حتي اگر فرات را سر بكشيم ,دل دوستان اهل بيت عليهم السلام چون پرستويي در هواي كاظمين است؛ آمده اند تا از خوان كرم باب الحوائج جرعه اي بنوشند وبهره اي ببرند تا مشمول كلام گهر بار ثامن الحجج حضرت امام رضا عليه آلاف التحيه والثناء شوند كه ميفرمايند ( هركس قبر پدرم را زيارت كنند گويي پيامبر وامام علي صلوات الله عليهما را زيارت نموده است )
عقیق:اگر دلتان براي هواى كاظمين پرمي زند با همراه شويد. گويا شوري ديگر از
عاشورا بر پا مي شود، شيعيان عاشقي را مي بينيد كه براي ديدار محبوبشان با
پاي دل آمده اند كوي وبرزن كاظمين گر چه رنگ عزاي باب الحوائج به خود مي
گيرد اما شور زائران همراه بانشاطي قلبي است.
موكب هاي عزا هم اشك شوق دارند اين شوق شوق حضور است شوق ديدار شوق رسيدن به مراد است از باب المراد كه به آستان امام خويش حضرت موسي كاظم عليه السلام مشرف شده اند آمده اند تا با چشم زلال خويش زندان عباسي را بشويند ومعشوق به شهادت رسيده را با پاي دل تشييع كنند؛ آمد ه اند به سرور سالار شهيدان بگويند ياحسين ما هم در غم شهادت فرزندت غمين هستيم آمده اند بگويند حسين جان تشنگي ديدارتان در دل ما برافروخته است يا زيارت تو وفرزندانت فرو نمي نشيند.
حتي اگر فرات را سر بكشيم ,دل دوستان اهل بيت عليهم السلام چون پرستويي در هواي كاظمين است؛ آمده اند تا از خوان كرم باب الحوائج جرعه اي بنوشند وبهره اي ببرند تا مشمول كلام گهر بار ثامن الحجج حضرت امام رضا عليه آلاف التحيه والثناء شوند كه ميفرمايند ( هركس قبر پدرم را زيارت كنند گويي پيامبر وامام علي صلوات الله عليهما را زيارت نموده است )
از هريك از درهاي حرم مطهر - باب المراد، باب مغفرت، باب رجا، باب القبله، باب صاحب الزمان عج الله تعالي فرجه- وارد صحن شريف با فضايي باز وگسترده كه خيل عظيم زائران را در خود جاي داده است مي شويم هر زائر بعد از اذن خواهي وگذاشتن پاي راست خود وگفتن اين دعا "بسم الله وبالله وفي سبيل الله وعلي الله رسول الله صلي عليه وآله والسلام علي اولياء الله ..." انگيزه خود را صفاي بيشتري داده با خلوصي افزون تر مهياي حضور در حرم مي شود.
پس از گذر از صحن و... داخل روضه مي شود روضه جاي سر است
ايــن كــه تو پا مي نـــهي// پا نداني كه كجاي مي نهي - دور شو از خواهش نفس وهوي// انك في اقدس واد طوي - چون كه در آيي به سوي روضه//از سر اخلاص و نياز و دعا - روضه كه آمد ز رياض بهشت// خشت خشتش همه عنبر سر سرشت - بر سر هر كنگره اش تافلك // جاي گرفتست ملك برملك - هر كه در اين روضه زماني نشست// تا ابد الدهـر زاندوه رسـت -
بارسيدن به روضه شريف به مقصود نزديك مي شوي روضه به منزله قلب حرم است زائر بايد فزونتر ازگذشته خلوص را نمايان ساخته طمانينه وآرامش را در گفتار ورفتار خود حاكم نمايد هر چند اگر زائر آشنا تر باشد شوق مجال تكلف را از او ميگيرد خود به خود آرامش وقرار بر جان او سايه مي اندازد روضه دو امام كاظم و جواد الائمه عليهما السلام مشترك وضريح هر دو آنان در وسط آن قرار گرفته است
السلام عليكما ياحجتي الله في ارضه وسمائه
"سيد علي غيور"
/maghazei/%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-1.jpg)
/maghazei/%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-3.jpg)
/maghazei/%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-5.jpg)
موكب هاي عزا هم اشك شوق دارند اين شوق شوق حضور است شوق ديدار شوق رسيدن به مراد است از باب المراد كه به آستان امام خويش حضرت موسي كاظم عليه السلام مشرف شده اند آمده اند تا با چشم زلال خويش زندان عباسي را بشويند ومعشوق به شهادت رسيده را با پاي دل تشييع كنند؛ آمد ه اند به سرور سالار شهيدان بگويند ياحسين ما هم در غم شهادت فرزندت غمين هستيم آمده اند بگويند حسين جان تشنگي ديدارتان در دل ما برافروخته است يا زيارت تو وفرزندانت فرو نمي نشيند.
حتي اگر فرات را سر بكشيم ,دل دوستان اهل بيت عليهم السلام چون پرستويي در هواي كاظمين است؛ آمده اند تا از خوان كرم باب الحوائج جرعه اي بنوشند وبهره اي ببرند تا مشمول كلام گهر بار ثامن الحجج حضرت امام رضا عليه آلاف التحيه والثناء شوند كه ميفرمايند ( هركس قبر پدرم را زيارت كنند گويي پيامبر وامام علي صلوات الله عليهما را زيارت نموده است )
از هريك از درهاي حرم مطهر - باب المراد، باب مغفرت، باب رجا، باب القبله، باب صاحب الزمان عج الله تعالي فرجه- وارد صحن شريف با فضايي باز وگسترده كه خيل عظيم زائران را در خود جاي داده است مي شويم هر زائر بعد از اذن خواهي وگذاشتن پاي راست خود وگفتن اين دعا "بسم الله وبالله وفي سبيل الله وعلي الله رسول الله صلي عليه وآله والسلام علي اولياء الله ..." انگيزه خود را صفاي بيشتري داده با خلوصي افزون تر مهياي حضور در حرم مي شود.
پس از گذر از صحن و... داخل روضه مي شود روضه جاي سر است
ايــن كــه تو پا مي نـــهي// پا نداني كه كجاي مي نهي - دور شو از خواهش نفس وهوي// انك في اقدس واد طوي - چون كه در آيي به سوي روضه//از سر اخلاص و نياز و دعا - روضه كه آمد ز رياض بهشت// خشت خشتش همه عنبر سر سرشت - بر سر هر كنگره اش تافلك // جاي گرفتست ملك برملك - هر كه در اين روضه زماني نشست// تا ابد الدهـر زاندوه رسـت -
بارسيدن به روضه شريف به مقصود نزديك مي شوي روضه به منزله قلب حرم است زائر بايد فزونتر ازگذشته خلوص را نمايان ساخته طمانينه وآرامش را در گفتار ورفتار خود حاكم نمايد هر چند اگر زائر آشنا تر باشد شوق مجال تكلف را از او ميگيرد خود به خود آرامش وقرار بر جان او سايه مي اندازد روضه دو امام كاظم و جواد الائمه عليهما السلام مشترك وضريح هر دو آنان در وسط آن قرار گرفته است
السلام عليكما ياحجتي الله في ارضه وسمائه
"سيد علي غيور"
