پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «دانش گنجينه هايى است و كليدهاى آنها پرسش است؛ پس، رحمت خدا بر شما، بپرسيد كه بر اثر آن چهار نفر پاداش مى يابند: پرسنده، گوينده، شنونده و دوستدار آنان.»
ایشان همچنین فرموده اند: «پرسيدن، نيمى از دانش است.»
امام على (ع) درباره جایگاه پرسش می فرمایند: «دل ها، قفل هايى هستند كه كليدهاى آنها پرسيدن است.»
امیرمومنان علی (ع) فرموده اند: «سؤال كن آنچه را كه بايد بدانى و در ندانستنش معذور نيستى.»
البته آموزه های روایی بر شیوه صحیح پرسش نیز تاکید دارند.
پيامبر خدا (ص) در این باره می فرمایند: «خوب پرسيدن نيمى از دانش است.»
امیرمومنان علی (ع) فرموده اند: «هر كه خوب سؤال كند، دانا شود ؛ هر كه دانا باشد، خوب سؤال كند.»
ایشان همچنین، می فرمایند: «هر گاه پرسشى كردى، براى دانا شدن بپرس و به منظور درمانده كردن سؤال نكن؛ زيرا شخص نادانى كه در پى آموختن باشد، همچون عالِم است و عالِمى كه در بيراهه قدم بنهد، مانند جاهل است.»
و نیز در پاسخ به مردى كه از ايشان سؤال معمّا گونه اى پرسید، فرمودند: «به قصد چيز ياد گرفتن بپرس نه براى آزردن و درمانده كردن ؛ زيرا جاهلى كه در صدد آموختن باشد همانند عالم است و عالمى كه در بيراهه قدم نهد همچون جاهلى است كه به قصد درمانده كردن مى پرسد.»
و می فرمایند: «مردم، كوته انديش و كم خِرَدند، مگر آن كس كه خدايش نگه دارد، پرسنده شان، به قصد درمانده كردن مى پرسد و پاسخ دهنده شان پر مدّعاست.»
پی نوشت:
غررالحکم
نهج البلاغه
میزان الحکمه
منبع:شبستان
