۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۴ : ۱۹
این عمل بزرگترینِ گناه کبیره است!
كارهايى كه... می كند بالاتر از هر گناهى است، چنان كه درختش نيز از هر درخت ديگرى بالاتر مىرود.
عقیق: بنابر آموزه های اسلام، بسیاری از اعمال در زمره گناهان کبیره قرار می گیرند که فاعل خود را تا مرز نابودی پیش می برند اما در این میان یک گناه از همه گناهان بدتر است.
نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمودند: «چهار چيز است كه هيچ يك از آنها داخل خانه اى نمى شود مگر اينكه آن را ويران مى سازد و بركت را از آن مى برد: خيانت، دزدى، ميگسارى و زنا.»
همچنین، سليمان بن خالد مى گويد: امام صادق (ع) فرمودند: «شرابخوار همچون بت پرست محشور مى گردد، و هر كس جرعه اى شراب نوشد، خداوند تا چهل روز نمازش را نخواهد پذيرفت.»
و احمد بن اسماعيل كاتب مى گويد: پدرم گفت: حضرت محمّد بن على [امام باقر(ع)] به سوى مسجدالحرام مىرفت، گروهى از قريش او را ديدند و گفتند: اين خداى مردم عراق است. برخى گفتند: خوب است يكى از خودتان را نزد او بفرستيد تا از او سؤالى بكند. جوانى برخاست و نزد آن حضرت (ع) آمد و گفت: عمو جان، بزرگترين گناه كبيره چيست؟
امام (ع) فرمودند: «شرابخوارى.» جوان بازگشت و به آنان خبر داد. به او گفتند: بازگرد و همين سؤال را تكرار كن، و اصرار كردند تا جوان بازگشت و از امام (ع) همان سؤال را پرسيد. امام (ع) به او فرمودند: «اى برادر زاده، مگر به تو نگفتم شرابخوارى است؟ شرابخوارى صاحبش را به زنا، سرقت، كشتن نفس محترمه، و شرك به خدا مىكشاند. كارهايى كه شراب مىكند بالاتر از هر گناهى است، چنان كه درختش نيز از هر درخت ديگرى بالاتر مى رود.»
و اسماعيل بن سالم مىگويد: شخصى به امام صادق (ع) گفت: خداوند شما را بر قرار دارد، آيا شرابخوارى بدتر است يا ترك نماز؟ فرمودند: «شرابخوارى.» سپس فرمودند: «آيا مىدانى علّت آن چيست؟» گفت: نه. فرمودند: «براى اينكه حالتى به او دست مىدهد كه ديگر پروردگارش را نمىشناسد.»
علاوه بر این، مسعدة بن زياد مىگويد: امام صادق (ع) از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (ص) فرمودند: «شرابخوار در روز قيامت با چشمانى كبود و صورتى سياه محشور مىشود، و يك طرف بدنش به زمين مايل است و آب از دهانش جارى است و موى پيشانىاش به دو انگشت بزرگ پاهايش بسته شده و دست هايش از پشت كمرش بيرون آمده است، و اهل محشر چون او را به اين حال مىبينند كه به سوى حساب روان است از او وحشت مىكنند.»
مروك بن عبيد از شخصى نقل كرده است كه امام صادق (ع) فرمودند: «هر كس به ميلى از شراب چشم خود را درمان كند، خداوند با ميلى آتشين به چشم او سرمه مىكشد،» و فرمودند: «كسانى كه در دنيا شراب مىنوشند تشنه از دنيا مىروند و تشنه محشور مىشوند و تشنه وارد دوزخ مىگردند.»
و فضيل بن يسار مى گويد: از امام باقر (ع) شنيدم كه مىفرمودند: «هر كس شراب نوشد و مست شود خداوند تا چهل روز نمازش را نمى پذيرد، و اگر در اين چهل روز نماز را ترك كند براى ترك نماز عذابش چندين برابر مى شود.»
همچنین، ابن مسكان از راوى مورد نظر خود از امام صادق (ع) نقل كرده است كه فرموده اند: «خداوند براى شرّ و بدى قفل هايى قرار داده و كليد آنها را شرابخوارى دانسته است، و بدتر از شرابخوارى دروغگويى است.»
و از جابر بن يزيد نقل شده است كه امام باقر (ع) فرمودند: «پيامبر خدا (ص) در مورد شراب 10 نفر را لعنت كرده است: كسى كه درخت آن را كاشته، و كسى كه از آن مواظبت كرده، و كسى كه آب آن را گرفته، و كسى كه آن را نوشيده، و كسى كه آن را به دست نوشنده داده، و كسى كه آن را حمل كرده، و كسى كه براى او حمل شده، و كسى كه آن را فروخته، و كسى كه آن را خريده، و كسى كه از بهاى آن استفاده كرده است.»
و مسعدة بن زياد از امام صادق (ع) نقل كرده است كه رسول خدا (ص) فرموده اند: «هر كس در يكى از رگ هايش اندك چيزى از آنچه زيادش مست كننده است داخل كند، خداوند آن رگ را به سيصد و شصت نوع عذاب گرفتار خواهد ساخت.»
و عمّار بن موسى مىگويد: از امام صادق (ع) سؤال شد مردى كه شراب مىخورد حال او چگونه است؟ حضرت (ع) فرمودند: «خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمىكند، و توبه اش تا چهل روز پذيرفته نمى شود و اگر در اين چهل روز بميرد وارد آتش دوزخ مى شود.»
