سلسله از علل و عوامل موجب گسستن دوستی ها و منشأ بروز کینه و دشمنی می‌گردد؛ به نحوی که این امور در کلام ائمه اطهار (ع) و بویژه امیرالمومنین علی (ع) به وضوح اشاره شده است.
عقیق:1. بدخلقیامیرالمومنین علی (ع) فرموده اند: هر که بد اخلاق شود، دوست و رفیق او نیز نایاب گردد.
2. عیب جویی
امام صادق (ع) به ابوبصیر می فرمایند: ای ابو محمد از عیب مردم جستجو مکن که بدون دوست می‌مانی.
3. جدال
حضرت علی (ع) بیان داشته اند: کسی که با برادران خود به بحث و مناقشه بپردازد، دوستانش کم می‌شود.
4. ستیزه جویی
حضرت علی (ع) در این باره بیان داشته اند: در ستیزه‌گری، دوستی وجود ندارد.
5. تنگ نظری
امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند: شخص تنگ چشم و [تنگ‌نظر]، دوستی ندارد.
6. تکبر
جانشین بر حق پیامبر (ص) علی (ع) اشاره داشته اند: برای فرد متکبّر، دوستی وجود ندارد.
7. کینه توزی
امام علی (ع) همچنین فرموده اند: هیچ کینه توزی را دوستی نیست.
8. حسدورزی
امام علی (ع) نیز می فرمایند: حسود را دوستی نخواهد بود.
9. تحقیر دیگران
امام صادق (ع) در این باره بیان داشته اند: کسی که مردم را دست می‌اندازد و [تحقیر می‌کند]، نباید انتظارصداقت در دوستی داشته باشد.
10. نیرنگ و فریبکاری
در این باره حضرت علی (ع) اشاره داشته اند: با حیله‌گری، هیچ دوستی پایدار نمی‌ماند.
پی نوشت ها:
1-محمدی ری شهری، المحبة فی الکتاب و السنه: 88-90.
2-قاضی‌عسکر، آداب سفر و زیارت عتبات عالیات: 104-102.
منبع:قدس
211008
