آیه دوم و پنجم، این عقیده را باطل اعلام می‌کندو اشاره می‌کند: خداست که رب العالمین است و تدبیر امور عالم به دست اوست.
آری خداوند همانگونه که خالق آسمان‌ها و زمین و همه موجودات است، همه امور آنان را هم تدبیر می‌کند و تنها اوست که پروردگار جهان و رب‌العالمین است.
فرو فرستادن قرآن برای هدایت، و ارسال پیامبر اکرم(ص) به عنوان هشدار دهنده، خود جزیی از تدبیر و ربوبیت الهی برای تربیت نوع بشر و ما انسان‌هاست.

آیات دوم و سوم به این مطلب اشاره دارد، و قکآن را که مشرکین بافته محمد معرفی می‌کردند، حقی از جانب پروردگار می‌نامد که برای بیم و هدیت فرو فرستاده شده است.
در آیه 15 به «سجده» مومنان در هنگام ذکر آیات الهی اشاره می‌شود و نام سوره نیز از آن گرفته شده است. آیه مذکور آِه سجده است و هر کس آن را بخواند یا بشنود، در پایان آیه واجب است فورا سجده به جا آورد. شنیدن آیه باید از تلاوت کننده‌ای باشد که به صورت زنده در حال خواندن آیه است، اما اگر صدای قاری ضبط و بعداً از رادیو، تلویزیون، ضبط صوت و امثال آن پخش شود، سجده کردن واجب نیست.

پی نوشت:

1-در واقع می‌توان گفت: معنای «رب» مساویست «مالک+مدبر»
2-جمع رب
کتاب گلستان سوره‌ها – ص 175
محمد حسین جعفری

منبع:تسنیم