عقیق

حجت در این روایت کنایه از وجود مقدس امام است و اشاره به این جهت است که خداوند متعال قبل از ایجاد ممکنات، اول نور مقدس امام را خلق کرده است و این نور همینطور همراه این موجودات هست و بعد از آنکه این نشئه به پایان می رسد باز هم این نور هست و پایان پذیر نیست و این نور مقدس حجت و امام است .

اینکه گفته می شود نیمه شعبان وجود مقدس امام زمان متولد شده است، بروز و ظهورش در این عالم نیمه شعبان است و الا دست قدرتِ حق تعالی قبل از خلقت موجودات، این انوار مقدسه را که نور واحدند خلق کرده بود.

این تعبیراتی که نقل می کنند: «لَوْلا الْحُجَّةُ لَسَاخَتِ الارْضُ بِاَهْلِهَا وَ بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَری وَ بِوُجوُدِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء»، یعنی اصلاً روح عالم امکان همین ها هستند. اگر روح نباشد، جسم از هم می پاشد.

روح که برود، بدن متلاشی می شود. آنگاه سرپا هستم که این روحِ سراسری باشد؛ اینکه من به این جسم غذا می رسانم برای خاطر روح است. "بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَری". به یمن روح است که بقیه سلولهای بدن تغذیه می شوند.

سلولها هر کدام برای خودشان جان دارند. اما تحت سلطه آن روح سراسری هستند. آنها هم که تغذیه می شوند برای خاطر روح سراسری است. تمام این عالم که از ناحیه خداوند مرزوق اند برای وجود مقدس اوست که روح سراسری عالم امکان است. که اگر نباشد مثل بدن از هم می پاشد، لذا می خواستم این را عرض کنم که نیمه شعبان روز بروز آن حجت است، نه اینکه نعوذ بالله روز خلقت و تولد آن حجت باشد. و الا وجود مقدس امام قبل از خلقت بقیه ممکنات است.

منبع:مهر