سید و مولای ما! در سالروز آغاز ولایت پر برکت شما آمده‌ایم تا عهد ببندیم که نه 40 سحرگاه که تا جان در بدن داریم، بر عهد ازلی‌مان با تو استوار بمانیم؛ عهدی که راز خلقت انسان بود و رمز آفرینش جهان.
عقیق: شیعه قرن‌هاست که در غربتی خودساخته با حرمانی عمیق دست و پنجه نرم می‌کند، حرمانی که ناشی از غیبت مولا و ولی عصر و زمان اوست و آنقدر این فراق برای او سخت و جانکاه است که تنها می‌تواند به پروردگار خویش شکوه کند که «بار پروردگارا! شکوه می‌آوریم به بارگاه با عظمتت از فقدان نبی بزرگوارمان و غیبت ولیمان و کمی نفراتمان ...» (1)؛ زیرا آنکه مبتلای به درد دوریش هستیم همان کسی است که ما را به سوی تو می‌خواند (2).
او دروازه نزول برکات از جانب توست به سوی ما (3) و همان ریسمان محکمی است که آسمان و زمینت را به هم متصل کرده است (4). اوست مصداق حی میثاقی که در عالم الست بر ولایت وی و اجداد طاهرینش، از یکایک‌مان ستاندی و بر آن بارها تاکید نمودی (5) و وعده حتمی ظهورش و حکومت بر حق صالحین و مستضعفین حقیقی عالم (اهل بیت) را خود ضمانت نمودی (6) و قلب شیعیان و محبانش را که هیچ‌گاه و در هیچ لحظه‌ای جز به صدق وعده‌ات باورشان نیست، شادمان و خرسند نمودی!
دیری است که تیرهای بلا از هر سو به رویمان باریدن گرفته (7) و باطل عریان و بی پرده خودنمایی می‌کند؛ زمین را با همه وسعتش برایمان هر روز تنگ و تنگ‌تر می‌نمایند (8) آن‌سان که فریادهای زنان و کودکان مظلوم و بی پناه بحرینی و یمنی و... را جز حقد و کینه‌های بدری و حنینی و خیبری (9) خاندان‌های خائن به حرمین شریفین و اعوان و انصارشان، پاسخی نیست و اگر نبود باورمان به حقانیت کلام‌الله و صدق کلام آل‌الله، هر آیینه تحمل این همه ظلم و ستم از توانمان خارج بود.
در این زمانه سخت که نگهداری ایمان چونان نگاهداری آتش در میان دو دست است، در این میانه که باور داریم که اگر نشناسیم پیشوای حی راستین زمان خود را پس از آنکه ایمان آوردیم به حقانیت حق‌تعالی و صدق گفتار نبی او، هر آیینه به مرگ جاهلیت از دنیا رخت بربسته‌ایم (10).
«بار پروردگارا! خودت را به من بشناسان که اگر خود را – آن‌چنان که شایسته شناخت توست - به من نشناسانی، رسول تو را نیز نخواهم شناخت! پس آن‌گاه که خود را به من شناساندی، رسولت را به من بشناسان که اگر حبیبت را به من نشناسانی، مرا راهی به شناخت ولی و حجتت نیست. پروردگارا! مرا موفق گردان در شناخت حجت خود بر زمین که اگر او را نشناسم، در امر دین خود هر آینه گمراه خواهم شد (11).
پروردگارا! تو در هر زمان، دین خود را با امامی پشتیبانی کردی که او را نشانه‌ای برای بندگانت و روشنی‌بخش سرزمین‌هایت قرار دادی و این، پس از آن بود که ریسمان [ارتباط] آن امام را به ریسمان خودت پیوند زدی و او را وسیله رسیدن به خشنودی‌ات قرار دادى (12).
خداوندا! در این عصر غربت و فراق، ملتمسانه پیشوای آرزو شده و غایت آمالمان را می‌طلبیم، او که بر لحظه لحظه حیاتش سلام‌مان باد؛ سلامی از سر صدق بر تو ای یگانه دوران و ای دردانه فاطمه و علی (علیهماالسلام)، سلام ما بر تو آن‌گاه که تکبیره‌الاحرام می‌گویی (13)، برای نماز و آن زمان که نجوای شیرین حمد و تسبیحت فضای آسمان و زمین را عطرآگین می‌کند (14).
