۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۵ : ۰۴
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و الصلاة والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطیبین الطاهرین و لاسیما بقیة الله فی الارضین علیهم آلاف التحیة و التسلیم.
سلام بر صاحب این روزهای معطر، سلام بر مهدی آل محمد و تبریک به ایشان به مناسبت میلاد جد بزرگوارش سید آزادگان و سلام بر تمام پیامبران، شهدا و صدیقین و سلام بر شما حاضران گرامی و رحمة الله و برکاته.
این میلاد مبارک را به تمام آزادگان جهان، امت اسلام و رهپویان راه عزت و کرامت و شما برادران و خواهران حاضر تبریک می گویم و از خداوند می خواهم این روز مبارک را موجب سربلندی، کرامت و پیروزی اسلام و مسلمانان بگرداند.
حاضران گرامی! زبان من قاصر است از توصیف انسان بزرگی که مصداق آیات فراوانی از قرآن کریم است و روایات زیادی از فضل و کرامات وی سخن میگوید؛ کسی که اهل زمین و آسمان او را دوست دارند و بهشت به وجود او آزین بسته تا جایی که حسین علیه السلام سرور جوانان و سرور شهدا و سرور بزرگان بهشت است و محبوب ترین اهالی زمین نزد آسمانیان است.
چگونه می توان برای چنین شخصیتی در آسمان و زمین همتایی یافت؟! کسیت که جدّی همچون جدّ وی، پدری همچون پدر وی، مادری همچون مادر وی، عمویی همچون عموی وی، برادری همچون برادر وی و نسلی همچون فرزندان وی داشته باشد؟ حاشا که کسی در جهان تربتی همچون تربت حسین و بارگاهی همچون بارگاه حسین داشته باشد، که حسین بنده بی همتای خداوند در آسمان ها و زمین و نوری در صلب های بلند مرتبه و رحم های پاک می باشد که خداوند او را با ولادتی پاک کرامت داد و او را از سروران و رهبران جهان قرار داد و سرنوشت او را با شهادت رقم زد و او را وارث پیامبران گرداند.
پس چه بزرگ است حسین در میان بزرگان! شخصیتی بی مانند که خداوند به او ویژگی های بلند و عظیم عنایت کرد؛ ویژگی هایی که بسیاری از بزرگان جهان از آن محروم هستند...
خداوند از او خوشنود شد و او را نیز خوشنود ساخت و ما در نماز خود پیشانی بر تربت حسین (علیه السلام) می نهیم و همواره بر او درود و سلام می فرستیم و می گوییم: «علیک منی السلام أبدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم».
امام حسین علیه السلام همچون پدر شهدا است که مدرسه ای بزرگ بنا کرد و آموزه های این مدرسه را با خون پاک خود و اهل بیت(ع) و یاران خود رقم زد؛ مدرسهای که به شاگردان خود درس دوستی، سرسپردگی، وفاداری، کرامت، انسانیت و دفاع از دین و احقاق حق و مبارزه با ظلم و استبداد و زورگویی و نرفتن زیر بار خواری و ذلت را میآموزد و شعار خونین این مدرسه «هیهات منّا الذلة» است که به ملت ها و امت ها و حق جویان و آزادی خواهان درسهایی می آموزد که آثار آن هیچ گاه کهنه و فرسوده نمی شود؛ چراکه این مدرسه بزرگ کربلا متعلق به تمام کسانی است که به دنبال دفاع از کرامت انسان هستند و می خواهند در راه خدا به شهادت برسند.
