۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۴ : ۲۲
گوشه ای از اعجاز و کرامات امام عسکری(ع)
ما تمام از اولين رهبر تا آخرينمان در علم و امر امامت يكسان هستيم رسول اكرم و امير المؤمنين عليهما السّلام داراى فضيلت مخصوص به خود هستند.
عقیق:زندگانی ائمه علیهم السلام سراسر است از اعجازهایی که بیش از پیش حقانیت آنها و مستقیم بودن صراطی که انسان ها را به آن فرا می خواندند را مشخص می کند. زندگانی امام عسکری (ع) نیز مملو است از این دست اعجازها و کرامات که به مناسبت فرا رسیدن سالرزو شهادت ایشان برخی از آنها مرور می شود.
ابو هاشم گفت: هيچ وقت نشد كه خدمت حضرت امام حسن عسكرى (ع) برسم و از آن جناب معجزهاى مشاهده نكنم يك روز خدمتش رسيدم تصميم داشتم مقدارى نقره براى ساختن انگشترى بگيرم كه براى تبرك بدست نمايم. نشستم ولى منظور خود را فراموش كردم. همين كه از جاى حركت كردم كه خارج شوم امام عليه السّلام انگشترى پيش من انداختند و فرمودند: «تصميم داشتى مقدارى نقره بگيرى من به تو انگشتر دادم نگين و اجرت ساخت هم به نفع تو شد، خدا برايت مبارك كند.»
ابو هاشم گفت: خيلى علاقه داشتم بدانم حضرت امام حسن عسكرى (ع) درباره قرآن چه عقيده ای دارند مخلوق است يا غيرمخلوق. آن جناب به من رسيدند و پرسيدند: «مگر نشنيده اى آن روايتى كه از حضرت ابى عبد اللَّه نقل شده كه فرمودند: «وقتى قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ نازل شد برايش چهار هزار بال خلق گرديد به هر گروهى از ملائكه كه مى گذشت نسبت به او كوچكى مى كردند و گفت اين نسبت خداوند بزرگ است.»
ابو هاشم گفت: امام حسن عسكرى (ع) روزه مى گرفت موقع افطار آنچه غلامش غذا براى ايشان مى آورد ما نيز با آن جناب مى خورديم. يك روز من بواسطه ضعف نتوانستم روزه بگيرم در خانه ديگرى با مقدارى نان قندى روزه ام را باز كردم هيچ كس از اين جريان اطلاع نداشت بعد آمدم و با ايشان نشستم.
امام عليه السّلام رو به غلام كرده، فرمودند: «چيزى بده ابو هاشم بخورد او روزه نيست: من لبخند زدم؛ فرمودند: «چرا مي خندى؟، هر وقت مايلى نيرو و قدرت پيدا كنى گوشت بخور نان قندى قوه ندارد.» عرض كردم صحيح مي فرمايد خدا و پيامبرش و شما، بر شما باد درود شروع به خوردن كردم. فرمودند: «سه روز از گرفتن روزه خوددارى كن، كسى كه از روزه گرفتن ضعيف شده باشد تا سه روز از روزه خوددارى نكند نيرو نمي گيرد.»
روزى كه آن جناب را از زندان مرخص كردند، غلامشان آمده و گفت: آقا! غذا برايتان بياورم؟ فرمودند: «بياور ولى گمان نمىكنم از آن بخورم.»
ظهر برايشان غذا آورد و عصر امام (ع) آزاد شدند، در حالى كه روزه داشتند و فرمودند: «اين غذا را بخوريد خدا شما را هدايت كند.»
همچنین، ابو هاشم روایت کرده است: فهفكى از امام حسن عسكرى عليه السّلام پرسيد كه چطور مى شود زن يك سهم ببرد و مرد از ميراث دو سهم داشته باشد.
فرمودند: «چون از زن جهاد و تأمين مخارج زندگى برداشته شده و او كفيل پرداخت غرامتها نيست اين مخارج به عهده مردان است.»
ابو هاشم گفت: من در دل گفتم همين سؤال را ابن ابى العوجاء از حضرت صادق (ع) كرده بود و ايشان همان جواب را داده بودند.
