۳۰ دی ۱۴۰۳ ۲۰ رجب ۱۴۴۶ - ۵۹ : ۱۷
و هر چیزی را برای مصلحتی قرار داده، و انسان به
منزله کسی است که این خانه را به او بخشیدهاند و آنچه در آن است به او
واگذاشتهاند، و انواع نباتات را برای منافع او مقر داشتهاند، و انواع
حیوانات را به جهت مصالح او آفریدهاند.
پس انتظام این امور و
اتساق احوال، دلیل واضح است بر انکه عالم مخلوق است به تقدیر و حکمت و نظام
و مصلحت، و برآنکه خالق همه یکی است که این اصناف مخلوق را با یکدیگر الفت
داده، بعضی را به بعضی مربوط و محتاج گردانیده، جل قدسه و تعالی جده و کرم
و جهه و لا اله غیره تعالی عما یقول الجاحدون و جل و عظم عما ینتحله
الملحدون.
مترجم گوید که: این دلیل که در آخر کلام امام(ع) به
آن اشاره شد اقوی دلیل توحید است، زیرا که چون انتظام اجزای عالم و ارتباط
آنها به یکدیگر و احتیاج هریک به دیگری معلوم شد، ظاهر شد که همه لازم
یکدیگرند، و به برهان ثابت شده است که متلازمان یا میباید احدهما علت
دیگری باشند یا هر دو معلول یک علت باشند، و چون اجزای عالم همه ممکنند و
به علت محتاجند باید که همه به یک علت منتهی شوند؛ و ایضا عقل به وجدان خود
حکم میکند که علت یک نظام شخصی یک کس میباشد و اگر در خانهای دو کد خدا
باشد احوال خانه مختل میشود، چه جای این عالم کبیر؛ و ایضاً عالم کبیر
نظیر عالم صغیر است که انسان باشد، و هرچه در عالم کبیر است در عالم صغیر
نظیر آن هست؛ و چنانچه بدیهه حکممی کند که در بدن انسان دو نفس مدبر نیست،
همچنین حکم میکند که در این عالم دو مدبّر نمیتواند بود؛ و در تطبیق
اجزای عالم صغیر بر عالم کبیر از آن اول عبرتها کتابها نوشته شده و این
ترجمه گنجایش ذکر آنها ندارد.
پی نوشت:
کتاب دانستنیهای شگفت انگیز خلقت – ص 18
ترجمه علامه مجلسی
منبع:تسنیم