خواص جامعه همواره بار سنگينى را بر حكومت تحميل مى‌كنند زيرا در روزگار سختى ياريشان كمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضى‌تر، و در خواسته هايشان پافشارتر، و در عطا و بخشش‌ها كم سپاس ترند.
عقیق: امام علی(ع) در بخشی از فرمان خود به مالک اشتر: دوست داشتنى ترين چيزها در نزد تو، در حق ميانه‌ترين، و در عدل فراگيرترين، و در جلب خشنودى مردم گسترده‌ترين باشد، كه همانا خشم عمومى مردم خشنودى خواص را از بين مى‌برد، اما خشم خواص را خشنودى همگان بى اثر مى‌كند.
خواص جامعه همواره بار سنگينى را بر حكومت تحميل مى‌كنند زيرا در روزگار سختى ياريشان كمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضى‌تر، و در خواسته هايشان پافشارتر، و در عطا و بخشش‌ها كم سپاس تر، و به هنگام منع خواسته‌ها دير عذر پذيرتر، و در برابر مشكلات كم استقامت تر مى‌باشند.
در صورتيكه ستون‌هاى استوار دين، و اجتماعات پرشور مسلمين، و نيروهاى ذخيره دفاعى، عموم مردم مى‌باشند، پس به آنها گرايش داشته و اشتياق تو با آنان باشد.
متن حدیث:
وَ لْيَكُنْ أَحَبَّ اَلْأُمُورِ إِلَيْكَ أَوْسَطُهَا فِي اَلْحَقِّ وَ أَعَمُّهَا فِي اَلْعَدْلِ وَ أَجْمَعُهَا لِرِضَى اَلرَّعِيَّةِ فَإِنَّ سُخْطَ اَلْعَامَّةِ يُجْحِفُ بِرِضَى اَلْخَاصَّةِ وَ إِنَّ سُخْطَ اَلْخَاصَّةِ يُغْتَفَرُ مَعَ رِضَى اَلْعَامَّةِ وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ اَلرَّعِيَّةِ أَثْقَلَ عَلَى اَلْوَالِي مَئُونَةً فِي اَلرَّخَاءِ وَ أَقَلَّ مَعُونَةً لَهُ فِي اَلْبَلاَءِ وَ أَكْرَهَ لِلْإِنْصَافِ وَ أَسْأَلَ بِالْإِلْحَافِ وَ أَقَلَّ شُكْراً عِنْدَ اَلْإِعْطَاءِ وَ أَبْطَأَ عُذْراً عِنْدَ اَلْمَنْعِ وَ أَضْعَفَ صَبْراً عِنْدَ مُلِمَّاتِ اَلدَّهْرِ مِنْ أَهْلِ اَلْخَاصَّةِ وَ إِنَّمَا عِمَادُ اَلدِّينِ وَ جِمَاعُ اَلْمُسْلِمِينَ وَ اَلْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ اَلْعَامَّةُ مِنَ اَلْأُمَّةِ فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُمْ
پی نوشت:
«نهج البلاغه، نامه 53»
منبع:مشرق
211008
خواص جامعه همواره بار سنگينى را بر حكومت تحميل مى‌كنند زيرا در روزگار سختى ياريشان كمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضى‌تر، و در خواسته هايشان پافشارتر، و در عطا و بخشش‌ها كم سپاس تر، و به هنگام منع خواسته‌ها دير عذر پذيرتر، و در برابر مشكلات كم استقامت تر مى‌باشند.
در صورتيكه ستون‌هاى استوار دين، و اجتماعات پرشور مسلمين، و نيروهاى ذخيره دفاعى، عموم مردم مى‌باشند، پس به آنها گرايش داشته و اشتياق تو با آنان باشد.
متن حدیث:
وَ لْيَكُنْ أَحَبَّ اَلْأُمُورِ إِلَيْكَ أَوْسَطُهَا فِي اَلْحَقِّ وَ أَعَمُّهَا فِي اَلْعَدْلِ وَ أَجْمَعُهَا لِرِضَى اَلرَّعِيَّةِ فَإِنَّ سُخْطَ اَلْعَامَّةِ يُجْحِفُ بِرِضَى اَلْخَاصَّةِ وَ إِنَّ سُخْطَ اَلْخَاصَّةِ يُغْتَفَرُ مَعَ رِضَى اَلْعَامَّةِ وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ اَلرَّعِيَّةِ أَثْقَلَ عَلَى اَلْوَالِي مَئُونَةً فِي اَلرَّخَاءِ وَ أَقَلَّ مَعُونَةً لَهُ فِي اَلْبَلاَءِ وَ أَكْرَهَ لِلْإِنْصَافِ وَ أَسْأَلَ بِالْإِلْحَافِ وَ أَقَلَّ شُكْراً عِنْدَ اَلْإِعْطَاءِ وَ أَبْطَأَ عُذْراً عِنْدَ اَلْمَنْعِ وَ أَضْعَفَ صَبْراً عِنْدَ مُلِمَّاتِ اَلدَّهْرِ مِنْ أَهْلِ اَلْخَاصَّةِ وَ إِنَّمَا عِمَادُ اَلدِّينِ وَ جِمَاعُ اَلْمُسْلِمِينَ وَ اَلْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ اَلْعَامَّةُ مِنَ اَلْأُمَّةِ فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُمْ
پی نوشت:
«نهج البلاغه، نامه 53»
منبع:مشرق
211008