پی نوشت:
برگرفته از ثواب الأعمال و عقاب الأعمال
منبع:قدس
211008
نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمودند: «چهار چيز است كه هيچ يك از آنها داخل خانه اى نمى شود مگر اينكه آن را ويران مى سازد و بركت را از آن مى برد: خيانت، دزدى، ميگسارى و زنا.»
همچنین، سليمان بن خالد مى گويد: امام صادق (ع) فرمودند: «شرابخوار همچون بت پرست محشور مى گردد، و هر كس جرعه اى شراب نوشد، خداوند تا چهل روز نمازش را نخواهد پذيرفت.»
و احمد بن اسماعيل كاتب مى گويد: پدرم گفت: حضرت محمّد بن على [امام باقر(ع)] به سوى مسجدالحرام مىرفت، گروهى از قريش او را ديدند و گفتند: اين خداى مردم عراق است. برخى گفتند: خوب است يكى از خودتان را نزد او بفرستيد تا از او سؤالى بكند. جوانى برخاست و نزد آن حضرت (ع) آمد و گفت: عمو جان، بزرگترين گناه كبيره چيست؟
امام (ع) فرمودند: «شرابخوارى.» جوان بازگشت و به آنان خبر داد. به او گفتند: بازگرد و همين سؤال را تكرار كن، و اصرار كردند تا جوان بازگشت و از امام (ع) همان سؤال را پرسيد. امام (ع) به او فرمودند: «اى برادر زاده، مگر به تو نگفتم شرابخوارى است؟ شرابخوارى صاحبش را به زنا، سرقت، كشتن نفس محترمه، و شرك به خدا مىكشاند. كارهايى كه شراب مىكند بالاتر از هر گناهى است، چنان كه درختش نيز از هر درخت ديگرى بالاتر مى رود.»
و اسماعيل بن سالم مىگويد: شخصى به امام صادق (ع) گفت: خداوند شما را بر قرار دارد، آيا شرابخوارى بدتر است يا ترك نماز؟ فرمودند: «شرابخوارى.» سپس فرمودند: «آيا مىدانى علّت آن چيست؟» گفت: نه. فرمودند: «براى اينكه حالتى به او دست مىدهد كه ديگر پروردگارش را نمىشناسد.»
علاوه بر این، مسعدة بن زياد مىگويد: امام صادق (ع) از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (ص) فرمودند: «شرابخوار در روز قيامت با چشمانى كبود و صورتى سياه محشور مىشود، و يك طرف بدنش به زمين مايل است و آب از دهانش جارى است و موى پيشانىاش به دو انگشت بزرگ پاهايش بسته شده و دست هايش از پشت كمرش بيرون آمده است، و اهل محشر چون او را به اين حال مىبينند كه به سوى حساب روان است از او وحشت مىكنند.»
مروك بن عبيد از شخصى نقل كرده است كه امام صادق (ع) فرمودند: «هر كس به ميلى از شراب چشم خود را درمان كند، خداوند با ميلى آتشين به چشم او سرمه مىكشد،» و فرمودند: «كسانى كه در دنيا شراب مىنوشند تشنه از دنيا مىروند و تشنه محشور مىشوند و تشنه وارد دوزخ مىگردند.»
و فضيل بن يسار مى گويد: از امام باقر (ع) شنيدم كه مىفرمودند: «هر كس شراب نوشد و مست شود خداوند تا چهل روز نمازش را نمى پذيرد، و اگر در اين چهل روز نماز را ترك كند براى ترك نماز عذابش چندين برابر مى شود.»
همچنین، ابن مسكان از راوى مورد نظر خود از امام صادق (ع) نقل كرده است كه فرموده اند: «خداوند براى شرّ و بدى قفل هايى قرار داده و كليد آنها را شرابخوارى دانسته است، و بدتر از شرابخوارى دروغگويى است.»
و از جابر بن يزيد نقل شده است كه امام باقر (ع) فرمودند: «پيامبر خدا (ص) در مورد شراب 10 نفر را لعنت كرده است: كسى كه درخت آن را كاشته، و كسى كه از آن مواظبت كرده، و كسى كه آب آن را گرفته، و كسى كه آن را نوشيده، و كسى كه آن را به دست نوشنده داده، و كسى كه آن را حمل كرده، و كسى كه براى او حمل شده، و كسى كه آن را فروخته، و كسى كه آن را خريده، و كسى كه از بهاى آن استفاده كرده است.»
و مسعدة بن زياد از امام صادق (ع) نقل كرده است كه رسول خدا (ص) فرموده اند: «هر كس در يكى از رگ هايش اندك چيزى از آنچه زيادش مست كننده است داخل كند، خداوند آن رگ را به سيصد و شصت نوع عذاب گرفتار خواهد ساخت.»
و عمّار بن موسى مىگويد: از امام صادق (ع) سؤال شد مردى كه شراب مىخورد حال او چگونه است؟ حضرت (ع) فرمودند: «خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمىكند، و توبه اش تا چهل روز پذيرفته نمى شود و اگر در اين چهل روز بميرد وارد آتش دوزخ مى شود.»
پی نوشت:
برگرفته از ثواب الأعمال و عقاب الأعمال
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
