اولین حضورم تو جلسات حاج آقا مجتبی بر میگرده به اولین سالی که وارد حوزه شدم.
شهریور سال ۱۳۷۷ بود .
شروع سال تحصیلی هم مصادف با فاطمیه دوم بود و اتفاقا جلسات حاج آقا مجتبی هم برقرار .
خوب یادمه
تو حیاط دبیرستان نور موکت پهن کرده بودند
منبر هم ضلع جنوبی حیاط .
نماز مغرب و عشاء تو حیاط مدرسه به امامت ایشون برگزار شد و بعدش هم ایشون منبر رفتند و بعد از منبر هم ، حاج احمدآقای چینی روضه خوندند .
چند سالی از حضورم تو حوزه گذشت
تو یکی از جلسات حاج آقا مجتبی که اتفاقا
فاطمیه هم بود، یکی از دوستان دوران دبیرستانم رو دیدم که کنار حاج آقا
مجتبی ست و قدم به قدم با حاج آقا .
بعدا وقتی دیدمش به شوخی میگفتم تو هم شدی بادیگارد حاج آقا !
(واما بعد)
امروز بعد از منبر دیدمش
حضرت حاج آقا مجتبی و علی آقای خلج
بعد از سلام و احوالپرسی ، ازش پرسیدم :
علی جون ! خاطره ی ناب از حاج آقا چی داری ؟!
گفت : تمام لحظات کنار حاج آقا بودن ، لحظات نابی بود
چه سایه ای از سرمون رفت و یه کم درد و دل و …
گفتم : داداش ! نپیچون مارو ! خندید و گفت :
روز اول دهه ی محرم که آخرین دهه ی محرم حاج آقا شد ، وقتی آقا با اون وضع
کسالت اومدن برای منبر ، گفتم : آقا ! بخدا مردم همین که بدونن شما هستین
کلی خوشحالن . دیگه این همه زحمت اونم با این حال ؟ آقا مجتبی نگاهی به من
کردند و با اون صدایی که دیگه کم رمق شده بود گفتند : اومدم چایی روضه رو بخورم …
پی نوشت: تصویر حاج آقا مجتبی تهرانی و حاج علی خلج
منبع: عمارنامه
211001
اشتباه نوشتید بزرگواران!
اینم لینک اصلی مطلب که سایتها ازون نقل کردند :
http://maddahi.net/?p=2644