۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۴ : ۱۰
گناهی که غیر قابل بخشش است!
شاید شما نیز در اطراف خود افرادی را دیده باشید که در انجام گناهان کوچک هیچ پروایی نداشته و پیوسته آن را تکرار می نمایند، اما این افراد باید بدانند که عقوبتی سهمگین در انتظار آنان می باشد.
عقیق: در این باره از امیرالمؤمنین علی (ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند: لا تَستَصغِرُوا قَلیلَ الاَثامِ، فَإِنَّ الصَّغیرُ یُحصِی و یَرجِعُ إلَی الکَبیر؛ گناهِ کم را کوچک به حساب نیاورید، زیرا گناه کوچک شمارش می شود و برگشت به گناهان بزرگ می کند، و نیز از حضرت امام موسی بن جعفر (ع) روایت شده است که حضرت مسیح (ع) به حواریون خویش می فرمود: گناهان کوچک از دام ها و نقشه های شیطان است، چرا که آن ها را برای شما کوچک جلوه می دهد، پس آن گناهان جمع شده و اندک اندک زیاد شده و سرانجام تمام وجود شما را احاطه خواهد نمود.
علاوه بر این از علی بن موسی الرضا (ع) نقل شده است که گناهان کوچک، طریق و راهی برای انجام گناهان بزرگ است؛ زیرا کسی که برای انجام دادن گناهان کوچک ترسی از خداوند نداشته باشد، برای انجام گناهان بزرگ نیز ترسی نخواهد داشت، و نیز امام صادق (ع) در کلامی گرانسنگ بیان داشته اند: از گناهان کوچک پرهیز نمایید؛ زیرا این گناهان مورد آمرزش قرار نمی گیرد. راوی پرسید: گناهان کوچک چیست؟ حضرت فرمودند: این که انسانی گناهی مرتکب شود، پس بگوید: خوشا به حال من! اگر برای من گناهی غیر از این نباشد، و از همین رو آمده است: لا مُصیبَةَ کَإِستِهانَتِکَ بِالذَّنبِ و رِضاکَ بِالحالَةِ الَّتیأَنتَ عَلَیها؛ مصیبتی از این بالاتر نیست که تو گناهی را کم و ناچیز حساب کنی و به حالتی که در آن قرار داری خشنود باشی.
پی نوشت ها:
1- میزان الحکمه، ج 3: 459، 457.
2- علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 78: 307.
3- تفسیر نورالثقلین، ج 4: 204.
*صمدی، آثار گناه در زندگی و راه جبران: 180- 182.
منبع:قدس
211008
علاوه بر این از علی بن موسی الرضا (ع) نقل شده است که گناهان کوچک، طریق و راهی برای انجام گناهان بزرگ است؛ زیرا کسی که برای انجام دادن گناهان کوچک ترسی از خداوند نداشته باشد، برای انجام گناهان بزرگ نیز ترسی نخواهد داشت، و نیز امام صادق (ع) در کلامی گرانسنگ بیان داشته اند: از گناهان کوچک پرهیز نمایید؛ زیرا این گناهان مورد آمرزش قرار نمی گیرد. راوی پرسید: گناهان کوچک چیست؟ حضرت فرمودند: این که انسانی گناهی مرتکب شود، پس بگوید: خوشا به حال من! اگر برای من گناهی غیر از این نباشد، و از همین رو آمده است: لا مُصیبَةَ کَإِستِهانَتِکَ بِالذَّنبِ و رِضاکَ بِالحالَةِ الَّتیأَنتَ عَلَیها؛ مصیبتی از این بالاتر نیست که تو گناهی را کم و ناچیز حساب کنی و به حالتی که در آن قرار داری خشنود باشی.
پی نوشت ها:
1- میزان الحکمه، ج 3: 459، 457.
2- علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 78: 307.
3- تفسیر نورالثقلین، ج 4: 204.
*صمدی، آثار گناه در زندگی و راه جبران: 180- 182.
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
