۱۱ دی ۱۴۰۳ ۱ رجب ۱۴۴۶ - ۰۶ : ۰۸
امام مهدی(عج) واسطه رحمت خدا
اگر حجت الهی لحظه ای از زمین برداشته شود زمین همانند دریا دچار موج طوفان می گردد.
عقیق:از جمله مسائل مهم و اساسی در بحث مهدویت، جریان خلافت الهی است زیرا مسئله خلافت الهی در زمین، كه خدای سبحان در قرآن كریم فرمود:
«إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً»1
من در زمین جانشینى خواهم گماشت.
همچون داستان سفینه نوح و یا كشتی حضرت موسی و خضر(علیهما السلام) و مانند آن ها نیست كه یک موضوع شخصی و معینی بوده و سپری شده باشد، بلكه جریان خلافت یک فیض متصل و فوز مستمر است كه از اول با اندیشه دوام و انگیزه استمرار طرح شده است، به گونه ای كه اصل خلافت از قلمرو نبوّت و رسالت فراتر رفته و به امامت رسیده است. به این دلیل، در بحث مهدویت، جریان استمرار خلافت الهی در زمین از مباحث ظریفی است كه نمی توان از كنار آن به سادگی گذشت.
از این رو، در نهج البلاغه در بحث ضرورت حجت در عالم، بر عنصر خلافت الهی در زمین تكیه شده است و حضرت امیرمؤمنان (علیه السلام) در كلام مبسوطی در این باره می فرماید:
«اللّهمَّ بلی، لاتخلوا الارضُ مِن قائم لِلّهِ بحجة، اِمّا ظاهراً مشهوداً و امّا خائفاً مغموراً، لئلا تبطل حججُ اللّهِ و بیّناتُه. و كم ذا؟ و أین اولئكَ؟ اولئك و اللّهِ الاقلّونَ عدداً و الاعظمونَ عِندَاللّهِ قدراً. یحفظُ اللّهُ بِهم حُجَتُه و بیّناته... اولئكَ خلفاءُ اللّهِ فی ارضِه و الدّعاةُ الی دینه. آه! آه! شوقاً الی رؤیتهم.»2
حضرت در این فراز نورانی، كه بخشی از كلام مبسوط ایشان است،می فرماید: آری خداوندا، زمین هیچ گاه از حجت الهی كه برای خدا با برهان روشن قیام كند، خالی نیست، یا آشكار و شناخته شده است، یا بیمناک و پنهان، تا حجت خدا باطل نشود و نشانه هایش از میان نروند، تعدادشان چقدر است؟ و در كجا هستند؟ به خدا سوگند كه تعدادشان اندک است، ولی نزد خدا بزرگ مقدارند كه خداوند به وسیله آنان، حجت ها و نشانه‌های خود را نگاه‌می دارد... آن ها جانشینان خدا در زمین و دعوت كنندگان مردم به دین خدایند. آه، آه! چه سخت اشتیاق دیدارشان را دارم.
در كلام پربركت امیرمؤمنان (علیه السلام) بر این نكته تأكید شده كه بر اساس سنّت قطعی الهی، زمین از وجود خلیفه خدا و حجت حق خالی نیست، گرچه حجت الهی گاهی آشكار است و همگان حضور او را درک می كنند، گاهی شرایط ایجاب‌می كند كه از نظرها پنهان بوده و مردم به طور مستقیم از درک محضر او محروم باشند. این نكته همان حقیقتی است كه در مكتب اهل بیت (علیهم السلام) مورد عنایت ویژه قرار گرفته است. امام صادق(علیه السلام)می فرماید: «لو بقیتِ الارضُ بغیرِ امام لساخت»2 ؛ اگر جهان لحظه ای بدون امام و انسان كامل باشد از هستی ساقط‌می گردد.
امام محمّدباقر(علیه السلام) نیز‌می فرماید: «لو اَنَّ الامامَ رُفِعَ مِن الارضِ لَماجَت بِاَهلِها كَما یَموجُ البحرُ بِاَهله»3؛ اگر حجت الهی لحظه ای از زمین برداشته شود زمین همانند دریا دچار موج طوفان‌می گردد.
از سخنان امیرمؤمنان(علیه السلام)، به خوبی روشن‌می گردد كه وجود حضرت مهدی موعود(علیه السلام) در عالم به عنوان حجت الهی و استمرار خلافت او در زمین ضرورتی انكارناپذیر دارد و جزو حقایق حتمی و قطعی نظام آفرینش است، به ویژه آنكه در روایات یاد شده، جریان ضرورت حجت الهی فراتر از مسائل شرعی و مدیریت اجتماعی مطرح شده و به عنوان نیاز قطعی نظام تكوینی به شمار آمده است. زیرا انسان كامل واسطه فیض الهی در عالم است و عالم و آدم در پرتو او، فیض الهی دریافت‌می كنند.
آری وجود پر برکت امام عصر روح جهان بی روح است و خدواند متعال به واسطه وجود شریف ایشان جهان را در کنف رحمت خویش دارد خدواند ، رحمان و فیّاض است . به این واسطه رحمتش را به خلق می رساند و برای هر چه مستفیض تر شدن از این فیض باید کوشید به واسطه آن یعنی وجود مبارک امام زمان (عج) نزدیک شد.
پی نوشت ها:
1- سوره بقره آیه 30.
