۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۳ : ۲۲
«کسی از فرهنگ اسلامی و حیثیت و موجودیت این ملت دفاع میکند و در مقابل تهاجم دشمن میایستد که دلش در هوای اسلام بتپد و اسلام و ایران را دوست بدارد. عدهای که دین ندارند، میهن دوستی هم ندارند؛ ایران را هم قبول ندارند. کسی که سلطهی امریکا را برای ایران بپسندد و تشویق کند، میهن دوست نیست. کسانی که برای دخالت امریکایی ها برای آن خانمی که در نیکاراگوئه با انتخابات امریکایی بر سرکار آمد، کف زدند، معنای کارشان چیست؟ از اینجا، به کسانی که در نیکاراگوئه تسلیم تحمیل امریکایی ها شدند، «زهی» و «مرحبا» گفتند! اینها دل در گرو امریکا ندارند؟! اینها با این قلم زهرآگینشان میآیند در مقابل تهاجم دشمن، از فرهنگ ملی و اسلامی و ایرانی دفاع کنند؟! معلوم است که نمیکنند! معلوم است که این، ستون پنجم دشمن است! این، برای دشمن کار میکند. این، از خدا میخواهد که امریکایی ها برگردند! از خدا میخواهد که نظام وابستهی به امریکا و استکبار و گردن کلفتها برگردد. این، برای نظام اسلامی کار خواهد کرد؟ تلاش خواهد کرد؟ معلوم است که نه! این، حقیقت روشنی است. شما که در صدا و سیما مسؤول امور هستید باید مواظب این مطلب باشید. شما که در روزنامهها مسؤول امور هستید، باید مواظب این مطلب باشید. شما که در سازمان تبلیغات یا در وزارت ارشاد، یادر آموزش و پرورش، یادر آموزشعالی و یا در مؤسسات فرهنگی گوناگون مسؤول امور هستید، باید مراقب این قضیه باشید. البته همه مسؤولند. منظورم از مسؤول، رئیس نیست. «کلکم راع وکلکم مسؤول عن رعیته»همه مسؤولند. مراقب این معنا باشید.» بیانات در دیدار جمعی از کارگزاران فرهنگی؛ ۱۳۷۱/۰۵/۲۱
این یک کاسبی مثل بقیهی کاسبی ها نیست
«در نظر امیرالمؤمنین (ع) منصب حکومتی نباید وسیلهای برای راحتی و عیش و کسب دنیا برای خود باشد. این یک کاسبی مثل بقیهی کاسبی ها نیست؛ این یک مسؤولیت پذیری است. اشتغال به این مسؤولیت نمیتواند برای این باشد که انسان چیزی به دست آورد، مالی جمع کند، آیندهی خود و فرزندانش را از این راه تأمین کند و یا در دنیا خوش بگذراند. پس هدف از قبول مناصب دولتی در نظام جمهوری اسلامی و نظام اسلامی چه باید باشد؟ هدف باید اجرای عدالت، تأمین آسایش مردم، فراهم کردن زمینهی جامعهی انسانی برای شکفتن استعدادها، برای تعالی انسانها و برای هدایت و صلاح بنیآدم باشد. وقتی که در نظر امیرالمؤمنین (ع) هدف این شد، آنگاه این بیاناتی که از آن بزرگوار میشنویم، همه معنا پیدا میکند.
امیرالمؤمنین میفرمایند: «من آمادهام که سختترین شرایط زندگی را برای خودم به وجود آورم؛ اما خدا را در حالی که به یکی از بندگان او ظلم کردهام، ملاقات نکنم؛ «واللَّه لان ابیت علی حسک السّعدان مسهّدا و اجرّ فی الاغلال مصفّدا» اگر مرا با بدن برهنه بر روی خارها بیندازند، یا با زنجیرهای گران، دست و پایم را ببندند و روی زمین بکشانند، این شکنجهی جسمانی برای من قابل قبول تر و محبوب تر است از اینکه «القی اللَّه و رسوله یوم القیامه ظالما لبعض العباد و غاصباً لِشیءٍ من الحطام»؛ خدا را در حالی ملاقات کنم که به یک نفر ظلم کردهام، یا مال دنیا را برای خود جمع کردهام.» بیانات رهبری در خطبه های نماز جمعه تهران؛ ۱۳۷۹/۰۹/۲۵
نگذارید حرکت رو به جلو متوقف شود
«آنچه که برای ما لازم است، این است که آحاد مردم، مسئولین، غیر مسئولین، بخصوص جوانها، بخصوص کسانی که سخن و حرفشان تأثیر دارد، احساس مسئولیت حضور در صحنه را از دست ندهند. هیچ کس نگوید من تکلیفی ندارم، من مسئولیتی ندارم؛ همه مسئولند. مسئولیت معنایش این نیست که اسلحه ببندیم، بیائیم توی خیابان راه برویم؛ در هر کاری که هستیم، احساس مسئولیت کنیم؛ مسئولیت دفاع از انقلاب و از نظام جمهوری اسلامی؛ یعنی از اسلام، حقوق مردم، و عزت کشور. شرط اول: همه باید این احساس مسئولیت را داشته باشیم. و من میبینم که این احساس مسئولیت را داریم. این را مردم کشور ثابت کردند، ثابت می کنند؛ مسئولین کشور بالخصوص، باید همهی تلاش خودشان را بگذارند که مشکلات را با سرپنجهی تدبیر، کار مستمر، خسته نشدن، شوق و ذوق و توکل به خدا و کمک خواستن از خداوند برطرف و حل کنند. منظور فقط مشکلات سیاسی و امنیتی نیست - اینها جزئی از مشکلات است - پیشبرد اقتصاد و علم کشور، مسائل اجتماعی گوناگون هم بر عهدهی مسئولین است .مسئولان قوای سهگانه و همهی مسئولان کشور وظیفهی خودشان بدانند که برای این ملت کار کنند؛ کار و کار و کار، تدبیر و تدبیر و تدبیر؛ یک لحظه غفلت نکنند. ما یک حرکت خوبی داریم به سمت جلو؛ نگذارند این حرکت متوقف بشود؛ نباید این حرکت از دور بیفتد. ما داریم پیش میرویم؛ باید همین طور با این پیشرفت ادامه بدهیم، سرعت را بیشتر و همهجانبهتر کنیم، نقاط کور را هم بگیریم.» دیدار مردم مازندران -۱۳۸۸/۱۱/۰۶