در باره نام گذاري «ياسين» در بعضي از روايت مطالبي آمده كه حاكي از عدم رضايت ائمه (ع) از استفاده اين نام براي افراد است از جمله مي‌توان به اين روايت اشاره كرد كه امام صادق (ع) فرمود به مردم اجازه داده شده است كه نام محمد را بر روي افراد بگذارند اما چه كسي به آنان اجازه داده است كه نام «ياسين» را روي افراد بگذارند در حالي كه اين اسم پيامبر اسلام (ص) است.
عقیق:آيا اسم «محمد ياسين» براي نامگذاري اشكال دارد؟ چون در باب چهارم از فصل هشتم كتاب حليه المتقين اشاره شده كه «ياسين» مخصوص پيامبر است.
پاسخ
در باره نام گذاري «ياسين» در بعضي از روايت مطالبي آمده كه حاكي از عدم رضايت ائمه (ع) از استفاده اين نام براي افراد است از جمله مي‌توان به اين روايت اشاره كرد كه امام صادق (ع) فرمود به مردم اجازه داده شده است كه نام محمد را بر روي افراد بگذارند اما چه كسي به آنان اجازه داده است كه نام «ياسين» را روي افراد بگذارند در حالي كه اين اسم پيامبر اسلام (ص) است. [۱]
اين روايت گر چه از نظر سند مرفوعه است و به همين دليل فقيهان آن را معتبر نمي‌دانند، اما عقل انسان حكم مي‌كند كه در چنين مواردي كه محدويت و تنگنايي وجود ندارد با استفاده از اسامي زيبا و با معناي بسياري كه وجود دارد و بكارگيري آنها هم هيچ منعي ندارد، جانب احتياط را رعايت كرده و از اين اسم استفاده نكنيم.
پی نوشت:
[۱]. الكليني، أبو جعفر محمد بن يعقوب الكافي، ج۶، ص: ۲۰، حديث۱۳، عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ صَفْوَانَ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ أَوْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ هَذَا مُحَمَّدٌ أُذِنَ لَهُمْ فِي التَّسْمِيَةِ بِهِ فَمَنْ أَذِنَ لَهُمْ فِي يس يَعْنِي التَّسْمِيَةَ وَ هُوَ اسْمُ النَّبِيِّ (ص)، نشر دار الكتب الإسلامية ، چاپ چهارم ۱۴۰۷ ه ق، ۸ جلدي.
منبع: اسلام كوئست
منبع:حج
211008
پاسخ
در باره نام گذاري «ياسين» در بعضي از روايت مطالبي آمده كه حاكي از عدم رضايت ائمه (ع) از استفاده اين نام براي افراد است از جمله مي‌توان به اين روايت اشاره كرد كه امام صادق (ع) فرمود به مردم اجازه داده شده است كه نام محمد را بر روي افراد بگذارند اما چه كسي به آنان اجازه داده است كه نام «ياسين» را روي افراد بگذارند در حالي كه اين اسم پيامبر اسلام (ص) است. [۱]
اين روايت گر چه از نظر سند مرفوعه است و به همين دليل فقيهان آن را معتبر نمي‌دانند، اما عقل انسان حكم مي‌كند كه در چنين مواردي كه محدويت و تنگنايي وجود ندارد با استفاده از اسامي زيبا و با معناي بسياري كه وجود دارد و بكارگيري آنها هم هيچ منعي ندارد، جانب احتياط را رعايت كرده و از اين اسم استفاده نكنيم.
پی نوشت:
[۱]. الكليني، أبو جعفر محمد بن يعقوب الكافي، ج۶، ص: ۲۰، حديث۱۳، عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ صَفْوَانَ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ أَوْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ هَذَا مُحَمَّدٌ أُذِنَ لَهُمْ فِي التَّسْمِيَةِ بِهِ فَمَنْ أَذِنَ لَهُمْ فِي يس يَعْنِي التَّسْمِيَةَ وَ هُوَ اسْمُ النَّبِيِّ (ص)، نشر دار الكتب الإسلامية ، چاپ چهارم ۱۴۰۷ ه ق، ۸ جلدي.
منبع: اسلام كوئست
منبع:حج
211008
