چه حديث خوبى! چه شرايط دشوارى !
امام باقر عليه السّلام درحدیثی شرائط روزه ای که پاک کننده انسان ازگناهان است را بیان نمودند .
عقیق:متن حدیث را از کتاب اصول كافى منتشر می کند.
يا جابِرُ ! مَنْ دَخَلَ عَلَيهِ شَهرُ رَمضانَ وَ صامَ نَهارَهُ وَ قامَ وَرْداً مِنْ لَيْلِهِ، وَ حَفِظَ لِسانَهُ وَ فَرجَهُ وَ غَضَّ بَصَرَهُ وَ كَفَّ اذانَهُ، خَرَجَ مِن الذُّنُوبِ كَيَومٍ وَلَدَتهُ اُمُّهُ. قالَ قُلْتُ: ما احَسنَ هَذا مِنْ حَديث، جُعِلتُ فِداكَ. قالَ: ما اشَدَّ هَذا مِنْ شَرْطٍ؛
هر كس ماه رمضان بر او وارد شود و روزهايش را روزه بدارد و پاسى از شب را به نيايش برخيزد و زبانش را نگهدارد و چشم خود از حرام بربندد و آزار به كسى نرساند، مثل روز تولد از مادر از گناه پاكيزه مى شود.
گفتم: چه حديث خوبى!
فرمودند: چه شرايط دشوارى !
پی نوشت:
من لا یحضره الفقیه ج2ص 98
منبع:حوزه