سلام بر تو آن هنگام که ذوالفقار حیدری در دست، فریاد اناالمهدیت را از کنار خانه دست‌ساز ابراهیم و اسماعیل (ع) به گوش اهل عالم می‌رسانی و فریاد مظلومیت و خونخواهی جد بزرگوارت اباعبدلله (ع) را در تمام هستی طنین‌انداز می‌سازی (15). نگارا! عزیزا! به جان تمامی چشم انتظاران تاریخ سوگند که می‌دانیم این بزرگترین محرومیت تاریخ است که تو باشی و در کنار ما حضور نداشته باشی.
سید و مولای ما! در سالروز آغاز ولایت پر برکت شما بر پهنه هستی، بار دیگر آمده‌ایم تا دل‌هایمان را بهاری کنی! آمده‌ایم تا عهد ببندیم که نه 40 سحرگاه که تا جان در بدن داریم، بر عهد ازلی‌مان با تو استوار بمانیم؛ عهدی که راز خلقت انسان بود و رمز آفرینش جهان (16).
آمده‌ایم عهد ببندیم که ملاک حب و بغض‌هایمان ولایت شما باشد و بس! و پیمان ببندیم که تحقق دولت کریمه (17) شما تمام هم و غم‌مان گردد و دلیل زیستن‌مان و اگر دست اجل بر آمدن تو پیش‌دستی کرد، به هنگام قیام جهان‌گیرت کفن‌پوشان و اسلحه در دست، از قبرها به در آییم و در رکابت عاشقانه نثار جان کنیم که جان چه قابل دارد در برابر یک گوشه چشم تو (18).
یوسف زهرا! بیا که دل‌ها بی‌قرار توست و جان‌ها در التهاب دیدار رویت. بیا که ظهورت آخرین کورسوی امید بشریت است و تنها راه نجات. بیا! بیا! بس است صحرانشینی‌ها ؛ کافیست غربت؛ بیا و با قدومت کویر دل‌هایمان را گلستان کن؛ بیا...
پی‌نوشت‌ها:
1. اللَّهُمّ َإِنَّا نَشْکُو إِلَیْک َفَقْدَ نَبِیِّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ غَیْبَهَ وَلِیِّنَا (إِمَامِنَا) وَ کَثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا وَ شِدَّهَ الْفِتَنِبِنَا وَ تَظَاهُر َالزَّمَانِ عَلَینا (دعای افتتاح).
2. السلام علیک یا داعی الله (زیارت آل‌یس).
3. باب الله الذی منه یوتی (دعای ندبه).
4. این السبب المتصل بین الارض و السماء (دعای ندبه).
5. السلام علیک یا میثاق‌الله الذی اخذه و وکده (زیارت آل‌یس).
6. السلام علیک یا وعدالله الذی ضمنه (زیارت آل‌یس).
7. الهی عظم ابلاء... (دعای فرج امام عصر عجل الله تعالی فرجه).
8. و ضاقت الارض و منعت السماء (دعای فرج امام عصر عجل الله تعالی فرجه).
9. فَاَوْدَعَ قُلُوبَهُمْاَ حْقادًا بَدْرِیَّةً وَ خَیْبَرِیَّةً وَ حُنَیْنِیَّةً وَ غَیْرَهُنَّ (دعای ندبه).
10. من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته الجاهلیه.
11. برداشت آزاد از دعای اللهم عرفنی نفسک.
12. بحارالانوار:78/باب 19.
13. السلام علیک حین تهلل و تکبر (زیارت آل‌یس).
14. السلام علیک حین تحمد و تستغفر (زیارت آل‌یس).
15. الا یا اهل العالم! ان جدی الحسین قتلوه عطشانا.
16. اللُّهمَّ إِنِّیأُ جَدِّدُلَه فِیصَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عهدا وَ عَقْدا وَ بَیْعَةً له فِیعُنُقِی لا أَحُولُ عنها وَ لا أَزُولُ أَبَدا (دعای عهد).
17. اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَةٍ کَرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ (دعای افتتاح).
18. اللهُمَّ إِن ْحَالَ بَیْنِی وَ بَیْنه الْمَوْتُ الَّذِی جَعَلْتهُ عَلَى عِبَادِکَ حَتْما مَقْضِیّا فَأَخْرِجْنِی مِنْقَبْرِی مُؤْتَزِرا کَفَنِی شَاهِرا سَیْفِی مُجَرِّدا قَنَاتِی (دعای عهد).
منبع: خبرگزاری دانشجو
کدخبرنگار211007
