امام باقر (ع) فرمودند: «هر چشمى روز قيامت گريان است، جز سه چشم...
عقیق:اجتناب از محرمات و افعال و اعمالی که خداوند آنها را در اسلام حرام می شمارد از توصیه های موکد قرآن و سنت نبوی و نیز روایات و آموزه های اهل بیت علیهم السلام است.
چنانکه امام صادق (ع) درباره قول خداى عز و جل «و براى آنكه از مقام پروردگارش ترسد دو بهشت است، (46 سوره 55)» فرمودند: «هر كه بداند خداى عز و جل او را مي بيند و هر چه مي گويد و مي كند از خير و شر مي شنود (و آگاهست) و همين دانش او را از كارهاى زشت باز دارد، كسى است كه از مقام پروردگارش ترسيده و خود را از هوس باز داشته است.»
امام باقر (ع) فرمودند: «هر چشمى روز قيامت گريان است، جز سه چشم: چشمى كه در راه خدا شب را بيدار باشد و چشمى كه از ترس خدا گريان شود و چشمى كه از محرمات خدا بسته شود.»
و نیز از امام صادق (ع) است که فرمودند: «در ضمن آنچه خداى عز و جل با موسى عليه السّلام مناجات فرمود، اين بود كه: «اى موسى! تقرب جويندگان به من به چيزى مانند پرهيز از محرماتم تقرب نجستهاند. همانا من اقامت در بهشت هاى جاودان را به آنها اجازه دهم و ديگرى را با آنها شريك نسازم (يعنى بهشت هاى عدن مختص پرهيزگاران از محرمات است).»
ایشان همچنین می فرمایند: «سختتر چيزى كه خدا بر خلقش واجب ساخته، ذكر بسيار خداست، مقصودم گفتن سبحان اللَّه و الحمد اللَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر نيست، اگر چه اين هم از جمله ذكر است، بلكه مقصود ياد آوردن خداست در آنچه حلال و حرام فرموده كه اگر طاعت خداست عمل كند و اگر مصيبت است ترك نمايد.»
علاوه بر این، سليمان بن خالد گويد: از امام صادق (ع) اين قول خداى عز و جل را پرسيدم: «و به كردارهائى كه انجام دادهاند پردازيم و آنها را غبارى پراكنده كنيم»، (آیه 23 سوره مبارکه فرقان) ایشان فرمودند: «هان! به خدا سوگند كردارهاى ايشان سفيدتر از پارچههاى نازك مصرى بود، ولى چون به حرامى برمي خوردند، از آن دست برنمي داشتند.»
نکته: مقصود از كردارهاى سفيدتر از آن پارچه ها، مانند مهمان نوازى و صله رحم و فريادرسى گرفتاران است كه همه آنها اعمالى است محبوب و مطلوب شارع و به همين جهت آنها را بسيار سفيد دانسته است و مقصود از غبار پراكنده، ذرات ريز و كوچكى است كه در شعاع آفتاب از روزنه اتاق ديده مى شود و كنايه از اين است كه اين كردار و أعمال پسنديده و مطلوب به واسطه عدم پرهيز از حرام بىاثر و نتيجه مي شود، و اجر و ثوابى را كه خداى متعال در برابر اعمال وعده فرموده است، به چنين شخصى عطا نمي فرمايد.
و نیز از حضرت صادق (ع) از قول رسول خدا (ص) است که می فرمايند: «هر كه گناهى را به واسطه ترس از خداى تبارك و تعالى ترك كند، خدا او را در روز قيامت خوشنود گرداند.»
پی نوشت:
أصول الكافي، ترجمه مصطفوى، جلد سوم ، صفحه ۱۲۸
منبع:قدس
211008
چنانکه امام صادق (ع) درباره قول خداى عز و جل «و براى آنكه از مقام پروردگارش ترسد دو بهشت است، (46 سوره 55)» فرمودند: «هر كه بداند خداى عز و جل او را مي بيند و هر چه مي گويد و مي كند از خير و شر مي شنود (و آگاهست) و همين دانش او را از كارهاى زشت باز دارد، كسى است كه از مقام پروردگارش ترسيده و خود را از هوس باز داشته است.»
امام باقر (ع) فرمودند: «هر چشمى روز قيامت گريان است، جز سه چشم: چشمى كه در راه خدا شب را بيدار باشد و چشمى كه از ترس خدا گريان شود و چشمى كه از محرمات خدا بسته شود.»
و نیز از امام صادق (ع) است که فرمودند: «در ضمن آنچه خداى عز و جل با موسى عليه السّلام مناجات فرمود، اين بود كه: «اى موسى! تقرب جويندگان به من به چيزى مانند پرهيز از محرماتم تقرب نجستهاند. همانا من اقامت در بهشت هاى جاودان را به آنها اجازه دهم و ديگرى را با آنها شريك نسازم (يعنى بهشت هاى عدن مختص پرهيزگاران از محرمات است).»
ایشان همچنین می فرمایند: «سختتر چيزى كه خدا بر خلقش واجب ساخته، ذكر بسيار خداست، مقصودم گفتن سبحان اللَّه و الحمد اللَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر نيست، اگر چه اين هم از جمله ذكر است، بلكه مقصود ياد آوردن خداست در آنچه حلال و حرام فرموده كه اگر طاعت خداست عمل كند و اگر مصيبت است ترك نمايد.»
علاوه بر این، سليمان بن خالد گويد: از امام صادق (ع) اين قول خداى عز و جل را پرسيدم: «و به كردارهائى كه انجام دادهاند پردازيم و آنها را غبارى پراكنده كنيم»، (آیه 23 سوره مبارکه فرقان) ایشان فرمودند: «هان! به خدا سوگند كردارهاى ايشان سفيدتر از پارچههاى نازك مصرى بود، ولى چون به حرامى برمي خوردند، از آن دست برنمي داشتند.»
نکته: مقصود از كردارهاى سفيدتر از آن پارچه ها، مانند مهمان نوازى و صله رحم و فريادرسى گرفتاران است كه همه آنها اعمالى است محبوب و مطلوب شارع و به همين جهت آنها را بسيار سفيد دانسته است و مقصود از غبار پراكنده، ذرات ريز و كوچكى است كه در شعاع آفتاب از روزنه اتاق ديده مى شود و كنايه از اين است كه اين كردار و أعمال پسنديده و مطلوب به واسطه عدم پرهيز از حرام بىاثر و نتيجه مي شود، و اجر و ثوابى را كه خداى متعال در برابر اعمال وعده فرموده است، به چنين شخصى عطا نمي فرمايد.
و نیز از حضرت صادق (ع) از قول رسول خدا (ص) است که می فرمايند: «هر كه گناهى را به واسطه ترس از خداى تبارك و تعالى ترك كند، خدا او را در روز قيامت خوشنود گرداند.»
پی نوشت:
أصول الكافي، ترجمه مصطفوى، جلد سوم ، صفحه ۱۲۸
منبع:قدس
211008