در اين موقع امام (ع) روى به من نموده و فرمودند: «صحيح است اين سؤال ابن ابى العوجاء بود و جواب يكى است، زيرا او همين سؤال را كرده بود، ما تمام از اولين رهبر تا آخرينمان در علم و امر امامت يكسان هستيم رسول اكرم و امير المؤمنين عليهما السّلام داراى فضيلت مخصوص به خود هستند.»
پی نوشت:
برگرفته از بحارالانوار
منبع:قدس
211008
ابو هاشم گفت: هيچ وقت نشد كه خدمت حضرت امام حسن عسكرى (ع) برسم و از آن جناب معجزهاى مشاهده نكنم يك روز خدمتش رسيدم تصميم داشتم مقدارى نقره براى ساختن انگشترى بگيرم كه براى تبرك بدست نمايم. نشستم ولى منظور خود را فراموش كردم. همين كه از جاى حركت كردم كه خارج شوم امام عليه السّلام انگشترى پيش من انداختند و فرمودند: «تصميم داشتى مقدارى نقره بگيرى من به تو انگشتر دادم نگين و اجرت ساخت هم به نفع تو شد، خدا برايت مبارك كند.»
ابو هاشم گفت: خيلى علاقه داشتم بدانم حضرت امام حسن عسكرى (ع) درباره قرآن چه عقيده ای دارند مخلوق است يا غيرمخلوق. آن جناب به من رسيدند و پرسيدند: «مگر نشنيده اى آن روايتى كه از حضرت ابى عبد اللَّه نقل شده كه فرمودند: «وقتى قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ نازل شد برايش چهار هزار بال خلق گرديد به هر گروهى از ملائكه كه مى گذشت نسبت به او كوچكى مى كردند و گفت اين نسبت خداوند بزرگ است.»
ابو هاشم گفت: امام حسن عسكرى (ع) روزه مى گرفت موقع افطار آنچه غلامش غذا براى ايشان مى آورد ما نيز با آن جناب مى خورديم. يك روز من بواسطه ضعف نتوانستم روزه بگيرم در خانه ديگرى با مقدارى نان قندى روزه ام را باز كردم هيچ كس از اين جريان اطلاع نداشت بعد آمدم و با ايشان نشستم.
امام عليه السّلام رو به غلام كرده، فرمودند: «چيزى بده ابو هاشم بخورد او روزه نيست: من لبخند زدم؛ فرمودند: «چرا مي خندى؟، هر وقت مايلى نيرو و قدرت پيدا كنى گوشت بخور نان قندى قوه ندارد.» عرض كردم صحيح مي فرمايد خدا و پيامبرش و شما، بر شما باد درود شروع به خوردن كردم. فرمودند: «سه روز از گرفتن روزه خوددارى كن، كسى كه از روزه گرفتن ضعيف شده باشد تا سه روز از روزه خوددارى نكند نيرو نمي گيرد.»
روزى كه آن جناب را از زندان مرخص كردند، غلامشان آمده و گفت: آقا! غذا برايتان بياورم؟ فرمودند: «بياور ولى گمان نمىكنم از آن بخورم.»
ظهر برايشان غذا آورد و عصر امام (ع) آزاد شدند، در حالى كه روزه داشتند و فرمودند: «اين غذا را بخوريد خدا شما را هدايت كند.»
همچنین، ابو هاشم روایت کرده است: فهفكى از امام حسن عسكرى عليه السّلام پرسيد كه چطور مى شود زن يك سهم ببرد و مرد از ميراث دو سهم داشته باشد.
فرمودند: «چون از زن جهاد و تأمين مخارج زندگى برداشته شده و او كفيل پرداخت غرامتها نيست اين مخارج به عهده مردان است.»
ابو هاشم گفت: من در دل گفتم همين سؤال را ابن ابى العوجاء از حضرت صادق (ع) كرده بود و ايشان همان جواب را داده بودند.
در اين موقع امام (ع) روى به من نموده و فرمودند: «صحيح است اين سؤال ابن ابى العوجاء بود و جواب يكى است، زيرا او همين سؤال را كرده بود، ما تمام از اولين رهبر تا آخرينمان در علم و امر امامت يكسان هستيم رسول اكرم و امير المؤمنين عليهما السّلام داراى فضيلت مخصوص به خود هستند.»
پی نوشت:
برگرفته از بحارالانوار
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
