عقیق:در ادامه نگاهی گذرا به زندگی پرخیر و برکت حاج علی آهی پیرغلام اهل بیت
که دیروز و در سن 86 سالگی دار فانی را وداع گفت خواهیم داشت.
آهی که به راه اهل ایمان راهی ست خود چشم و چراغ ادب و آگاهی ست
تجلیل شود در این همایش از او چون شاعر آستان ثارالهی ست
* * *
آهی که به راه علم و دانش راهی ست سرشار مدام از ادب و آگاهی ست
در کالبد وجود این عنصر پاک پیوسته عیان روح عدالت خواهی ست
* * *
روشن ز چراغ مهر، راه آهی ست تابنده ز نور دل، نگاه آهی ست
از سوز فراق روی مهدی در دل افروخته شعله های آه آهی ست
* * *
آهی که بود ادیب فرزانه ی ما در درج ادب گوهر یکدانه ی ما
تجلیل از او کنیم و یاران خرسند از این روش خدا پسندانه ی ماست
شاعر گرانقدر اهل بیت، حاج محسن حافظی ( که بیش از 100 جلد کتاب شعر جمع آوری، اصلاح و چاپ کرده اند)
علی آهی فرزند حاج قربانعلی آهی در روز دوشنبه 21 جمادی الاول 1346 هجری قمری مطابق با 14 آبان ماه 1307 هجری شمسی برابر با 5 نوامبر 1928 میلادی مسیحی در تهران، بازارچه پامنار که یکی از محله های قدیم تهران بزرگ می باشد و مرکز مبارزه سیدالمجاهدین حضرت آیت الله حاج سید ابوالقاسم کاشانی ( رضوان ا... تعالی) بود، در یک خانواده مذهبی قدم به عرصه وجود نهاد و در سن 86 سالگی دار فانی را وداع گفت.
وی پس از پایان رساندن دوره ابتدایی، ضمن اشتغال به کسب، به تحصیل علوم حوزوی پرداخت.
وی دروس ادبیات صرف و نحو، منطق و فقه ، اصول ، تفسیر، علم کلام ، رجال، علم حدیث را از محضر اساتید بزرگواری همچون حجة الاسلام والمسلمین مرحوم حاج سید علی اصغر میردامادی ، حجة الاسلام والمسلمین حاج شیخ احمد مجتهدی، حجة الاسلام والمسلمین حاج سید محمد ضیاء آبادی و منظومه سبزواری را در نزد حضرت آیت الله حاج سید رضی شیرازی و نهج البلاغه را از محضر مجاهد خستگی ناپذیر حضرت آیت الله حاج سید محمود طالقانی اولین امام جمعه تهران فرا گرفته است.
علم کلام را از حضرت آیت الله حاج میرزاحسن لواسانی و اخلاق وعلوم اعتقادی در شعر و شاعری و نقدو تحلیل آن را به غیر از استفاده از کتابهای معتبر اسلامی و ماخذ شیعی ازمحضر علماء بزرگواری همچون حضرت آیت الله حاج شیخ محمدجواد خراسانی در تهران و مروم حضرت آیت الله العظمی حاج سید ابوالقاسم خوئی مرجع تقلید شیعیان در نجف اشرف، بوِیژه مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد هادی میلانی مرجع تقلید شیعیان جهان در مشهد رضوی و مرحوم حضرت آیت الله حاج میرزا جواد آقا تهرانی، زاهد زمان در مشهد رضوی و مرحوم حضرت آیت الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی مرجع تقلید قم، مرحوم حضرت آیت الله حاج شیخ علی نمازی شاهرودی در مشهد رضوی، حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد وحیدی مرجع تقلید در قم، حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ حسین وحید خراسانی مرجع تقلید در قم، حضرت آیت الله العظمی حاج سید عبدالحسین دستغیب شهید مکتب تشیع در شیراز آموخت.
همچنین علی آهی از نوجوانی تحت اوامر و مواعظ مجاهد بزرگ اسلامی حضرت آیت الله العظمی حاج سید ابوالقاسم کاشانی و به دستور ایشان علیه رژیم ستمشاهی مبارزات فراوانی داشت ونیز عضو هیئت مدیره جمعیت اتحاد مسلمین به بهری و زعامت حضرت آیت الله حاج سید هدایت ا... تقوی شیرازی علیه مسلک بهائیت بود و نیز عضو جمعیت فدائیان اسلام به رهبری شهید مجاهد خستگی ناپذیر حجة الاسلام والمسلمین سید مجتبی نواب صفوی بود. قابل ذکر است که نامبرده در راستای این مبارزات بارها از سوی ماموران ساواک و اطلاعات شهربانی دستگیر و بازداشت گردید.
