حجت الاسلام کرمی: طوری زندگی کنیم که دل امام زمان(ع) به ما گرم باشد +گزارش تصویری

گزارش تصویری

در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام کرمی را بخوانید:

یکی از مباحثی که در حواشی مسئله مهدویت مطرح است این است که شرایط منتظرین امام زمان(عج) و تعداد آنها برای تشکیل دولت مهدوی چگونه است. در منابع ما ذکر شده که حضرت 313 نفر یار دارند. شاید این مساله در ذهن خطور کند که اگر همه عالم در قبضه قدرت حضرت است خب چه نیازی است که امام(عج) نیاز به نفر داشته باشند. آیا امام(عج) نیاز دارد به عده ای که بیایند و ایشان را امداد کنند. آقایی که کانال فیض و  واسطه همه مواهب الهی است. آیا ایشان نیاز دارند به عده ای؟ یا بقیه امامام علیه السلام که همه دنیا و نعمت ها در اختیار اینها است. آیا اینها نیاز داشتند به بیعت و کمک دیگران؟ چرا حضرت می گویند: اگر یار نبود نمی آمدم؟ برای اینکه انسان تنها موجود مختاری است که حاکم بر سرنوشت خودش است. معماری و مهندسی شخصیت در بعد اجتماعی و فردی انسان است.

خداوند انسان را به زور جهنم می برد و نه به بهشت. سعادت و شقاوت همه در دست خود انسان است. وقتی انسان مرید و مختار شد آنکه باید سرنوشت را بسازد خود انسان است. بنا نیست که امام زمان(عج) همه کارها را درست کند و بگوید بفرمایید حالا میل کنید. نه ، هرگز اینگونه نیست. خداوند می فرمایند: خدا سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر اینکه خود انسان بخواهد.

بله یک موقع است کسی نیست از حق دفاع کند اینجا خدا ساکت نمی ماند و مثالش همان بحث ابرهه است که خداوند خودش آمد با سنگ ریزه ها آنها را نابود کرد. یا جای دیگر می فرماید: پیغمبر ندیدی خداوند با قوم عاد چه کرد، یا همچنین قوم ثمود. اینهایی که دیگر از حد گذشته بودند خداوند عذاب خودش را نازل کرد. یا در طبس طوفان می آید و امداد الهی دشمنان را نابود می کند.

امام حسین(ع) 72 یار می خواستند و داشتند.  امام امام زمان(عج) 313 نفر می خواهند و ندارند. تعارف هم با کسی نداریم. شما نگاه نکنید سه شنبه شب سیل خروشان زائر در جمکران است. به گریه و سینه و کف زدن نیست،12 هزار نامه نوشتند به امام زمانشان ما هنوز نامه هم ننوشتیم.

سه نوع  رفاقت داریم ما: یک: زبانی  دو: نانی سه: جانی. برخی ها فقط در زبان رفیق هم هستند. وقتی که پای عمل می آید دیگر اینگونه نیست. دیگری برای نان و مال دنبال ما هستند. کجاست کسی که پای دین و جان مایه بگذارد. همین ها بودند امامشان را کشتند. اینهایی که در کوفه نامه نوشتند فکر کردند آقا به ریاست می رسد و چایی آقا را هم می زنند و در را برایش باز و بسته می کنند. اینها فکرش را نمی کردند که اینگونه بشود. اینها شمشیر خریدند تا با امامشان باشند اما همین شمشیر را بر روی امام زمانشان کشیدند.

شما  یک وجب در این تهران جای سلامت نشان بدهید تا آقا بیاید. چرا می گوییم سلام بر تو ای امام فراری؟

آیا ما واقعا آنچه را که امام زمان(عج) می پسندد را می پسندیم. زندگی مان اینگونه است ؟ امام زمان یار می خواهد. یاری که وقتی آمد نگوید بگذارید من از زن و بچه ام اجازه بگیریم، یا از مادرم اجازه بگیریم. امام زمان (عج) یارانی مثل حبیب و مسلم می خواهد. الان مدافعان حرم را ببینید اینهایی که بچه هایی کوچک و خانواده بسیار خوب دارند. اما می روند.  آدم می ماند اینها چگونه از خانواده خود دل می کنند. امام اینگونه افرادی می خواهد.

طوری زندگی کنیم که دل امام زمان(ع) به ما گرم باشد. یک جور زندگی کنیم که وقتی امام اسامی یارانش را دستش می گیرد ،  اسم ما هم در آن لیست باشد.