عالمي كه پناگاه دوستداران اهلبيت دركربلاست

ابن فهد حلي، غير از علامه حلي(حسن بن يوسف حلي) و محقق حلي (جعفر بن حسن حلي) است و نبايد با اين دو عالم بزرگوار اشتباه گرفته شود.«ابن فهد» از بزرگان حوزه حله به شمار مي‌آمد و در مدرسه «زعيه» حلقه تدريس داشته و شاگرداني تربيت كرده و تأليفات مختلفي داشته است و امروز اين عالم شيعي پناهگاه دوستداران اهل بيت در كربلاست.

عقیق: احمد بن محمد بن فهد اسدى حلى معروف به «ابن فهد حلي»، فقيه، محدث و عارف كامل قرن نهم هجرى در سال ۷۵۷ هجرى قمري به دنيا آمد. ‏ او يكي از بزرگان علماى اماميه در قرن هشتم و نهم هجرى به شمار مي‌رفت و جامع كمالات ظاهرى، باطنى، علم، عمل و دربردارنده معارف عقلى و نقلى بود.
ابن فهد حلي، غير از علامه حلي (حسن بن يوسف حلي) و محقق حلي (جعفر بن حسن حلي) است و نبايد با اين دو عالم بزرگوار اشتباه گرفته شود. بهترين معرف مقامات باطنى او، آثار و تأليفات باقى مانده از اوست كه حكايت از مقامات باطنى و معنوى آن عالم رباني مى‏ كند.
گر چه «ابن فهد» در علوم مختلف از جمله فقه و تاريخ و كلام و غير اين‌ها تأليفاتى دارد، اما نام او تداعى‌كننده عرفان و سير و سلوك و زهد و تقواست و بيشتر به ‏اين صفات شهرت دارد. عارف بالله سيدعلي آقا قاضي درباره علامه ابن فهد حلي چنين فرموده است: سه نفر در طول تاريخ عارفان به مقام «تمكن در توحيد» رسيده‌اند: سيد بن طاووس، احمد بن فهد حلى و سيد مهدى بحرالعلوم.
«ابن فهد» در مناظره و بحث، تبحر و توانايى ويژه داشت و با برخى از اهل سنت به ويژه درباره مسئله امامت و رهبرى گفت‌وگوها و مناظراتي انجام داد و بر بسياري از علماى مذاهب اهل سنت غلبه يافت. وي در مناظره‌‏اى كه با حضور حاكم عراق و دانشمندان هم مذهب او تشكيل شده بود تمامى ادله آنان را رد كرده و حقانيت تشيع را به اثبات رساند.
حاكم عراق هم كه تحت تأثير براهين محكم «ابن فهد» قرار گرفته بود مذهب خويش را تغيير داد و به جمع دوستداران اهل بيت پيامبر(ص) پيوست و خطبه خويش را به نام اميرالمؤمنين علي(ع) و اولاد پاك و معصومش انشاء كرد و در زمره شيعيان مولا امير المؤمنين علي(ع) درآمد.
«ابن فهد» از بزرگان حوزه حله به شمار مي‌آمد و در مدرسه «زعيه» حلقه تدريس داشته و شاگرداني تربيت كرده و تأليفات مختلفي دارد؛ كه عبارتند از
۱. آداب الداعي‏
۲. استخراج الحوادث و بعض الوقايع المستقبلة من كلام أمير المؤمنين عليه‏السلام فيما أنشأه في صفين بعد شهادة عمار بن ياسر.
«ابن فهد» در اين كتاب، برخى از اسرار علوم غريبه مانند خروج چنگيز و پديد آمدن اسماعيل صفوى از كلمات معجزه آميز امام على عليه‏السلام استنباط و استخراج شده است.
۳. اسرار نماز
۴. تاريخ ائمه عليهم‏السلام‏
۵. التحرير؛ در فقه‏
۶. التحصين في صفات العارفين من العزلة و الخمول بالأسانيد المتلقاة عن آل الرسول عليهم‏السلام‏
۷. ترجمه الصلاة؛ در بيان معانى، اقوال، افعال و فوائد نماز
۸. تعيين ساعات الليل و تشخيصها بمنازل القمر
۹. عدة الداعي و نجاح الساعي‏؛ اين كتاب، از كتاب‌هاي معروف است كه درباره مباحث ان، سخن خواهيم گفت.
۱۰. مصباح المبتدي و هداية المهتدي‏
۱۱. المقتصر في شرح إرشاد الأذهان‏
۱۲. الموجز الهادي‏
۱۳. المهذب البارع في شرح المختصر النافع‏
۱۴. الموجز الحاوي…
و كتب و رساله‏ه اى ديگر.
ابن فهد حلى - قدس‏سره - پس از يك عمر پر بركت و سرشار از تلاش خستگى ناپذير در راه معشوق و معبود و سير و سياحت روحى، در سال ۸۴۱ هجرى قمري، در حدود سن ۸۴ سالگى در كربلاى معلى، به ديدار معشوق شتافت. قبر شريفش كنار خيمه‏‌گاه واقع شده و كراماتي هم از او نقل شده است.
آرامگاه آن مرد نامى از همان ابتدا مورد توجه مؤمنان و عالمان بود. نقل كرده‌اند آقا سيد على طباطبايى از بزرگان علماي شيعه - مؤلف كتاب رياض المسائل - بر زيارت قبر او مداومت داشته است. اكنون نيز، عام و خاص به زيارت آن مرقد شريف مي‌روند.