در زمان ملی شدن صنعت نفت و رهایی آن از چنگال شیطان انگلستان، علی آهی با دیگر برادران دینی تحت امر حضرت آیت الله کاشانی سهم بسزایی داشت و در معدوم کردن تابلوهایی که بنام شرکت نفت انگلیس و ایران بر سردرب هر پمپ بنزین نصب بود.
در شکل گیری نظام انقلاب اسلامی به رهبری زعیم والامقام عالم اسلام حضرت امام خمینی (رضوان ا...) جلسات مخفیانه بر ضد رژیم ستم شاهی و در تظاهرات علیه دستگاه دیکتاتوری طاغوت نقش عظیمی داشت ودر این راستا دو فرزند او یکی به نام حسین « ابن آهی» در تهران بازداشت و مورد شتم و جرح قرار گرفت و دیگر به نام حسن آهی در مشهد رضوی از طلبه های مدرسه امام صادق(ع) بود که آن مدرسه به زعامت حضرت آیت الله العظمی میلانی اداره می شد؛ او به واسطه فعالیت های زیادش علیه رژیم و مشارکت در تظاهراتی که در مشهد رضوی برپا می شد توسط ماموران ساواک دستگیر شدو در زندان ساواک او را شکنجه نمودند.
نیز علی آهی در زمان ورود امام (رضوان ا...) از فرانسه به تهران جزء اعضا انتظامات مستقبلین امام بود.
علی آهی پس از پیروزی انقلاب دوشادوش خدمت گزاران نظام در مسئولیت های متعدد منشاء اثر بود که ازجمله فعالیت های نامبرده شرکت در جبهه های جنگ تحمیلی و شرکت در کمیته انقلاب اسلامی تا سطح فرماندهی استان خدمات شایانی نمود.
همچنین وی سالها کاروان سالاری و مدیریت کاروانهای حج بیت ا... الحرام را عهده دار بود و از این رهگذر و زیارت های متعددی که شخصی انجام داد حدود هفتاد مرتبه به زیارت حج بیت ا... الحرام و عمره مفرده توفیق پیدا کرد و سالهای متمادی به زیارت اعتاب مقدسه مشرف گردید.
حاج علی آهی در اثر مجالست با چهره های حق نگر و با تحقیقات عمیق ژرف نگر، سیره اهل بیت را در ابعاد زندگی خود بویژه در سرودن اشعار فرا راه خود قرار داده است و بی شک به خاطر عقیده محکم واستوار مذهب تشیع خود از « نیش زبانها» و طعنه اغیار در امان نبوده است و ایشان در حوزه شعر عقیدتی با دلیل و برهان و مدرک صحیح و قاطع طبق ادله آیات قرآنی و احادیث و روایات اهل بیت (ع) از بعضی آثار بزرگان ادبیات کشور مانند: مولوی و سعدی و شاعران جبرگرا و سرایندگانی که اشعار درباره جبر و تفویض ، تشبیه و تعطیل، حلول و اتحاد، تجسم و تجسد، وصولیه ، صلح کل، غلو، مبالغه ، اغراق، دروغ، تهمت ، وحدت وجود، قیاس ، ولایت نوعین، اضافه التصاقیه، درباره خداوند، اشعار ضد عقل، نظربازی و جنون می سرایند و شاعرانی که دروغ پرداز درباره مکتب تشیع و ائمه معصومین (ع) هستند انتقادهای بجایی دارد که در آینده سرودهای انتقادی ایشان در دسترس اهل ذوق و ادب و اندیشمندان مکتب تشیع قرار خواهد گرفت.
وی این سخن را بارها تکرار نموده است که در کشور ایران که کشور اهل بیت (ع) و امام زمان (عج) است انجمن ادبی فراوانی که قابل استفاده شایانی باشد داریم، ولی انجمن عقیدتی برای اصلاح اعتقادی اشعار نداریم که در آن انجمن ها دفاع از مکتب تشیع شودو اشعار از نظر عقیدتی بررسی گردد چون در برخی از اشعار آئینی اصطلاحات و واژه هایی بکار رفته و می رود که آن اصطلاحات و واژه ها، مبغوض اهل بیت (ع) می باشد نه محجوب آنان.
