و چون نگاه آدم بر آن فرشته افتاد و ديد که نور جمالش تمام بهشت را روشنائي بخشيده، از جبرئيل سؤ ال نمود که: او کيست؟...
عقیق: امام حسن عسکري به نقل از پدران بزرگوارش عليهم السلام، از رسول خدا صلي اللّه عليه و آله فرمود:چون خداوند متعال حضرت آدم عليه السلام و حوّا را آفريد و در بهشت جاي گرفتند، بر خود باليدند و آدم عليه السلام به همسر خود حوّا، گفت: خداوند موجودي بهتر و برتر از ما نيافريده است.
در اين هنگام پروردگار متعال به جبرئيل عليه السلام وحي فرستاد: بنده ام، آدم را به فردوس أعلي بِبَر؛ همين که آدم عليه السلام وارد آن مکان مقدّس شد، شخصی که در يکي از بهترين قصرها که بر سرش تاجي از نور بود و دو گوشواره از نور در گوش خود داشت، توجّه آدم را به خود جلب کرد.
و چون نگاه آدم بر آن فرشته افتاد و ديد که نور جمالش تمام بهشت را روشنائي بخشيده، از جبرئيل سؤ ال نمود که: او کيست؟
جبرئيل عليه السلام اظهار داشت: او فاطمه دختر محمّد، پيغمبر خدا و يکي از فرزندان تو مي باشد که در زمان آينده مبعوث مي گردد.
آدم عليه السلام سؤال نمود: تاجي که بر سر دارد چيست؟
جبرئيل گفت: شوهرش عليّ بن ابي طالب عليه السلام مي باشد.
پی نوشت:
بحارالا نوار: ج 43، ص 52، س 1.
منبع:جام
211008
