ممکن است آدمی دردها و مشکلات مختلفی را به عنوان بزرگترین رنج و بلایی که بر وی نازل شده تعبیر کند اما پیامبر اکرم (ص) تعبیر دیگری از مصائب کمرشکن برای انسان دارند.
عقیق: رعایت حال همسایگان و توجه به حرمت و جان و مال و آبروی آنها و نیز پرهیز از اذیت و آزار آنها در اسلام بشدت مورد توصیفه و سفارش است تا جایی که گاه تصور می شد که همسایه حتی از همسایه ارث می برد!
خداوند در آیه 36 سوره مبارکه نساء می فرماید: «خداى را بپرستيد و هيچ چيز شريك او مسازيد و با پدر و مادر و خويشاوندان و يتيمان و بينوايان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين، نيكى كنيد».
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «جبرئيل پيوسته مرا درباره همسايه سفارش مى كرد تا جايى كه گمان بردم بزودى او را ارث بَر [از همسايه اش] خواهد كرد.»
ایشان همچنین فرموده اند: «احترام همسايه بر انسان، همانند احترام مادرش است.»
امیرمومنان امام علی (ع) نیز می فرمایند: «بر هيچ حرمتى همچون حرمت همنشينى و همسايگى تأكيد نشده است.»
علاوه بر این، از امام صادق (ع) است که: «حُسن همسايگى، روزى را زياد مى كند.»
و نیز فر موده اند: «حُسن همسايگى، خانه ها را آباد و عمرها را زياد مى كند.»
امام كاظم (ع) در تعریف حسن همسایگی می فرمایند: «حُسن همسايگى اين نيست كه آزار نرسانى بلكه حسن همسايگى اين است كه در برابر آزار و اذيّت همسايه شكيبا باشى.»
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «سه چيز در رأس مصيبت هاى كمر شكن است: ... و همسايه اى كه چشمانش تو را مى پايد و دلش تو را رسوا مى خواهد . اگر خوبى بيند، آن را مى پوشاند و فاش نگرداند و اگر بدى بيند، آن را آشكار و همه جا پخش كند.»
و از مولای متقیان امام علی (ع) است که: «همسايه بد، بزرگترين رنج و سخت ترين بلا است.»
علاوه بر این، آموزه های روایی ما بر تفقد و دلجویی از همسایگان و رعایت حال آنان نیز تاکید و سفارش دارند.
چنانکه رسول گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «هر كس كالايى از همسايه خود دريغ دارد، خداوند، در روز رستاخيز، خير خود را از او دريغ دارد و او را به خودش وا گذارد و چه بد وضعى دارد كسى كه خداوند او را به حال خودش وا گذارد.»
و نیز از ایشان است که: «به من ايمان نياورده است آن كه شب سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد. به من ايمان نياورده است آن كه شب پوشيده بخوابد و همسايه اش برهنه باشد.»
پی نوشت ها:
مکارم الاخلاق
غررالحکم
کافی
میزان الحکمه
امالی طوسی
منبع:قدس
211008
خداوند در آیه 36 سوره مبارکه نساء می فرماید: «خداى را بپرستيد و هيچ چيز شريك او مسازيد و با پدر و مادر و خويشاوندان و يتيمان و بينوايان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين، نيكى كنيد».
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «جبرئيل پيوسته مرا درباره همسايه سفارش مى كرد تا جايى كه گمان بردم بزودى او را ارث بَر [از همسايه اش] خواهد كرد.»
ایشان همچنین فرموده اند: «احترام همسايه بر انسان، همانند احترام مادرش است.»
امیرمومنان امام علی (ع) نیز می فرمایند: «بر هيچ حرمتى همچون حرمت همنشينى و همسايگى تأكيد نشده است.»
علاوه بر این، از امام صادق (ع) است که: «حُسن همسايگى، روزى را زياد مى كند.»
و نیز فر موده اند: «حُسن همسايگى، خانه ها را آباد و عمرها را زياد مى كند.»
امام كاظم (ع) در تعریف حسن همسایگی می فرمایند: «حُسن همسايگى اين نيست كه آزار نرسانى بلكه حسن همسايگى اين است كه در برابر آزار و اذيّت همسايه شكيبا باشى.»
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «سه چيز در رأس مصيبت هاى كمر شكن است: ... و همسايه اى كه چشمانش تو را مى پايد و دلش تو را رسوا مى خواهد . اگر خوبى بيند، آن را مى پوشاند و فاش نگرداند و اگر بدى بيند، آن را آشكار و همه جا پخش كند.»
و از مولای متقیان امام علی (ع) است که: «همسايه بد، بزرگترين رنج و سخت ترين بلا است.»
علاوه بر این، آموزه های روایی ما بر تفقد و دلجویی از همسایگان و رعایت حال آنان نیز تاکید و سفارش دارند.
چنانکه رسول گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «هر كس كالايى از همسايه خود دريغ دارد، خداوند، در روز رستاخيز، خير خود را از او دريغ دارد و او را به خودش وا گذارد و چه بد وضعى دارد كسى كه خداوند او را به حال خودش وا گذارد.»
و نیز از ایشان است که: «به من ايمان نياورده است آن كه شب سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد. به من ايمان نياورده است آن كه شب پوشيده بخوابد و همسايه اش برهنه باشد.»
پی نوشت ها:
مکارم الاخلاق
غررالحکم
کافی
میزان الحکمه
امالی طوسی
منبع:قدس
211008