این پیرغلام اهل بیت در طول تلاشهای مذهبی و علمی خویش موسس محافل و مساجد و حسینیه های متعددی بوده است که از آن جمله تشکیل چند کتابخانه وتاسیس چند مسجد در تهران و آبعلی و تاسیس صندوق قرض الحسنه الغدیر آبعلی و حومه در شهر آبعلی می باشد.
وی در امور حسینیه و نقل احادیث از سوی مراجع بزرگ و آیات عظام دارای اجازه های متعددی است، از آن جمله: حضرت آیت الله العظمی حاج سید ابوالقاسم خوئی، حضرت آیت الله العظمی حاج سید عبدالهادی شیرازی، آیت الله العظمی حاج سید محسن حکیم، حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمود شاهرودی، آیت الله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی ، آیت الله العظمی حاج سید عبدالله شیرازی، حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمدهادی میلانی، حضرت آیت الله العظمی سید شهاب الدین نجفی مرعشی و همچنین از امام راحل حضرت امام خمینی (رضوان ا... تعالی علیهم).
در خاتمه ایشان از سن 10 سالگی در سال 1316 به تشویق والده ماجده مرحومه اش شروع به مداحی اهل بیت نمود و از سال 1336 هجری شمسی شروع به سرودن اشعار نمود که اکنون هفتاد و یک سال است که مداح اهل بیت (ع) و پنجاه و دو سال است که شاعری اهل بیت (ع) رامی نماید. ولی درباره شاعری خود، ایشان چنین می گوید:
آنچه گویم بود زبان دلم دعوی شاعری ندارم من
فلسفه ی بیمه تامین اجتماعی و امور رفاهی جامعه مداحان و شاعران آئینی کشور
وی برای انسجام امور رفاهی و بیمه تامین اجتماعی مداحان و شاعران آئینی کشور تصمیم زیر را اتخاذ نمود.
در این راستا درآبان ماه 1381 نامه ای به محضر مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای ( دامت برکاته) تقدیم داشت که پس از پیگیری های مکرر، آخرین نامه را خاج علی اهی روز ولادت حضرت زهرا (س) سال 1384 تقدیم معظم له نمودند. با شناختی که معظم له از ایشان داشتند دستور تشکیل جلسه ای دادند که نتیجه آن تاسیس موسسه بنیاد دعبل خراعی گردید که این موسسه از خرداد سال 1385 شروع به بیمه نمودن مداحان و شاعران آئینی سراسر کشور نمود.
ایشان عضو هیئت امنا و هیئت مدیره موسسه بنیاد دعبل خزاعی نیز بودند.
در پایان به ذکر چند اثر از تالیفات نامبرده بسنده می گردد.
- دیوان آهی ( دو جلد)
- دیوان آئینه نور ( دو جلد)
- فرهنگ اصلاحات قافیه ( یک جلد)
- توصیف صنایع شعر کهن فارسی و پیرایش آن با کلک بدیع
- فلسفه قیام امام حسین (ع) ازدیدگاه عقل ( یک جلد)
- شعرو شاعری از نظرگاه قرآن و عترت و سنت در هفت بخش
- درسهایی از علم کلام « نگرشی تحلیلی درباره تصوف و تاثیرات آن در ادبیات آئینی» ( یک جلد)
- تنور الافکار روشنی افکار جهت شعر و شاعری و مداحی اهل بیت (ع) ( یک جلد) و چندین اثر دیگر
از جمله شاگردان ایشان درس حوزوی در مسجد دینی آیت الله مجتهدی بودند.در سالهای 44 تا 1347 عده ای تحت تعلیم ایشان بودندو نیز در منزل خودشان شبها عده ای برای درس حوزوی می آمدند، « لمعتین» تدریس می نمود.
شاگردان مداح
در حدود یکصد نفر از مداحان سنتی آئینی را طبق موازین شرعی تربیت نمود که بجز 10 نفر از آنان بقیه به رحمت خداوند پیوستند.
شاگردان شاعر
عده ای تحت تعلیمات عقیدتی اشعار آئینی او قرار گرفتند که اکنون حدود شش نفر از آنان به بهترین وجه اشعار می سرایند و از بردن نام شاگردان خود پرهیز نمودند.
منبع:روضه
