صافات یعنی صف بستگان و این سوره مکی است.
عقیق:در آغاز این سوره آمده است: قسم به «صافات»، «زاجرات» و «تالیات» که همانا
خدای شما یک یاست. این سوگند در واقع رد عقاید باطل مشرکین است که الهه‌ها و
خدایان متعددی را می‌پرستیدند و با این قسم، بر توحید و یگانگی خداوند
تاکید می‌شود.
لابد از خود می‌پرسید که معنی صافات و زاجرات و تالیات چیست؟
«صافات» به معنی صف کشیدگان است. «زاجرات» یعنی منع کنندگان؛ کسانی که با زور و تهدید کسی را از کاری باز می‌دارند. «تالیات» نیز از تلاوت و به معنی خوانندگان است.
مفسرین احتمالات مختلفی در مورد این سه گروه داده‌‌اند. احتمال قوی‌تر این است که مراد، سه گروه از ملائکه است که مامور آوردن وحی بودند. آنان در این راه، وحی را از مداخله شیطان حفظ می‌کردند و به پیامبران و یا خصوص پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) می‌رساندند.
همانگونه که اشاره شد، جواب قسم این است که همانا خدای شما یکی است و با این قسم بر توحید پروردگار عالم تاکید می‌شود.
چکیده‌ای از کردار کفار که در آیات 12 تا 39 بیان شده، چینین است:
آنان رسول خدا(ص) و اعقتادات و باورهای حق را به ریشخند می‌گیرند. وقتی تذکر و پند داده می‌شوند، عبرت نمی‌گیرند. هنگامی که نشان و آیه‌ای از سوی پروردگار بر آنان می‌آید، به جیا آنکه با دیدن آن به خود آیند، ان را به تمسخر و ریشخند می گیرند و آیات الهی را جادو و سحر می‌خوانند. معاد را باور ندارند و می‌گویند: «آیا وقتی مردیم و مشتی خاک و استخوان شدیم، برانگیخته خواهیم شد؟» البته آنان کسانی هستند که رهسپار جهنمند.
در مقابل این گروه، بندگان مخلص و پاکدلند که به سعادت و رستگاری و کامیابی بزرگی رسیده‌اند. در مورد این نیکبختان چنین می‌خوانیم:
(آنان روزی معین خواهند داشت. ]انواع[ میوه‌ها! و آنان مورد احترام خواهند بود در باغ‌های پر نعمت! بر سریرها در برابر همدیگر ]می‌نشینند.[ ]ساقیان بهشتی[ با جامی از باده ناب پیرامونشان به گردش در آیند؛ ]باده‌ای[ بسیار سپید که نوشندگان را لذتی ]خاص[ می‌دهد؛ نه در آن فساد عقل است و نه ایشان از آن به بدمستی می‌افتند! و نزدشان حوریان درشت چشم و پُرنازند! ]از شدت سپیدی[ گویی تخم مرغ پنهانند!
پی نوشت:
کتاب گلستان سوره‌ها – ص 8
محمدحسین جعفری
منبع:تسنیم
لابد از خود می‌پرسید که معنی صافات و زاجرات و تالیات چیست؟
«صافات» به معنی صف کشیدگان است. «زاجرات» یعنی منع کنندگان؛ کسانی که با زور و تهدید کسی را از کاری باز می‌دارند. «تالیات» نیز از تلاوت و به معنی خوانندگان است.
مفسرین احتمالات مختلفی در مورد این سه گروه داده‌‌اند. احتمال قوی‌تر این است که مراد، سه گروه از ملائکه است که مامور آوردن وحی بودند. آنان در این راه، وحی را از مداخله شیطان حفظ می‌کردند و به پیامبران و یا خصوص پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) می‌رساندند.
همانگونه که اشاره شد، جواب قسم این است که همانا خدای شما یکی است و با این قسم بر توحید پروردگار عالم تاکید می‌شود.
چکیده‌ای از کردار کفار که در آیات 12 تا 39 بیان شده، چینین است:
آنان رسول خدا(ص) و اعقتادات و باورهای حق را به ریشخند می‌گیرند. وقتی تذکر و پند داده می‌شوند، عبرت نمی‌گیرند. هنگامی که نشان و آیه‌ای از سوی پروردگار بر آنان می‌آید، به جیا آنکه با دیدن آن به خود آیند، ان را به تمسخر و ریشخند می گیرند و آیات الهی را جادو و سحر می‌خوانند. معاد را باور ندارند و می‌گویند: «آیا وقتی مردیم و مشتی خاک و استخوان شدیم، برانگیخته خواهیم شد؟» البته آنان کسانی هستند که رهسپار جهنمند.
در مقابل این گروه، بندگان مخلص و پاکدلند که به سعادت و رستگاری و کامیابی بزرگی رسیده‌اند. در مورد این نیکبختان چنین می‌خوانیم:
(آنان روزی معین خواهند داشت. ]انواع[ میوه‌ها! و آنان مورد احترام خواهند بود در باغ‌های پر نعمت! بر سریرها در برابر همدیگر ]می‌نشینند.[ ]ساقیان بهشتی[ با جامی از باده ناب پیرامونشان به گردش در آیند؛ ]باده‌ای[ بسیار سپید که نوشندگان را لذتی ]خاص[ می‌دهد؛ نه در آن فساد عقل است و نه ایشان از آن به بدمستی می‌افتند! و نزدشان حوریان درشت چشم و پُرنازند! ]از شدت سپیدی[ گویی تخم مرغ پنهانند!
پی نوشت:
کتاب گلستان سوره‌ها – ص 8
محمدحسین جعفری
منبع:تسنیم
