۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۲ : ۱۶
در ادامه گزیده ای از سخنرانی حجت الاسلام عامریان را بخوانید
_ یکی از صفات امام حسین(ع) وجه است به معنی صورت خداست. اشک و گریه بر سیدالشهدا بالاترین فرهنگ عاشورایی است. هر کسی گریه کند و یا بگریاند و یا خودش را شبیه به گریه کنندگان در آورد دارای اجری عظیم است. هر عبادتی که توام با ریا باشد باطل است به غیر از اشک بر سیدالشهدا که خدا آن را هم می خرد.
_ امام صادق(ع) می فرماید هر کسی به اندازه بال مگس یا پشه بر سیدالشهدا(ع) گریه کند خدا تمام گناهانش را می آمرزد حتی اگر گناهانش بیشتر از کف اقیانوس ها باشد. این همه سفارش اشک بر سیدالشهدا برای این است که ما اهمیت این گریه را بدانیم.
_ بر ما واجب است که به ندای سیدالشهدا لبیک بگوییم و از او اطاعت کنیم. یک جایی سیدالشهدا یکه و تنها به میدان رفتند. هیچ یاری نداشتند. بنی هاشم همه به شهادت رسیدند. وقتی به وسط میدان رفتند یک نگاه به سمت راست و نگاهی به سمت چپ کرد و نگاهی به شهدای کربلا کردند. فرمودند کجایند یاران و اصحاب من.
_ سر اشکی که ما بر مصائب سیدالشهدا می ریزیم این مطلب است که سیدالشهدا در میدان جنگ صدایی بلند کردند و فرمودند که آیا کسی هست که من را یاری کند. آیا کسی هست که از حرم رسول الله دفاع کند. هیچ کس جواب سیدالشهدا را ندادند.
_ امام زمان برای ما راه باز کرده است ای کسانی که می خواهید به ندای سیدالشهدا لبیک بگوید و هر کسی مانند من نبود که به سیدالشهدا کمک کند صبح و شام بر سیدالشهدا گریه کند. آن چنان با شدت گریه می کنم بر تو که اشکم تبدیل به خون شود. اشک بر سیدالشهدا اینقدر عظمت و ارزش دارد که جبران نبودن در کربلا می شود.
_ اشک بر امام حسین(ع) یک امر مستحبی نیست. برای این است که همه امامان ما می فرمایند و فتوا دادند که اشک بر امام حسین(ع) افضل عبادات است. کربلا یک موقعیت اجتماعی در عراق نیست. کربلا و عاشورا فرهنگ و حقیقت است و این فرهنگ و حقیقت باید زنده بماند.
_ اشک بر سیدالشهدا یک حقیقت در عالم است. حجت خدا می فرماید که دو بار در روز بر سیدالشهدا گریه می کنم. اشک بر سیدالشهدا فقط مختص محرم و صفر نیست. هر روز باید اشک داشته باشیم. رفقا خیلی درگیر دنیا شدیم. دنیا در کربلا راه ندارد. هر سال عاشورا اتفاق می افتد .
_ سیدالشهدا شب عاشورا همه اصحابشان را جمع کردند و فرمودند که بیعتم را برداشتم. این کار شب عاشورا امام حسین با کار امام حسین در قبل از محرم کاملاً متفاوت بود. در قبل از محرم امام حسین به همه نامه نوشت تا او را یاری کنند. اما شب عاشورا بیعت را از یارانش برداشت.دل پر از متعلقات دنیوی جای امام حسین نیست.
_ خداوند عزو جل به جناب ابراهیم یا جناب موسی فرمودند تو هرکس را بخواهی من می بخشم به غیر از قتله کربلا. خدا به این نبی فرمودند که اگر یک قطره اشک برای حسین بن علی به اندازه مگس یا بال پشه در آتش جهنم ریخته شود و آن جهنمی که هزار سال غضب کردم تا سرخ و سیاه شود، این قطره اشک فی الفور این آتش خاموش می شود.
_ اشک برای جبران نبودن در کربلا انتخاب شد. چون اشک متصل به قلب است. قلب تعلق به دنیا در کربلا راه ندارد. اشک ریختن اثر سوزش قلب است. قلب که متأثر و متألم می شود خون پمپاژ می شود و در زیر چشم غددی است که این خون را به اشک تبدیل می کند.
_ اول باید سیدالشهدا در این دل بنشیند بقیه رفتنی هستند. هر کس به دل راه پیدا کند ماندنی نیست و می رود. کسی به مقامی می رسد که برای امام حسین گریه می کند. شعوری بالاتر از این پیدا نمی کنیم. زیارت عاشورا از زبان خداست. در زیارت عاشورا آمده است که مصیبتی بالاتر از کربلا نداریم.