آن چه پیشرو دارید، بخشی است از آخرین مکالمه ی بی سیم «شهید مصطفی صدرزاده» (با نام جهادی «سید ابراهیم»)
عقیق:«مصطفی صدرزاده» (یا «بدرزاده»،
با نام جهادی «سید ابراهیم ساعاتی»)
به تاریخ 19 شهریور 1365 شمسی، در «شوشتر» متولد شد. خانواده ی او مدتی
بعد به استان تهران و شهرستان «شهریار» نقل مکان کردند. وی از بسیجیان
«شهریار» (منطقه‌ی «کهنز») بود که به رغم مخالفت ها و ممانعت
های فراوان، با زحمت و سختی بسیار، از طریق، «لشکر فاطمیون» عازم میدان
نبرد در «سوریه»
شد. شجاعت و مهارت چشمگیر او به سرعت «ابوحامد» (فرمانده وقت «فاطمیون») را متقاعد کرد که فرماندهی یکی از گردان های خط شکن خود را به وی واگذار نماید. به این ترتیب، «سید ابراهیم» فرمانده و رفیقِ رزمندگان «گردان عمار» شد و در دلِ بسیجیانِ افغانستانی، برای خود قصری آباد بنا کرد.
هدیه به روح بلندپروازش صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
این
سردارِ فاطمی، سرانجام پس از چند سال دفاع از حرمِ بانوی مقاومت، حضرت
زینب کبری(سلام الله علیها)، به تاریخ 1 آبان 1394 شمسی (روز تاسوعای
حسینی) طی «عملیات محرم» در نبردی رویارو با «مزدوران سعودی» و «پیروان اسلام
آمریکایی» بال در بال ملائک گشود.
آن
چه پیشرو دارید، بخشی است از آخرین مکالمه ی بی سیم «شهید مصطفی صدرزاده»
(با نام جهادی «سید ابراهیم»). مدافع حرمی که حاج قاسم سلیمانی در وصفش گفت
: «صدرزاده، عشق من بود»:
روحمان با یادش شادهدیه به روح بلندپروازش صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
