدَهُ ع فِی أَرْضِهِ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ أَ لَمْ یَکُنْ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْ آبَائِکَ الْمَاضِینَ ع رِضًى لِلَّهِ تَعَالَى وَ لِرَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ بَعْدَهُ فَقَالَ بَلَى فَقُلْتُ لَهُ فَلِمَ سُمَّى أَبَاکَ ع مِنْ بَیْنِهِمُ الرِّضَا قَالَ لِأَنَّهُ رَضِیَ بِهِ الْمُخَالِفُونَ مِنْ أَعْدَائِهِ کَمَا رَضِیَ الْمُوَافِقُونَ مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ لَمْ یَکُنْ ذَلِکَ لِأَحَدٍ مِنْ آبَائِهِ ع فَلِذَلِکَ سُمِّیَ مِنْ بَیْنِهِمُ الرِّضَا».
پی نوشت:
(عللالشرایع: ج 2، ص 237، باب 172)
منبع:تسنیم گزارش خطا