آری این نهضت حسین است که هرکه بخواهد به آن اقتدا می کند و درباره آن سخن ها و مدح ها و توصیف ها بیان شده از جمله اینکه:
نهضت حسین نهضتی است برای برپایی عدالت در سرتاسر جهان و دعوتی برای نجات بشریت از ظلم و زور گویی و آوارگی و ندایی است برای نرفتن زیر باز خفت و خواری در برابر غیر خداوند متعال. نهضت حسین اقدامی است برای بیدار کردن امت و کنار زدن پرده غفلت و حرکتی است برای حفظ دین و دیانت و احیای قرآن و سنت برحق. نهضت حسین به معنای نپذیرفتن ذلت و خواری و حفظ کرامت انسانی و جنبشی برای نشر امر به معروف و نهی از منکر و جهادی است برای بازگشت به سیره پیامبر و التزام به آن. نهضت حسین فریادی بلند است برای رسوا کردن طاغوت و ظالمان مستبد و شمشیری است برای پاره کردن زنجیر اسارت و آزادسازی بشریت از تبعیض نژادی و طایفی و طبقاتی و تلاشی است برای بنای جامعه اسلامی بر اساس معیارهای امنیت و عدالت و رفاه. نهضت حسین اشتیاق موجود در قلب هایی است که برای رسیدن به آزادی و سعادت می تپد و مشعلی جاویدان است برای نابودی ظلم و جهل و ترس. نهضت حسین مدرسه است است فراتر از زمان و مکان، مدرسه هجرت و جهاد است که ملت ها از آن درس محبت و اخلاص و بندگی خداوند را فرا می گیرند تا به حیات طیبه و کمال دست یابند..
ای آقای من و ای پدر شهدا! تو خون پاک خود را برای حفظ اصل دین و حفظ نور خدا فدا کردی و این پرچم اسلام است که اکنون در تمام نقاط زمین به اهتزاز در آمده و این خورشید هدایت است که بر زمین می تابد و این شعائر اسلام است که در شرق و غرب جهان بزرگ داشته می شود و تمام اینها به برکت نهضت مقدس شما و به این خاطر است که شما اسلام و احکام اسلام را بر جان گرامی خود، خانواده و یاران خود برتری دادی که درود خدا بر تو و آنها باد.
حضار گرامی! ما علاوه بر اینکه از این درس ها و عبرت ها و پندهای این روز و صاحب آن یعنی امام حسین الهام می گیریم و نسیم معطر قدرت و عزت و جهاد را در سایه همبستگی خود و مجاورت با این ضریح و مرقد مطهر استشمام می کنیم، شایسته است در جهت تقویت انسجام و رفع کدورت ها و تقویت همبستگی میان خویش تلاش کنیم و به سلاح ایمان و وحدت مسلح شویم تا آماده پذیرش مسؤولیت سنگین خود در دفاع از اعتقادات برحق و دفاع از میهن اسلامی عزیز شویم و بتوانیم متجاوزان را از خود برانیم و همچون سد محکمی در برابر توطئه های پیش روی میهن و دین و امت و سرنوشت خود بایستیم..
این مراسم های اسلامی و شعائر حسینی و این پرچم های که بر سر در خانه ها و در مجالس عزاداری نصب می شود و همراه هیئت ها و دسته های عزاداری در خیابان ها و کوچه ها حمل می شود، هستی ظالمان و مستکبران را تهدید می کند و ملت ها را به قیام علیه ظالمان و نابودی آنها و باطل ساختن توطئه های آنها تشویق می کند.
این شعائر میل به نیکی و شهادت در راه خدا و محبت اهل بیت پیامبر صلی الله علیه وآله را در جان ها تقویت می کند و آیا ایمان چیزی جز محبت است؟
آقای من ای اباعبدالله! خداوند تو را با شهادت گرامی داشت و شما نیز با شهادت خود در راه خدا موجب عزت اسلام شدی و اسلام و تاریخ اسلام و انسانیت، جانفشانی های شما را فراموش نخواهد کرد.
عزیزان! این جشن در این مکان مبارک و آن سرزمین مقدس گوارای شما باد. کاش من نیز در این شادی و سرور در میان شما بودم تا همراه شما به ثواب و پاداش برپایی شعائر اسلامی دست یابم.
سلام بر صاحب این مناسبت سید و مولای ما ابی عبدالله الحسین علیه السلام، روزی که متولد شد و روی که شهید شد و روزی که برانگیخته خواهد شد و خداوند زیارت ایشان را در دنیا و شفاعت ایشان را در آخرت نصیب من و شما بگرداند. السلام علی الحسین و علی علیّ بن الحسین و علی أولاد الحسین و علی أصحاب الحسین و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته..
خاک پای خادمان آن بارگاه پاک لاهوتی و غبار کفش زائران آن روضه نورانی ملکوتی
لطف الله صافی گلپایگانی
2/ شعبان المعظم/ 1436 ه.ق
منبع:حوزه