۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۰ : ۱۵
علی گلبهاران شاعر این کار میگوید که در حین ضبط اینکار آن هنگامی که به بیت «زهر نوشاندند مولای مرا» رسیدند انقدر منقلب شد و گریه کرد که شانه هایش از شدت هق هق می لرزید و برای مدتی ضبط این دکلمه رو متوقف کردند.
دکلمه این شعر را از اینجا بشنوید: