۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۶ : ۲۲
گوشه ای از مقام والای اهل بیت(ع)
خدا محمود است و من محمد، خدا عالی است و این علی، خدا فاطر است و این فاطمه، خدا دارای احسان است و این حسن و خدا محسن است و این حسین.
عقيق: رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم برترین آفریده ای است که خداوند
آفرینش خود را با او آغاز کرد و به برکت وجود او سایر اشیا را آفرید. خمیر
مایه وجودی آن حضرت نور خدا بود که بالاتر از آن چیزی نبود تا منشأ کائنات
شود. آنگاه از همان نور، علی، فاطمه، حسن و حسین علیه السّلام را خلق کرد.
آن حضرت درباره نور خود و اهل بیتش می فرماید:
«خدای تبارک و تعالی من و علی و فاطمه و حسن و حسین را از یک نور آفرید.»
و در حدیث دیگری فرمود:
« ای سلمان! خداوند مرا از نور برگزیده اش آفرید و فراخواند و من اطاعت کردم و از نور من علی را آفرید و فراخواند و او هم اطاعت کرد و از نور من و علی، فاطمه را آفرید و فراخواند و او نیز اطاعت کرد و از من و علی و فاطمه، حسن و حسین را آفرید و فراخواند پس آنها هم اطاعت کردند. آنگاه ما را به پنج نام از نام های خود نام گذاری کرد.
خدا محمود است و من محمد، خدا عالی است و این علی، خدا فاطر است و این فاطمه، خدا دارای احسان است و این حسن و خدا محسن است و این حسین. سپس نُه امام از صلب حسین آفرید و آنها را فراخواند و او را اطاعت کردند؛ قبل از آنکه آسمان و زمین و هوا و فرشته و بشری باشد. ما در علم خدا نوری بودیم که تسبیح می گفتیم و سخن او را می شنیدیم و اطاعت می کردیم.۱
از این دو روایت، جلالت هر یک از اهل بیت، از جمله فاطمه علیها السّلام معلوم می شود که از حقیقتی مانندِ حقیقت رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم برخوردار بودند.
همه از نور برگزیده الهی بودند و از یک سرشت و حقیقت وجودی بهره می بردند. وقتی از یک نور و یک سرشت و یک حقیقت وجودی باشند از یکدیگر خواهند بود و هر کدام می توانند به دیگری بگویند تو از من و من از تو هستم. چه اینکه پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم درباره فاطمه علیها السّلام فرمود:
« أَللّهُمَّ إِنَّها مِنّی وَ أَنَا مِنها؛ خدایا! او (فاطمه) از من و من از او هستم.»
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم نظیر این سخنان را به امیرالمؤمنین و امام حسین علیه السّلام هم اظهار می کرد، چنان که می فرمود: «علی منی و انا منه»، «حسین منی و انا من حسین»؛ و یک بار به علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام فرمود: «انتم منی و انا منکم» این تعبیرها نشان می دهد که همه از یک سرشت و یک حقیقت وجودی- که نور برگزیده الهی است- بودند.
منبع:افکارنیوز
211001
«خدای تبارک و تعالی من و علی و فاطمه و حسن و حسین را از یک نور آفرید.»
و در حدیث دیگری فرمود:
« ای سلمان! خداوند مرا از نور برگزیده اش آفرید و فراخواند و من اطاعت کردم و از نور من علی را آفرید و فراخواند و او هم اطاعت کرد و از نور من و علی، فاطمه را آفرید و فراخواند و او نیز اطاعت کرد و از من و علی و فاطمه، حسن و حسین را آفرید و فراخواند پس آنها هم اطاعت کردند. آنگاه ما را به پنج نام از نام های خود نام گذاری کرد.
خدا محمود است و من محمد، خدا عالی است و این علی، خدا فاطر است و این فاطمه، خدا دارای احسان است و این حسن و خدا محسن است و این حسین. سپس نُه امام از صلب حسین آفرید و آنها را فراخواند و او را اطاعت کردند؛ قبل از آنکه آسمان و زمین و هوا و فرشته و بشری باشد. ما در علم خدا نوری بودیم که تسبیح می گفتیم و سخن او را می شنیدیم و اطاعت می کردیم.۱
از این دو روایت، جلالت هر یک از اهل بیت، از جمله فاطمه علیها السّلام معلوم می شود که از حقیقتی مانندِ حقیقت رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم برخوردار بودند.
همه از نور برگزیده الهی بودند و از یک سرشت و حقیقت وجودی بهره می بردند. وقتی از یک نور و یک سرشت و یک حقیقت وجودی باشند از یکدیگر خواهند بود و هر کدام می توانند به دیگری بگویند تو از من و من از تو هستم. چه اینکه پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم درباره فاطمه علیها السّلام فرمود:
« أَللّهُمَّ إِنَّها مِنّی وَ أَنَا مِنها؛ خدایا! او (فاطمه) از من و من از او هستم.»
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم نظیر این سخنان را به امیرالمؤمنین و امام حسین علیه السّلام هم اظهار می کرد، چنان که می فرمود: «علی منی و انا منه»، «حسین منی و انا من حسین»؛ و یک بار به علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام فرمود: «انتم منی و انا منکم» این تعبیرها نشان می دهد که همه از یک سرشت و یک حقیقت وجودی- که نور برگزیده الهی است- بودند.
منبع:افکارنیوز
211001
گزارش خطا