2- نهج البلاغه، حكمت 147.
3- محمدبن یعقوب كلینى، اصول كافى، بنیاد رسالت، 1364، ج21، ص251، كتاب«الحجة»
منبع:جام
211008
«إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً»1
من در زمین جانشینى خواهم گماشت.
همچون داستان سفینه نوح و یا كشتی حضرت موسی و خضر(علیهما السلام) و مانند آن ها نیست كه یک موضوع شخصی و معینی بوده و سپری شده باشد، بلكه جریان خلافت یک فیض متصل و فوز مستمر است كه از اول با اندیشه دوام و انگیزه استمرار طرح شده است، به گونه ای كه اصل خلافت از قلمرو نبوّت و رسالت فراتر رفته و به امامت رسیده است. به این دلیل، در بحث مهدویت، جریان استمرار خلافت الهی در زمین از مباحث ظریفی است كه نمی توان از كنار آن به سادگی گذشت.
از این رو، در نهج البلاغه در بحث ضرورت حجت در عالم، بر عنصر خلافت الهی در زمین تكیه شده است و حضرت امیرمؤمنان (علیه السلام) در كلام مبسوطی در این باره می فرماید:
«اللّهمَّ بلی، لاتخلوا الارضُ مِن قائم لِلّهِ بحجة، اِمّا ظاهراً مشهوداً و امّا خائفاً مغموراً، لئلا تبطل حججُ اللّهِ و بیّناتُه. و كم ذا؟ و أین اولئكَ؟ اولئك و اللّهِ الاقلّونَ عدداً و الاعظمونَ عِندَاللّهِ قدراً. یحفظُ اللّهُ بِهم حُجَتُه و بیّناته... اولئكَ خلفاءُ اللّهِ فی ارضِه و الدّعاةُ الی دینه. آه! آه! شوقاً الی رؤیتهم.»2
حضرت در این فراز نورانی، كه بخشی از كلام مبسوط ایشان است،می فرماید: آری خداوندا، زمین هیچ گاه از حجت الهی كه برای خدا با برهان روشن قیام كند، خالی نیست، یا آشكار و شناخته شده است، یا بیمناک و پنهان، تا حجت خدا باطل نشود و نشانه هایش از میان نروند، تعدادشان چقدر است؟ و در كجا هستند؟ به خدا سوگند كه تعدادشان اندک است، ولی نزد خدا بزرگ مقدارند كه خداوند به وسیله آنان، حجت ها و نشانه‌های خود را نگاه‌می دارد... آن ها جانشینان خدا در زمین و دعوت كنندگان مردم به دین خدایند. آه، آه! چه سخت اشتیاق دیدارشان را دارم.
در كلام پربركت امیرمؤمنان (علیه السلام) بر این نكته تأكید شده كه بر اساس سنّت قطعی الهی، زمین از وجود خلیفه خدا و حجت حق خالی نیست، گرچه حجت الهی گاهی آشكار است و همگان حضور او را درک می كنند، گاهی شرایط ایجاب‌می كند كه از نظرها پنهان بوده و مردم به طور مستقیم از درک محضر او محروم باشند. این نكته همان حقیقتی است كه در مكتب اهل بیت (علیهم السلام) مورد عنایت ویژه قرار گرفته است. امام صادق(علیه السلام)می فرماید: «لو بقیتِ الارضُ بغیرِ امام لساخت»2 ؛ اگر جهان لحظه ای بدون امام و انسان كامل باشد از هستی ساقط‌می گردد.
امام محمّدباقر(علیه السلام) نیز‌می فرماید: «لو اَنَّ الامامَ رُفِعَ مِن الارضِ لَماجَت بِاَهلِها كَما یَموجُ البحرُ بِاَهله»3؛ اگر حجت الهی لحظه ای از زمین برداشته شود زمین همانند دریا دچار موج طوفان‌می گردد.
از سخنان امیرمؤمنان(علیه السلام)، به خوبی روشن‌می گردد كه وجود حضرت مهدی موعود(علیه السلام) در عالم به عنوان حجت الهی و استمرار خلافت او در زمین ضرورتی انكارناپذیر دارد و جزو حقایق حتمی و قطعی نظام آفرینش است، به ویژه آنكه در روایات یاد شده، جریان ضرورت حجت الهی فراتر از مسائل شرعی و مدیریت اجتماعی مطرح شده و به عنوان نیاز قطعی نظام تكوینی به شمار آمده است. زیرا انسان كامل واسطه فیض الهی در عالم است و عالم و آدم در پرتو او، فیض الهی دریافت‌می كنند.
آری وجود پر برکت امام عصر روح جهان بی روح است و خدواند متعال به واسطه وجود شریف ایشان جهان را در کنف رحمت خویش دارد خدواند ، رحمان و فیّاض است . به این واسطه رحمتش را به خلق می رساند و برای هر چه مستفیض تر شدن از این فیض باید کوشید به واسطه آن یعنی وجود مبارک امام زمان (عج) نزدیک شد.
پی نوشت ها:
1- سوره بقره آیه 30.
2- نهج البلاغه، حكمت 147.
3- محمدبن یعقوب كلینى، اصول كافى، بنیاد رسالت، 1364، ج21، ص251، كتاب«الحجة»
منبع:جام
211008
گزارش خطا
