كسى نيست كه در دشتى باشد و به هنگام نماز اذان بگويد و نماز بر پاى دارد، مگر آن كه پشت سر او صفى از فرشتگان كه دو سوى آن ناپيداست، به نماز مى ايستند.
عقیق:پيامبر خدا (ص) فرمودند: «كسى نيست كه در دشتى باشد و به هنگام نماز اذان بگويد و نماز بر پاى دارد، مگر آن كه پشت سر او صفى از فرشتگان كه دو سوى آن ناپيداست، به نماز مى ايستند.»همچنین، روایت است از آن حضرت (ص) که «اگر اقامه بگويد [و به نماز ايستد] دو فرشته به او اقتدا مى كنند و چنانچه اذان و اقامه بگويد، صفى از آفريدگان خدا، كه دو سوى آن ناپيداست، پشت سر او نماز مى گزارند.»
روایت است که امام حسین (ع) فرمودند: «در مسجد نشسته بوديم كه مؤذّن بالاى گلدسته رفت و گفت: «اللّه اكبر، اللّه اكبر». امير مؤمنان على بن ابى طالب (ع) گريست و ما نيز از گريه او گريستيم. وقتى مؤذّن اذان را تمام كرد، امام (ع) فرمود: «آيا مى دانيد مؤذّن چه مى گويد؟» عرض كرديم: خدا و پيامبر و وصىّ او بهتر مى دانند . فرمود: «اگر مى دانستيد كه چه مى گويد كم مى خنديديد و بسيار مى گريستيد. «اللّه اكبر» مؤذّن معانى بسيار دارد؛ از جمله اين كه «اللّه اكبر» بيانگر قديم بودن و ازليّت و ابديّت خداوند و علم و نيرو و قدرت و حلم و كرم و جود و عطا و كبرياى او مى باشد.»
امام صادق (ع) می فرمایند: « اگر كسى بداخلاق شد، در گوش او اذان بگوييد.»
همچنین، از پیامبر اکرم (ص) روایت است که فرمودند: «هر گاه پسرى يا دخترى برايت به دنيا آمد، در گوش راستش اذان بگو و در گوش چپ او اقامه؛ در اين صورت شيطان هرگز به او گزندى نمى رساند.»
پی نوشت:
عيون أخبار الرضا (ع)
بحارالانوار
منبع:قدس
