امام صادق (ع) می فرماید: براى مؤمن شايسته نيست در مجلسى حضور بهم رساند كه نافرمانى خدا مى كنند و او نمى تواند مانع گردد.
عقیق:ابو عبد اللَّه امام صادق (ع) می فرماید: براى مؤمن شايسته نيست در مجلسى حضور بهم رساند كه نافرمانى خدا مى كنند و او نمى تواند مانع گردد.ابو عبد اللَّه صادق (ع) گفت: با اهل بدعت رفاقت مكنيد و با آنان همنشين مشويد كه در نظر مردم از زمره بدعتگزاران محسوب مى شويد.
رسول خدا گفت: آدمى بر آئين دوست خود و كيش همنشين خود زندگى مى كند.
از ابو عبد اللَّه امام صادق (ع) پرسيدم: معناى كلام خدا چيست كه مى گويد: «با آن كه خدايتان در قرآن مجيد فرمانى نازل كرد كه هر گاه سخن كفر و استهزا بشنويد از مجلس آنان برخيزيد، مگر آن كه سخن را بگردانند و گر نه شما هم در زمره آنان مستوجب كيفر مى شويد».
ابو عبد اللَّه (ع)فرمودند: يعنى اگر بشنويد كه ناطق مجلس، حقيقت را انكار مى كند و آن را دروغ مى شمارد و به رهبران حق دشنام مى دهد از مجلس او به پا خيزيد، ناطق هر كه خواهد باشد.
ابو عبد اللَّه صادق (ع) فرمودند: هر كسى كه خدا را مى شناسد و به روز قيامت ايمان دارد، در محفلى حاضر نمى شود كه از امام بر حق انتقاد كنند و يا بر مؤمنى از مؤمنان عيب بتراشند.
ابو عبد اللَّه صادق (ع) می فرمایند: هر كسى كه در حضور فحاش بد زبان درنگ كند تا دوستان خدا را دشنام و ناسزا گويد، از فرمان خدا خارج شده است.
ابو جعفر باقر (ع) می فرماید: هر كسى در محفلى بنشيند كه رهبران الهى را دشنام و ناسزا مى گويند، در صورتى كه بتواند به پا خيزد و به پا نخيزد، خداوند لباس خوارى و حقارت بر تن او بپوشاند و در آخرت به عذاب دوزخ درافكند و نعمت شايسته خود را كه شناسائى مقام اهل بيت است، از او باز پس بگيرد.
پی نوشت:
گزيده كافى، ج۱، ص263.
منبع:افکار
211008
