وقتی زمام عقل و اختیار را به دست‌ می‌گیرد

به دست خود به آن، طعام  و شراب می‌نوشاند ...

کیمیای مس وجودش را در گرمای خود می‌گدازد تا زر شود ...

آری، عشق معجزه می‌کند ... آن‌گونه که پای چوبین عقل از رفتن باز می‌ماند

تحولی عمیق در وجود مان پدید می‌آورد  و همه ناخالصی‌ها را در آتش خود می‌سوزاند ...

دلم جواب بلی می‌دهد صلای تو را

آری، عشق وقتی معجزه می‌کند

که دریافته باشیم ...  که:

إلَهی ... مَا أطیَبَ طَعمَ حُبّکَ و مَا أعذَبَ قُربِکَ فَأَعِذنَا مِن طَردِکَ وَ أبعَادِکَ(1)

 خدای من!‌چقدر پاک و شیرین است طعم محبت تو  و من تا به حال نچشیده بودم ...

و تو ای عزیز!

اینک خدا منتظر لبیک من و توست ... همین الان!

1ـ مناجات العارفین