کسیکه چهل روز گوشت نخورد اخلاقش بد میشود
بی شک هر فردِ روشن بینی که قرآن مجید و احادیث معصومین(ع) را مورد مطالعه قرار دهد به این نتیجه می رسد، كه عدد چهل، در تعالیم دين مبين اسلام، جايگاه خاصي دارد و اين جايگاه يك امر اعتباري و قراردادي يا سمبليك نيست؛ بلكه واقعيتي است تکوینی كه درسرشت آدمي جا دارد.
عقیق: عدد چهل بنا به آیات و روایات رسیده از ائمه اطهار (عَلیه السَلام) بنا به دلایل گوناگون دارای ارزش و اعتبار منحصر به فردی می باشد.1- امام صادق (عَلیه السَلام) فرموده است: جلسه دعا اگر به چهل نفر برسد دعاها مستجاب خواهد شد.2- امام صادق (عَلیه السَلام) بیان داشته اند: اگر در تشییع جنازه مؤمنی چهل نفر جمع شوند و گواهی دهند که او آدم خوبی بوده است، خداوند او را میبخشد.3- امام صادق (عَلیه السَلام) فرموده اند: بین انسان و خدا چهل پرده حُجب و حیا است که هر گناه بزرگی مرتکب شود یکی از آن حجابها برداشته (و دریده) میشود.4-حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَآله) بیان داشته اند: ای اباذر؛ هرگاه بنده مؤمنی از دنیا برود، زمین از فراق او چهل روز میگرید.5- امام صادق (عَلیه السَلام) فرموده است: فقیرانِ مسلمان در قیامت، چهل سال زودتر از ثروتمندان مسلمان به بوستانهای بهشت میرسند.6- پیغمبر (صَلی الله عَلیه وَآله) بیان داشته اند: یا علی شرابخوار چهل روز نمازش قبول نمیشود.7- امام صادق (عَلیه السَلام) فرموده اند: کسی که در تشییع جنازه شرکت کند و چهار گوشه تابوت را بگیرد، خداوند چهل گناه کبیره او را میبخشد.8- حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَآله) بیان داشته اند: خیر و برکت اجرای یک حدّ از حدود الهی، برتر از چهل روز باران باریدن است.9- امام صادق (عَلیه السَلام) فرموده است: حقّ همسایگی تا چهل خانه است، از چهار طرف می باشد.10- پیغمبر (صَلی الله عَلیه وَآله) بیان داشته اند: یک روز حکومت حاکم عادل از چهل روز باران باریدن به زمین بهتر است.11- حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَآله) فرمودند: اگر کسی مالی را برای سود بیشتر، چهل روز احتکار کند و پس از فروش، همه ی آن پول را صدقه دهد، کفاره کار خلافش نمیشود.12- امام صادق (عَلیه السَلام) فرموده اند: کسی که چهل روز گوشت نخورد اخلاقش بد میشود.پی نوشت ها:1-فیض کاشانی، محجة البیضاء، ج3: 414.2-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج73: 361.3-طبرسی، مکارم الاخلاق: 433، 466.4-شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج1: 195.5-شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج12: 313؛ ج18: 38.*عباس معصومی، چهل چرا؟: 53-55.منبع:قدس211008