۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۱ : ۱۲
منفورترینِ افراد نزد پیامبراکرم(ص)
اسلام برای جزئیات مسائل زندگی روزمره ما حتی برای ریزترین اعمال و رفتار برنامه دارد و برای راه رفتن نیز الگو ارائه کرده و از برخی حالات نهی می کند.
عقیق: اسلام به عنوان برنامه هدایت و سعادت بشر و هادی او در مسیر کمال برای جزئیات زندگی حتی شیوه راه رفتن نیز برنامه دارد از این رو است که آموزه های دینی روایی ما از برخی حالات در راه رفتن نهی می کنند و از جمله این حالات تبختر و تکبر است.امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «پيامبر خدا (ص) بر عده اى كه جمع شده بودند، گذشتند و فرمودند: بر گرد چه جمع شده ايد؟ عرض كردند: يا رسول اللّه! اين ديوانه غش كرده و ما پيرامون او گرد آمده ايم. حضرت (ص) فرمودند: او ديوانه نيست، بلكه بيمار است. سپس فرمودند: «آيا شما را آگاه نسازم كه ديوانه حقيقى كيست؟ عرض كردند: بفرماييد، اى رسول خدا! فرمودند: [ديوانه حقيقى ]كسى است كه با تبختر راه مى رود و متكبرانه مى نگرد و پهلوهايش را با شانه هايش حركت مى دهد. نافرمانى خدا مى كند و با اين حال بهشت او را آرزو مى كند. كسى از شر او ايمن نيست و به خيرش اميدى نمى رود. پس آن ديوانه است، و اين بيمار.»
امام صادق (ع) می فرمایند: «هيچ مردى تكبر يا گردن فرازى نكرد، مگر به سبب احساس خوارى و حقارتى كه در خود يافت.»
پيامبر اکرم (ص) می فرمایند: «منفورترين شما نزد ما و دورترينتان از ما در آخرت، پر گويان ژاژخاى متفيهق اند. عرض كردند: اى رسول خدا! معناى پر گويان ژاژخاى را مى دانيم، اما متفيهقان چه كسانى هستند؟ فرمودند: متكبران.»
از امام سجاد (ع) چنین نقل شده که فرمودند: «گناهان شعب و سرچشمه هایى دارد، اولین سرچشمه گناه و معصیت پروردگار، تکبر است که گناه ابلیس بود و به خاطر آن از انجام فرمان خدا امتناع کرد و تکبر ورزید و از کافران شد و سپس حرص بود که سرچشمه گناه (و ترک اولى) از ناحیه آدم و حوا شد ... سپس حسد بود که سرچشمه گناه فرزندش (قابیل) گردید و نسبت به برادرش (هابیل) حسد ورزید و او را به قتل رسانید»
در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده که فرموده اند: «دره ای است به نام سقر که جایگاه متکبران است و هر گاه نفس بکشد دوزخ را می سوزاند»!
پی نوشت ها:
کافی
الخصال
سفینه البحار
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
