عَنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) هَؤُلَاءِ يَقُولُونَ إِنَّ كَسْبَ الْمُعَلِّمِ سُحْتٌ فَقَالَ كَذَبُوا أَعْدَاءُ اللَّهِ إِنَّمَا أَرَادُوا أَنْ لَا يُعَلِّمُوا الْقُرْآنَ وَ لَوْ أَنَّ الْمُعَلِّمَ أَعْطَاهُ رَجُلٌ دِيَةَ وَلَدِهِ لَكَانَ لِلْمُعَلِّمِ مُبَاحاً.
فضل بن ابى قرّه می گوید به امام صادق عليه السلام گفتم: اينان مى گويند درآمد معلّم، حرام است! حضرت فرمود: دشمنان خدا دروغ مى گويند. آنان مى خواهند كه آموزگاران، قرآن را آموزش ندهند، و اگر شخصى [به اندازه] ديه فرزندش را نيز به معلّم بدهد، براى وى حلال است.
پی نوشت:
الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص: 121.
منبع:حوزه
