مسلمانان اين روز را جهاني كنند

بقيع عنوان بقعه‌اي از بقاع مدينه طيّبه است كه حافظ آثار بخش‌هاي مهمّي از تاريخ صدر اسلام است و در طول چهارده قرن و اندي كه از هجرت مي‌گذرد همواره يادآور روزهاي بزرگي است كه هركدام در معرّفي اسلام و رسالت الهي حضرت رسول اكرم صلّي الله عليه و آله از اسناد مهمّ تاريخ است. پاسداري از اين آثار و حفاظت از آن‌، پاسداري از مباني دعوت به توحيد و قرآن كريم است.

اين آثار و ساير آثار تاريخي كه در حرمين شريفين قرار دارد، همواره بين مسلمانان، با عظمت و قداست و مورد احترام بوده و هست و مردم، سيره‌ پيغمبر، مجاهدات پيغمبر، غزوات پيغمبر، اهل‌بيت پيغمبر و اصحاب پيغمبر صلّي الله عليه و آله را در آنها مي‌ديدند و از اعتبار بالا و بي‌مانندي برخوردار است.

هر نقطه‌ اين دو حرم، بينش‌افزا و ايمان‌پرور است. وجود پيامبر اسلام و حواشي و اطراف وجود آن حضرت، خاندان بزرگوارش، عبدالمطّلب جدّ آن حضرت، ابوطالب عموي ايشان، فاطمه بنت اسد همسر محترم ابوطالب ـ كه به منزله مادر براي ايشان بود ـ ، همسرانش در مدينه و همسر يگانه‌اش خديجه، سبط اكبرشان و نوادگان عاليقدر و حمزه عموي بزرگوار ديگرشان، بخش بسيار مهمّي از تاريخ اسلام است. هم‌چنين غزوه‌ اُحد و بدر و مقامات و مساجدي مانند مولد آن حضرت، كوه تاريخي حرا و غار شريف آن ـ مركز بعثت آن بزرگوار به سوي خلق و آغاز دعوت ـ و نيز خانه‌ي امّ‌ هاني ـ جايگاه شروع معراج ـ ، و ده‌ها مكان مقدّس ديگر، همه تاريخ اين دين حنيف را معرّفي مي‌كند و حرمين شريفين علاوه بر كعبه‌ معظّمه و مسجدالنّبيّ، نيز به اعتبار اين اماكن تاريخي و محترم، داراي عالي‌ترين هويّت است.

امّا افسوس كه بيشتر اين مشاهد و مقامات را تخريب نمودند. خسـارات بزرگي به تاريخ اسـلام به واسطه‌ ازبين بردن اين اسناد تاريخي وارد شد كه جبران‌پذير نيست و پشتوانه‌هاي تاريخي دين مبين را ويران نمود.

در دنياي كنوني كه دولت‌ها و مردم به حفظ سوابق فرهنگي و مواريث افتخارآميز خود اهتمام دارند، اين مواريث عزيز منهدم گرديد و يا نام آنها را عوض نمودند. هيچ امّت و هيچ فرد آگاهي، تاريخِ خود را اين‌گونه ضايع نمي‌سازد.

قرآن مجيد، «بيت» را به وجود آيات بيّنات و مقام ابراهيم، معزّز و مكرّم معرّفي نموده و«مقام ابراهيم عليه‌السّلام» به اين نسبت مورد احترام است.

حرمين شريفين، بقعه‌هايي دارد كه بسياري از آن‌ها منسوب به خاتم‌الانبياء، حضرت محمّد صلّي الله عليه وآله و سلّم است. سزاوار است كه مقامات جليله و كريمه‌اي كه همه مضاف به محمّد است، به مرور اعصار باقي بماند و مقامات محمّد در مكه و در مدينه همچون مقام ابراهيم بايد معروف و مشهور باشد.

همانگونه كه نام ابراهيم، پيام‌آور بزرگ توحيد به آن مقام جاودانگي دارد؛ نام محمّد و رسالت او به توحيد و مقامات او در حرمين شريفين بايد جاودان بماند و خواهد ماند. همان‌طور كه تخريب مقام ابراهيم و جلوگيري از عبادت خدا و نماز در آن به عنوان شرك‌گرايي جايز نيست؛ منع از تعظيم و تكريم مقامات محمّدي ـ كه هركدام جلوه‌ مقام ابراهيمي است ـ ، به اين عناوين جايز نيست.

مكان‌هاي مقدّس مكّه و مدينه اگرچه به نام ديگران هم باشد، همه نام و جايگاه پيامبر اسلام و شعاع نام آن حضرت است. همه مكمّل دعوت به توحيد و تاريخ دين توحيد و عقيده به توحيد و پيام توحيد و اعزاز كلمه‌ توحيد است. اگر ابراهيم به اين مقام واحد ياد مي‌شود؛ محمّد صلّي الله عليه و آله به همه‌ي اين مقامات متعدّد ياد مي‌شود كه همه جاودانگي دارد.

همه‌ي مسلمانان بايد مقامات اسلام را گرامي بدارند و نگذارند كه اين پشتوانه‌ي بزرگ تاريخي فراموش و مهجور و متروك گردد.

روز هشتم شوّال، روزي است كه ويران‌گري‌هاي اين گروه از بقيع شروع شد و مراقد مطهّر و نوراني اهل‌البيت عليهم السّلام را تخريب نمودند و به هويّت اسلام عزيز تاختند. لذا لازم است كه همه‌ مسلمانان، اعمّ از شيعه و سنّي و مذاهب مختلف، اين روز را جهاني و جنايات آنان را محكوم نمايند و همه با هم تجديد بناي اين مشاهد عزيز و احياي سوابق درخشان اسلام را مطالبه نمايند.