پاسخ آیت ‌الله العظمی بهجت(ره) به یک شبهه

آیت ‌الله العظمی بهجت (ره) در پاسخ به این سؤال که چرا وهابی ‌ها بوسیدن ضریح و توسل به اولیای الهی را شرک می ‌دانند، می ‌گویند:

«ابن تیمیه» که بوسیدن ضریح و توسل به اولیای خدا را شرک و حرام می ‌داند، به خود اشکال می‌ کند که اگر به ما بگویید: پس چه طور استلام حجرالأسود و بوسیدن و تبرک به آن در حج، و نیز طواف کردن بر گرد بیت ‌الله الحرام، از پیغمبر اکرم (ص) مأثور و سنت است، در جواب می‌ گوییم: «هکذا وردا!»؛ در شریعت چنین وارد شده است!.

آیا می ‌شود چیزی شرک باشد و استثنائاً مشروع بوده و در شرع وارد شده باشد؟! اگر پیغمبری قائل به شرک باشد و دعوت به شرک کند، آیا کسی سخن او را باور می ‌کند؟! آیا شرک فقط در خصوص حجر‌الأسود و طواف مانعی ندارد؟!.

آیا اساساً شرک (که نقلاً ممتنع است) قابل تخصیص است؟! طواف کردن بر گرد خانه‌ خدا که از سنگ است هم همین طور؛ زیرا تعظیم یک سنگ و چرخیدن بر دور احجار و تعظیم آن ‌ها به نظر شما شرک و کفر است ولی مستثنی است.

آیا خدا و رسول (ص) که ما را به حج و طواف خانه‌ خود - که از اعظم واجبات و مراتب بندگی در اسلام است - دعوت کرده ‌اند، به شرک و کفر دعوت کرده ‌اند؟! و آیا خود پیغمبر هم در طواف خانه‌ خدا و استلام حجر به نوعی شرک و کفر مرتکب و معتقد بوده است؟! آری، ائمه و شیوخ المسلمین که «یطاعون و لا یعصون» (از آن ‌ها طاعت می ‌شود و هرگز از آنان نافرمانی نمی ‌شود) این گونه سخنان را می ‌گویند!.

اگر کسی کافر باشد و از طرفی به اهل بیت (ع) هم محبت داشته باشد سودی برای او خواهد داشت؟!.

پی نوشت:

کتاب پرسش‌ های شما، پاسخ ‌های آیت ‌الله العظمی بهجت(ره)

منبع:حوزه