عقیق: یکی از جلوه های رحمت الهی گستردگی فرصت توبه است. توجه به این باب رحمت باعث می شود که انسان از یاس و ناامیدی نسبت به رحمت حق تعالی در امان باشد. در اینجا پاره ای از روایات در این باب نقل می شود:
از امام صادق (ع) روایت شده که حضرت آدم به خدای متعال عرض کرد: «پروردگارا شیطان را بر من مسلط کرده ای و همچون خون در وجود من جاری ساخته ای پس در قبال آن به من چیزی عطا کن.»
خداوند متعال فرمود: «مقرر کردم که هر گاه فرزندان تو قصد کار بدی کنند تا آن را انجام نداده اند در کارنامه شان نوشته نشود، ولی هر گاه قصد کار نیکی کنند برای آنها نوشته شود و اگر انجامش دادند، برایشان ده برابر نوشته شود.»
عرض کرد: «پروردگارا بیشترم عطا کن.»
خدای تعالی فرمود: مقرر کردم که هرگاه یکی از ایشان کار بدی انجام دهد استغفار کند او را ببخشم.»
عرض کرد: «پروردگارا بیشترم عطا کن.»
فرمود: «باب توبه را تا زمان مرگشان برای آنها باز گذاشتم.»
عرض کرد: «پروردگارا مرا کافی است. »
امام صادق (ع) از پیامبر گرامی اسلام(ص) نقل می کند که فرمود: «هر کس یک سال قبل از مرگش توبه کند، خدا توبه اش را می پذیرد. سپس فرمود: یک سال زیاد است هر کس یک ماه قبل از مرگش توبه کند توبه اش پذیرفته است. سپس فرمود: یک ماه زیاد است هر کس یک هفته به مرگش مانده توبه کند توبه اش پذیرفته می شود، سپس فرمود: یک هفته زیاد است هرکس یک روز مانده توبه کند خدای متعال توبه اش را می پذیرد. سپس فرمود: یک روز زیاد است هر کس قبل از دیدن عوالم پس از دنیا توبه کند توبه اش قبول می شود. »
پی نوشت:
علم اخلاق ۲،ص۱۸۳.
منبع: افکار نیوز
211007
