امام صادق (ع) می فرمایند: «آيا به تو در مورد سخت ترين چيزهايى كه خداوند بر بندگانش واجب ساخت خبر دهم؟ منصفانه رفتار كردن درباره خود با مردمان و يارى رساندن به برادران در راه خداى عزّ و جلّ و به ياد خدا بودن در هر حالى، پس اگر طاعتى به وى عرضه گرديد به آن عمل كند و اگر گناهى به او عرضه شد آن را ترك گويد.»
و نیز فرموده اند: «سه كس هستند كه در روز قيامت نزديكترين كسان به خداوند مى باشند تا زمانى كه خداوند از حساب مردمان فارغ شود: يكى كسى كه قدرت و توانايى اش او را در حال خشم به سوى ستم نمودن به زير دستانش نمى خواند و ديگرى كسى كه بين دو نفر رفت و آمد مىكند ولى حتى به اندازه يك دانه جو به يكى از آن دو بر عليه ديگرى تمايل پيدا نمى كند و ديگرى كسى كه حق را مىگويد خواه به نفع او يا بر ضرر او باشد.»
امام باقر (ع) روايت كند كه اميرالمؤمنين (ع) فرمودند: «آگاه باشيد كه هر كس درباره خود با مردم به انصاف رفتار كند خداوند چيزى جز عزّت و سربلندى به او نمى افزايد.»
امام سجاد (ع) نیز روايت می كنند كه رسول خدا (ص) همواره در آخر خطبه شان مى فرمودند: «خوشا به حال كسى كه اخلاقش پاكيزه و خوى و طبيعتش پاك و باطنش با صفا و ظاهرش نيكو باشد و زيادى از مالش را انفاق كند و از زياد سخن گفتن خوددارى كند و درباره خود با مردمان منصفانه برخورد كند.»
علاوه بر این، امام صادق (ع) فرموده اند: «كيست كه چهار چيز را در برابر چهار خانه در بهشت بر من ضمانت كند؟ انفاق كن و از فقر نترس، و سلام را آشكارا بر زبان آور، و جدال را ترك كن اگر چه حق با تو باشد، و در باره خودت با مردم به انصاف رفتار كن.
پی نوشت:
وسائل الشیعه
منبع:شبستان
