۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۱ : ۱۶
نماز حقیقی و صحیح و جلوگیری از گناه
یک کارشناس مسائل دینی گفت: متاسفانه گاهی اوقات افراد نمازی که می خوانند درست و صحیح نمی باشد و از این رو نباید خواستار این باشند که چنین نمازی، آثار حقیقی خود را در پی داشته باشد.
عقیق: حجت الاسلام والمسلمین عربی در حرم مطهر رضوی در پاسخ به این سوال که چرا خداوند بندگان خود را به خواندن نماز امر کرده است بیان داشت: حضرت رضا (علیه السلام)، در این باره می فرمایند: قدم اول در نماز اقرار به مالکیت خداوند است، چنانکه می خوانیم «الحمدالله رب العالمین». از این رو به یک معنا خداوند در این آیه معنای سرپرست و مربی را دارد و مربی به کسی گفته می شود که انسان را پرورش می دهد به نحوی که در تمام مراحل زندگی مورد فضل و مخلوقات خداوند هستیم.
وی افزود: دوم در آیه «مالک یوم الدین» اشاره شده است که خداوند مالک دنیا و آخرت می باشد. از این رو علی بن موسی الرضا (علیه السلام) فرمودند که اگر کسی اقرار کند که حمد و ستایش مخصوص خداوندی است و تمام دنیاها در تسخیر اوست، دیگر دست نیاز به سوی کس دیگری دراز نخواهد کرد و دیگر برای خدا شریکی قایل نخواهد شد و لسان این فرد تنها مختص به نام خداوند متعال است. علاوه براین کسی که به بی مانندی خداوند معترف باشد، خود را در برابر خالق کوچک می شمارد و خداوند دوست دارد بنده اش در پیشگاه او خودش را خار و ذلیل بشمارد. همچنین در نماز طلب بخشش صورت می پذیرد و نیز این موضوع که خداوند فرموده است در پنج نوبت نماز به جا آورده شود، به یاد بودن پیوسته نسبت به خالق است. پس این نماز انزجار از گناه را به همراه دارد چنانکه در قرآن آمده است «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنکَرِ».
این کارشناس مسائل دینی در ادامه در پاسخ به یک شبه گفت: اما ممکن است فردی بیان نماید که با وجود خواندن نماز بعضی از گناهان را نیز انجام میدهم که دو پاسخ برای این موضوع می باشد. نخست اینکه اگر فردی نمازی با خلوص نیت و شوق الهی بخواهند، بی شک حالت انزجار به گناه نخواهد داشت. نکته دوم این است که انسان دارای قدرت اختیار است و گاه بر اساس انتخاب خود و یا وسوسه های شیطانی به گناه می افتد.
وی افزود: اما متاسفانه گاهی اوقات افراد نمازی که می خوانند درست و صحیح نمی باشد و از این رو نباید خواستار این باشند که چنین نمازی، آثار حقیقی خود را در پی داشته باشد.
منبع:قدس
211008
وی افزود: دوم در آیه «مالک یوم الدین» اشاره شده است که خداوند مالک دنیا و آخرت می باشد. از این رو علی بن موسی الرضا (علیه السلام) فرمودند که اگر کسی اقرار کند که حمد و ستایش مخصوص خداوندی است و تمام دنیاها در تسخیر اوست، دیگر دست نیاز به سوی کس دیگری دراز نخواهد کرد و دیگر برای خدا شریکی قایل نخواهد شد و لسان این فرد تنها مختص به نام خداوند متعال است. علاوه براین کسی که به بی مانندی خداوند معترف باشد، خود را در برابر خالق کوچک می شمارد و خداوند دوست دارد بنده اش در پیشگاه او خودش را خار و ذلیل بشمارد. همچنین در نماز طلب بخشش صورت می پذیرد و نیز این موضوع که خداوند فرموده است در پنج نوبت نماز به جا آورده شود، به یاد بودن پیوسته نسبت به خالق است. پس این نماز انزجار از گناه را به همراه دارد چنانکه در قرآن آمده است «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنکَرِ».
این کارشناس مسائل دینی در ادامه در پاسخ به یک شبه گفت: اما ممکن است فردی بیان نماید که با وجود خواندن نماز بعضی از گناهان را نیز انجام میدهم که دو پاسخ برای این موضوع می باشد. نخست اینکه اگر فردی نمازی با خلوص نیت و شوق الهی بخواهند، بی شک حالت انزجار به گناه نخواهد داشت. نکته دوم این است که انسان دارای قدرت اختیار است و گاه بر اساس انتخاب خود و یا وسوسه های شیطانی به گناه می افتد.
وی افزود: اما متاسفانه گاهی اوقات افراد نمازی که می خوانند درست و صحیح نمی باشد و از این رو نباید خواستار این باشند که چنین نمازی، آثار حقیقی خود را در پی داشته باشد.
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
