امام خمینی و آیت الله شبیری زنجانی: در صورتی که روزه گرفتن برای زن و یا برای بچه اش ضررنداشته باشد، واجب است روزه بگیرد. اگر روزه براى جنين ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست. بايد روزه‌هايى را كه نگرفته است، قضا كند بايد براى هر روز يك مدّ طعام يعنى(750 گرم) گندم يا جو و مانند اين­ها به فقير بدهد. نيز اگر روزه براى خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست؛ در اين صورت، بايد بنابر احتياط واجب براى هر روز، يك مدّ طعام به فقير بدهد. در هر دو صورت، روزه‌هايى را كه نگرفته است، قضا كند.

آیت الله خامنه ای: درصورتی که روزه گرفتن برای جنین ضرر داشته باشد، روزه واجب نیست. برای هر روز بایدیک مد طعام به فقیر بدهد و بعدا قضای آن را بگیرد. اگر قضای آن را بدون عذر شرعی تا رمضان سال بعد نگیرد، فدیه دیگری هم بر او واجب است، یعنی باید برای هر روز یک مد طعام (بابت تأخیر در قضا) به فقیر بدهد.

آیت الله مکارم شيرازي: درصورتی که روزه گرفتن برای خود یا جنین اش ضرر داشته باشد، واجب نیست، ولی بعداً قضای آن را باید بگیرد.

اگر برای جنین ضرر داشته باشد، علاوه بر قضا برای هر روز یک مد طعام (750 گرم) به فقیر بدهد. اگر برای خودش ضرر داشته باشد، بعدا قضای آن را بگیرد و کفاره ندارد.

آیت الله سیستانی: اگر روزه گرفتن برای زن و یا برای بچه اش ضرر داشته باشد، روزه بر زن واجب نیست. باید برای هر روز یک مد طعام (750 گرم ) از گندم یا آرد یا برنج به فقیر بدهد. روزه هایی را که نگرفته است، بعداً قضا نماید.(4)

نظر آیت الله وحید خراسانی: اگر روزه گرفتن برای خود یا جنین­اش ضرر داشته باشد، روزه او صحیح نیست، ولی بعداً قضای آن را باید بگیرد. در صورتی که برای جنین و حمل ضرر داشته باشد، علاوه بر قضا باید برای هر روز یک مد طعام (750 گرم) به فقیر بدهد. اگر برای خودش ضرر داشته باشد، کفاره واجب نیست، ولی احتیاط مستحب است که کفاره یک مد طعام نیز بدهد و در هرصورت قضای روزه لازم است.

آیت الله صافی گلپایگانی: درصورتی که روزه گرفتن برای خود یا جنین اش ضرر داشته باشد، واجب نیست، ولی بعداً قضای آن را باید بگیرد. اگر برای جنین ضرر داشته باشد، علاوه بر قضا، احتیاط لازم آن است که برای هر روز یک مد طعام (750 گرم) به فقیر بدهد. اگر برای خودش ضرر داشته باشد، کفاره یک مد طعام واجب نیست، اگرچه بهتر است که علاوه بر قضا، یک مد طعام نیز بدهد.

منبع:شبستان